Originally Posted by
Sonia
Lef1979 λες ζήλευες αυτούς που έχουν σταθερή δουλειά κι εσύ παλεύεις για ένα μεροκάμματο και τώρα η δουλειά σου δεν πάει καλά κτλ. Δεν έχω καταλάβει, είσαι στην ίδια δουλειά ακόμα; Είναι σταθερή ή όχι τελικά; Αν σε χαλάει τόσο πολύ γιατί δεν την αφήνεις; Ξέρω, η οικονομική κρίση είναι συνεχόμενη εδώ και χρόνια, τώρα ήρθε ο κορονοϊός κι άστα να πάνε, αλλά και πριν δεν ήταν ιδανικά τα πράγματα. Ωστόσο αν είναι να καταπιέζεσαι τόσο πολύ, γιατί δεν ψάχνεις για εναλλακτικές; Αν κρίνω από το '79 στο ψευδώνυμο μου ρίχνεις δυο χρονάκια, δεν ξέρω τι υποχρεώσεις έχεις, τι γνώσεις και τι προοπτικές, αλλά πάντα υπάρχει περιθώριο για κάποια αλλαγή και εργασιακή και στη ζωή μας γενικότερα. Ιδανικά ποια αλλαγή θα σε ανακούφιζε εσένα; Τι στόχους έχεις και πως μπορείς να τους πετύχεις;
ΥΓ: Θεωρώ ότι σε περιπτώσεις σαν τις δικές σου η αγωγή είναι παυσίπονο κι όχι λύση στο πρόβλημα. Μην τη σταματάς σε καμία περίπτωση, πάντα συμβουλεύσου κι εμπιστεύσου τον γιατρό, αλλά μην περιμένεις λύσεις μόνο με την αγωγή. Πρέπει με τον εαυτό σου να το δουλέψεις και να τη δεις αλλιώς. Αν δεν μπορείς μόνος σου, με βοήθεια ψυχολόγου.
Γιώργο, δεν ζούμε σε τέλειο κράτος που θα σε πάρει από το χεράκι και θα σου προσφέρει έτοιμα όσα χρειάζεσαι, δυστυχώς. Αλλά αν το ψάξεις, υπάρχουν κέντρα ψυχικής υγείας, υπάρχουν ψυχίατροι του ΕΟΠΥ, υπάρχουν ιδιωτικοί φορείς και ομάδες για ομαδικές ψυχοθεραπείες δωρεάν ή με μικρό αντίτιμο... Αν το ψάξεις μόνος σου κάπου θα βρεις μία άκρη.