Γεια σας παιδες, χρονια και ζαμανια.
ξεκινησα πριν κανα μηνα εντατικη ψυχοθεραπεια σε εναν 2ο ψυχιατρο, παραλληλα με αυτον που παω και μ γραφει τα χαπια. θεωρησα πως με εκεινον δν μπορω να κανω ψυχοθεραπεια παρ ολο π ειναι καλος γιατρος, απλα μονο κ μονο επειδη τον ξερω παρα πολλα χρονια και ψυχοθεραπεια δεν καναμε ποτε. σαν φιλο μ τον βλεπω!οποτε με πηγε ο πατερας μ σε εναν αλλο ψυχιατρο μετα απο ενα επισοδειο ν ευρικης κρισης μες στο σπιτι το οποιο τους τρομαξε πολυ και ανησυχησαν.
καλος ειναι αυτος ο γιατρος, με βοηθαει να καταλαβω πραγματα και να παρω αποφασεις απο μονη μ τις οποιες δεν μπορουσα να παρω πριν, λογω της συναισθηματικης μ ασταθειας. μ εξηγησε πως τα ατομα με διπολικη διαταραχη θα περασουν το μισο της ζωης τους ''πανω'' και το αλλο μισο ''κατω'', με επισοδεια μανιας και υπομανιας εαν δεν ειναι προσεκτικοι με την αγωγη τους , η οποια πρεπει να αλλαζει αναλογα με τις διαθεσεις του ασθενη.
μου ειπε επισης πως θα με βοηθησει να βαλω σε ταξη την ζωη μου και να προχωρησω μονη μου να κανω δικια μου υπευθυνη ζωη σαν ατομο της ηλικιας μου! επισης ξεκινησα μια τεχνη και φτιαχνω πραγματα με πολυμερη πηλο. τα παω πολυ καλα σε αυτο γιατι εχω και ταλεντο. ειμαι ομως φρεσκια ακομα
παρ ολα αυτα εχω ακομα, μονιμως αυξομοιωσεις στις διαθεσεις μ. ο καινουργιος γιατρος μ ειπε πως θα μ εβαζ abilify στην αγωγη μ αντι για invega (εχω σταθεροποιητη το lamictal αλλα δεν ειναι αρκετο λεει)
