διαχειριση θυμου...

γεια σας.
δεν ηξερα που ακριβως θα επρεπε να μπει το θεμα μου οποτε ελπιζω εδω να ειναι στη σωστη κατηγορια...

λοιπον!

επειδη απο μικρος εδειξα παθος με τις ψευτικες κιθαρες,οι δικοι μου απο τα 10 μου με εβαλαν σε ενα ωδειο για να μαθω κλασικη κιθαρα.
ο μπαχ ομως κ η κλασικη μουσικη μου επεσαν βαρια! αλλωστε 10 χρονων μονο,κλασικη μουσικη δεν ηθελα να παιξω.
το προβλημα ειναι ομως οτι οσες φορες εκανα την αποπειρα να σταματησω,παντα ερχοταν το χαος ειδικα με την μανα μου.
συνολικα παιζω 15 χρονια κιθαρα κ εκανα 5-6 προσπαθειες να τη σταματησω αλλα οπως προειπα,ερχομουν αντιμετωπος με σκηνικα τυπου οτι δεν θα με αφηνε να παρω ποτε ηλεκτρικη,επρεπε να την βλεπω να κανει σαν υστερικη κ αλλα τετοια ομορφα πραγματα.

σημερα λοιπον,ειμαι 25 κ σε μια εβδομαδα θα δωσω εξετασεις για το πτυχιο της κλασικης...κ παιζω ΑΠΑΙΣΙΑ!!!
πιανω την κλασικη στα χερια μου για να μελετησω κ νιωθω σαν να βλεπω στο δρομο μια σακουλα με σκατα.
ζηλευω τους φιλους μου που εχουν μαθει το οργανο που εκεινοι επελεξαν κ εχουν μαθει να παιζουν καλα.
εγω μπορει να πηρα τλκ ηλεκτρικη κιθαρα,αλλα ειχα ηδη αιδιασει με τη κλασικη για να βγει το παθος μου εκει που ηθελα(χωρις να θελω να μειωσω την κλασικη κιθαρα...απλα δεν ειναι για μενα)
ολες αυτες τισ ημερες,οσο πλησιαζει το σαββατο για να δωσω για το πτυχιο νιωθω να αρρωσταινω ολο κ πιο πολυ μεσα μου.
κανω ενα λαθος στο παιξιμο νιωθω οτι επειγοντος πρεπει να σπασω κατι.δε νομιζω να αντεξω μεχρι το αλλο σαββατο βασικα χωρις να προκαλεσω 2-3 ζημιες.(ευτυχως εχω κρατηθει ακομα)

πραγματικα βοηθεια...πρεπει καπως να το χειριστω κ νιωθω οτι το χανω μεσα μου ολο κ περισσοτερο