5 χρονια μετα το γαστρικο μου bypass!!!

Καταρχας να πω οτι αρχισα με ενα ψεματακι, 29 Μαρτιου κλεινουν τα 5 μου χρονακια αλλα νιωθω οτι η ζωη μου απο εκεινη την ημερα ηταν παντα ετσι, και τι θελω να πω.. Καταρχας να σας πω οτι πριν κανω την επεμβαση ημουν ενα ψηλο, καμαρωτο κοριτσακι με 162 κιλα και 200 γραμμαρια πατατες πανω μου.. Σημερα ειμαι σχεδον 100 κιλα πατατουλες (που οκ ναι τις αγαπαω τι να κανω xD ) ελαφρυτερη!! Δεν μου λειπουν καθολου, συνεχιζω και τρωω τις πατατες μου αλλα δεν ειμαι η ιδια πλεον ενα "σακι" που χαρακτηριζα τοτε τον εαυτο μου..
Παντα εβλεπα το βαρος μου σαν ενα παλτο που φορουσα χειμωνα/καλοκαιρι ειτε μου αρεσε ειτε οχι, το παλτο εφυγε, ο "μανδυας" που τον λεει και η μαμα μου, γιατι λογω αυτου του μαγικου μανδυα του Χαρυ Ποτερ ποτε δεν εδειχνα τον πραγματικο μου εαυτο, το ποσο κοινωνικη ειμαι, το χιουμορ (που ετσι λεω) οτι εχω, την ΚΟΠΕΛΑ και πανω απο ολα ΑΝΘΡΩΠΟ που ημουν.. Θα μου πειτε οκ εισαι λιγο υπερβολικη, καθολου ομως!!! Οι ανθρωποι λειτουργουν διαφορετικα, εγω δεν αναγνωριζα οχι τον εαυτο μου αλλα ακομα και το γεγονος οτι ειμαι κοπελα, τοσο πολυ ειχα αφεθει.. Υπηρξε περιστατικο που φιλος μου γυρναει και με ρωταει την γνωμη του και αρχισε την ερωτηση με το εξης: "εσυ σαν κοπελα που εισαι.." και απλα μπλοκαρα και λεω "ω Θεε μου.. Ωστε ειμαι κοπελα...". Τελος παντων με πολλα παρομοια τετοια περιστατικα και αλλα πολυ πολυ ασχημα ("πειραγματα" για το βαρος μου, βρισιμο, συνεχες κλαμα απο μερους μου) ειδα πρωτη φορα το θαυμα που λεγεται γαστρικο μπαιπας, η καλυτερα το "σπρωξιμο" οπως το λεω εγω σε μια εκπομπη της Οπρα.. Εννοειται και αμεσως το γκουγκλαρα και εκει πανω στην απελπισια μου και στο να βρω πληροφοριες για την επεμβαση εφτασα στο ομορφο μας φορουμ!!!
Εκανα τις ερωτησεις μου στους παλιους (βασικα σας επρηξα με τις ερωτησεις μου και παντα μα παντα εισασταν εκει για εμενα, ενα μεγααααααλο ευχαριστω δεν φτανει!!!!! <3 <3 <3 <3 ), ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΡΩΤΑΤΕ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ, και εκλεισα ραντεβου με 7 διαφορετικους γιατρους.. Η ολη διαδικασια και να "καταπιω" το γεγονος οτι πρεπει να κανω οπωσδηποτε την επεμβαση μιας και δεν εχω την αντοχη να χασω ολα αυτα τα κιλα μονη μου μου πηρε 1,5 χρονο αρα παρτε τον χρονο σας!!! Αφου απογοητευτηκα απο οσους γιατρους ειδα γιατι ηθελα λεει να μου κανει και το κλικ εκεινος που θα με αναλαμβανε, ειδα ακομα ενα ονομα γιατρου εδω και ειπα οκ δεν εχω να χασω και κατι ας παω και σε εκεινον.
Και πηγα! Και τον λαααατρεψααααα! Ε και τωρα θελει δεν θελει θα με εχει για μια ζωη xD
Απο το ραντεβου γνωριμιας με τον γιατρο μεχρι την επεμβαση περασαν 9 μερουλες! Μπηκα χαλαρηηηη με το χαμογελο στα χειλη, την προηγουμενη μερα ειχα φαει τηγανιτες πατατες (εδω γελαμε) και τζατζικι, γιατι πιστευα οτι δεν θα τα ξαναφαω ποτε!
Η επεμβαση εγινε και δοξα τον Θεο ολα πηγαν μια χαρα!!! Θα το εχετε διαβασει απειρες φορες εδω μεσα αλλα 29 Μαρτιου ειναι πλεον τα 2α αν οχι 1α μου γενεθλια!! Εκανα ο,τι ακριβως μου ελεγε ο γιατρος μου και τα ειχα σαν Ευαγγελιο, ξαναλεω η επεμβαση ειναι ενα σπρωξιμο και οχι ενα θαυμα απο μονο του, θελει και προσωπικη δουλεια για να χαθουν τα κιλακια..
Θα μου πειτε γιατι τα γραφω ολα αυτα.. Ειχα χρονια να γραψω αν και μπαινω καμια φορα να δω τι κανουν οι παλαιοι και αν εχουμε νεες αφιξεις, θελω μονο να σας πω οτι οσοι θα κανετε αυτη την επεμβαση ειστε γεναιοι! Δεν υπαρχει τιποτα το "ευκολο", δρομος, λυση, ή οτιδηποτε και να σας πουνε, ειναι γεναιο και θελει δυναμη ψυχης και αγαπη για να το κανετε!!
Η ζωη μου απο τοτε ειναι.. ΖΩΝΤΑΝΗ! Ειμαι ΕΓΩ! Σε ολα! Απο τον τροπο που θα κινηθω σε εναν χωρο, απο αυτα που θα βαλω, ακομα και ο τροπος που μιλαω εχει αλλαξει, εχει μια γλυκα, δεν εχει ενταση, δεν φωναζω, εχω βρει την ηρεμια μου και την γαληνη μου..
Το θεμα διατροφης ειναι τα κλασσικα, αρχικα οπως σου λενε να τρως οι γιατροι και αργοτερα βαζεις τροφες στην διατροφη σου, ναι επαθα μερικες δυσανεξιες οπως στο γαλα, ακομα δεν μπορω να φαω μεγαλες ποσοτητες, τα μακαρονια με πειραζουν και αλλα πολλα, τιποτα μα ΤΙΠΟΤΑ ομως δεν συγκρινεται με το να μπορω να κατσω να πιω τον καφε μου η το τσαι που το λατρευω σε μια καφετερια και να μην χρειαζεται να σκεφτομαι 3 μερες πριν το αν θα με χωραει η καρεκλα ή αν θα σπασει κι ολας! Τιποτα δεν συγκρινεται με το να εισαι ο εαυτος σου και να μιλας, γελας, να ΧΑΙΡΕΣΑΙ την καθε μερα που εισαι ζωντανος και να θες να κανεις και αλλα πολλα για τον εαυτο σου! Ναι υπαρχουν τα ups and downs οπως σε ολους μας αλλα πλεον νιωθω ανθρωπος και οχι μια μαζα (ξαναλεω ετσι ενιωθα εγω για εμενα και οχι για αλλους ανθρωπους με παραπανω κιλα) που απλα αναπνεει.
Για εμενα η μεταβαση εγινε πολυ φυσικα, με το που εχασα ολα μου τα κιλα (1,5 χρονο μου πηρε συνολικα) ηταν λες και ημουν παντα αδυνατη.. Και ολοι οι φιλοι και γνωστοι μου λενε και εκεινοι το ιδιο πραγμα. Αυτο δεν σημαινει οτι αν καποιος αντιμετωπισει "προβληματα" στην μεταβαση του υπαρχει καποιο προβλημα, το να βλεπεις καποιον αλλον στον καθρεπτη και να εισαι εσυ δεν ειναι και λιγο πραγμα, ειμασταν παντα πεταλουδες απλα αποφευγαμε τους καθρεπτες (καλα εγω και στα 160,200 με εναν καθρεπτη στο χερι ημουν αλλα τεσπα :p ) αν καποιος/α/@ απο εσας αντιμετωπισει καποιο παρομοιο προβλημα δεν θα ηταν καθολου ασχημο να επισκεφτει εναν ψυχολογο, καντε ο,τι ειναι καλυτερο για εσας!!!
Επιμενω στο "200" στα κιλα μου γιατι και εκεινα δικα μου ηταν, δεν ξερω απο εκεινη την μερα του χειρουργειου λες και εγινε ενα κλικ στο μυαλο μου και ΘΕΛΩ να βλεπω την πραγματικοτητα, οποια και να ειναι αυτη.
Απλα ηθελα να σας πω οτι μπορειτε να το κανετε! Ολα μπορουμε να τα κανουμε αρκει να σκεφτομαστε θετικα και να μην το βαζουμε κατω! Θα δειξει το βαθος χρονου πως θα τα παω και εγω αλλα ειμαι σιγουρη οτι τα καλυτερα τωρα ερχονται για ολους μας!
Να ειστε καλα, συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα αλλα ηθελα να σας πω οτι ο,τι σκεψεις και να εχετε στο μυαλο σας, αν θα κρατησετε μετα το βαρος σας, αν θα εχετε χαλαρωση, ο,τι και να ειναι αυτο, ειναι στο χερι σας και μονο!!! Καλυτερα χαλαρωση και οταν εχουμε τα χρηματα να κανουμε και τις πλαστικες μας, αν το θελει ο αλλος, παρα να κουβαλαμε αυτο το βαρος μερα νυχτα, και οχι τιποτα αλλο δεν ειναι και βαρακια γυμναστηριου να πω οτι κανουμε και δουλεια κι ολας xD
Σε εσας που εχετε παρει αποφαση να τα χασετε μονοι σας σας θαυμαζω και ειμαι μαζι σας, και στις 2 περιπτωσεις σας παρακαλω μην το βαζετε κατω!!! Το διατροφικο "λαθος" του τωρα διορθωνεται με το που τελειωσει και η τελευταια μπουκια της "αμαρτιας" σας, μην λετε απο αυριο αλλα "οκ το εφαγα, τωρα απλα προσεχω"..
Σας ευχομαι μια χρονια γεματη ψυχικη και σωματικη ΥΓΕΙΑ και πολλη πολλη απεραντη ΑΓΑΠΗ!!! Προς τους εαυτους σας αλλα και στους γυρω σας! Αξιζετε τον κοσμο ολο και μην αφηνετε κανεναν και ποτε να σας πει οτι δεν μπορειτε!!! Ολα γινονται και ολα στο μυαλο ειναι!!!

Wow,Wow εχω να πω..

Εμψυχωτικό το κείμενο σου !!

Θέλω να σου κάνω μια ερώτηση κι ελπιζω να μη φανω αδιάκριτη..

Πότε κατάλαβες οτι το ιδανικό σου βάρος είναι στα62 κιλα?
Από ότι διάβασα είσαι αρκετά ψηλή..

Σε ρωτάω γιατι εγω είμαι περίπου στο υψος και έχω βάλει στόχο τα 69 κιλα.
Έχω να υπάρξω στα κιλά αυτα απο τη α γυμνασίου!!

Θέλω να καταλήξω οτι χρειαζομαι να βάλω ενα ρεαλιστικό στοχο.Και πάλι στα 69,δε θα θεωρουμαι αδυνατη και παλι και θα με πιασει εμμονη να αδυνατισω κι αλλο και εκει το εχασα το ψυχολογικο παιχνιδι.
Βλέπεις γυρω σου όλα τα προτυπα είναι 10+ κιλα κατω από το υψός τους.

Θα μου πεις,αδυνατισε μεχρι εκει που νιωθεις ομορφα και ναι,πλεον κι εγω αυτο πιστευω..
Ελα μου όμως που εγω μπορει να γουσταρω να μεινω στα 72 και να πηγαινω να παρω ρουχα και να μη βρισκω είτε γιατι εχω αρκετο στηθος,ειτε γιατι είμαι ψηλη,είτε γιατι θεωρουμαι χοντρη..στα 72:grind:

Ποιά είναι η γνώμη σου πανω σε αυτό το θεμα?
Σε ρωτάω γιατι μου είναι πραγματικα ψυχοφθορο και απο οτι φαινεται,το εχεις δουλεψε πολυ.

Καλη συνεχεια!!

Wowwww!!!!!Τι υπέροχο μήνυμα!Σευχαριστω που παρόλο που έφτασες στον στοχο σου σκέφτηκες να μας δυναμώσεις με αυτο το μήνυμα!Με ταξίδεψες , ελπίζω τόσο πολυ να νοιωσω αυτη την χαρα που ποτε πριν δεν εχω νοιώσει.... νάσαι καλα και... να σε χαίρεσαι!

Fragolitsa89
και στα 72 κιλά να κολλήσεις πάλι όμορφα να φροντίζεις να αισθάνεσαι. Βάζε στόχους που μπορείς να φτάσεις κι από κει και πέρα βάζε πιο μικρούς για να είναι πιο εύκολη η πρόσβαση σε αυτούς. Όλα κυλάνε στο μυαλό, απλά εμείς τα κάνουμε λίγο δύσκολα για να έχουμε δικαιολογία!

Εγώ είμαι κοντύτερη απ' την wow και τον στόχο μου πότε τον φτάνω πότε όχι. Αυτά που έγραψε εκείνη ισχύουν και για μένα. Λόγω ηλικίας αλλά και λόγω του ότι στην πορεία της "χοντρής" μου ζωής έμαθα πολλά και διδάχτηκα, όταν αποφάσισα να χειρουργηθώ κι εγώ, είχα στο μυαλό μου εφικτό στόχο. Στα κιλά που είμαι τώρα 70-72, με ύψος 1,68! Κάποτε ήθελα να φτάσω τα 58 με διατροφή και γυμναστική... με το ζόρι έφτασα τα 64, αλλά δεν άντεξα να κρατήσω και ήμουν πολύ νέα τότε. Με εκείνη λοιπόν την πρωτόγνωρη για μένα εμπειρία, έλαβα την απόφαση τώρα στα ...γεράματα (είμαι 49 παρά κάτι μέρες) ο στόχος μετά το χειρουργείο να είναι φυσιολογικός και κυρίως να βελτιωθεί η υγεία μου. Όταν είσαι νέα η υγεία έρχεται τελευταία, πολύ κακώς όμως. Είμαι πια μια χαρά... απολαμβάνω τα πάντα, η υγεία μου είναι στα καλύτερα της (όσο μπορεί να είναι γιατί υπάρχουν και τα γονίδια που τις αρθρίτιδες, τις ρευματοπάθειες και τις ισχυαλγίες... δεν μπορείς να τις αποφύγεις)!

Σκέψου λοιπόν θετικά, να έχεις στο μυαλό σου πως κάθε πρωί έχει ξημερώσει μια νέα μέρα για πιο όμορφα πράγματα!

Ενα εχω να μπω μπράβο σου ... Για το κουράγιο σου για τις συμβουλές σου το θάρρος σου και για ίσα μοιράστηκες μαζι μας ....
Εισαι παράδειγμα για όσους σκέφτονται τις επεμβάσεις και γενικά παλεύουν με τα πολύ περισσότερα κιλά !!!

Αγαπητή wow, μόλις μπήκα στο forum και θα ήθελα να έρθω σε επικοινωνία μαζί σου. Είμαι σε διαδικασία έγκρισης για την επέμβαση του bypass από το ΙΚΑ. Εχω επισκεφθεί αρκετούς ιατρούς και έχω καταλήξει σε κάποιον. Είμαι 37 ετών με ύψος 1.67 και 118 κιλά βάρους τα δύο τελευταία χρόνια..... με την στήριξη του συζύγου και του γιου μου , καταλήξαμε ότι είναι ανάγκη να προβώ στην επέμβαση. Ο μόνος προβληματισμός μου είναι η επόμενη μέρα όσον αφορά την καθημερινότητα μου. Θεωρητικά το έχουμε ψάξει πάρα πολύ το θέμα. Δεν γνωρίζω κανένα άτομο στον κύκλο μου που να έχει υποβληθεί σε αυτήν την επέμβαση και δεν έχω πρακτική άποψη για το μετά της επέμβασης... ξέρω ότι είναι υποκειμενικό και αναλόγως οργανισμού το μετεχγειρητικο στάδιο, αλλά θα ήθελα κάποιες πληροφορίες από εσένα. Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων.