Originally Posted by
Sofia
Καλως ηρθες!
Πανα, αν κ ο θυμος εχει αποτυπωθει μεσα μας μαλλον σαν ενα απαγορευτικο ή αρνητικο συναισθημα, μαλλον εχει να μας προσφερει πληροφοριες με το ατομο μας. Ας πουμε, εσυ θυμωνεις οπως λες χωρις να συντρεχει ενας σοβαρος λογος. Με μια αφορμη, συνηθως τα παιρνεις κ ξεσπας. Πολλα μπορει να συμβαινουν: μπορει να καταπιεζεσαι σε θεματα που δεν εχεις παρατηρησει οτι το κανεις (πχ. δουλεια, σχεση, φιλους, γονεις) κ οταν βρισκεις ενα πιο ελαφρυ θεμα, να αφηνεις τον θυμο σου να βγει στα πιο απλα ζητηματα. Κ τοτε να πεις "μα καλα, απο που ηρθε αυτο? πώς κανω ετσι γι αυτη την βλακεια?"...Σου λεει κατι ολο αυτο?
Ολοι εχουμε μια συναισθηματικη (ας το πω ετσι) μνημη. Που ξυπναει για να εκτονωθει κι αυτη, να βρει φωνη εκφρασης.
Εγω θα σου ελεγα να παρατηρησεις πώς ή που νιωθεις αβολα. Που νομιζεις οτι υποχωρεις ή παρα-ηρεμεις...και μετα να δεις αν μπορεις στα σημεια που πραγματι εχεις παραυποχωρησει να μιλησεις γι αυτα.
Προσωπικα θεωρω πώς ο θυμος ειναι συνισταμενη πολλων πραγματων, για τον καθεναν μας ξεχωριστα. Αξιζει να του δωσεις σημασια κ μπραβο σου γι αυτο. Θα σου κανει καλο αυτη σου η παρατηρηση.