Υπάρχουν φορές που κάπως το μυαλό μου ηρεμεί και ο ψυχαναγκασμός μοιάζει ασήμαντος. Έρχεται ένα ωραίο αίσθημα ευχαρίστησης. Αργότερα, όμως, αυτό το αίσθημα γίνεται άγχος. Άγχος για να κρατήσω αυτήν την υπέροχη αίσθηση υπακούωντας μόνο σε μερικούς ψυχανσγκασμόυς. Σιγα σιγά ο ψυχαναγκασμός μεγαλώνει πάλι και απαιτεί παραπανω πραματα. Τελικα, αποφασίζω να τον υπακούσω σε περισσότερα, με αποτέλεσμα να αισθάνομαι χαμένος από τη μάχη, πιεσμένος και θυμωμένος.
