σκεφτομαι να αυτοκτονησω...αλλα θελω να κανω μια προσπαθεια να σωθω απο την καταθλιψη

γεια σας...συγνωμη που σας κουραζω αλλα....θελω να με βοηθησει καποιος....ειμαι σε ασχημη κατασταση ψυχολογικα στα 16-17 ο καθενας ειναι χαρουμενος εγω εδω και μηνες δεν ειμαι....και οσο παω και γινομαι χαλια... σκεφτομαι να αυτοκτονησω να σταματησω να ζω ...τους μισω ολους....δεν εχει νοημα η ζωη...για μενα...βαθια μεσα μου ομως θελω να σωθω ειχα ονειρα..οπως το να ασχοληθω με το χορο..επαγγελματικα..ξερετε να μου προτεινετε καποια ψυχολογο ?? ειμαι 16 σε παιδοψυχολογο πρεπει??? σας Παρακαλωωωω βοηθειααααα:'''(

Aναγνωριζεις καποια ζητηματα που σε προβληματιζουν και ευθυνοντε ενδεχομενως για το πως νιωθεις? Ή ειναι ολα οκ και το νιωθεις ουτως ή αλλως? Τι σου παει στραβα δηλαδη?

Αγαπητή Μάρθα Π. Η κατάθλιψη, δεν ξέρω πως την ερμηνεύει η Ψυχιατρική, έχω όμως την αίσθηση πως έχει τις πηγές της στην έλλειψη πάθους,
ζωηρού φλογερού πάθους, είτε για πράγματα τα οποία ήδη έχουμε και είναι μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας, είτε για πράγματα τα οποία
ναι μεν δεν έχουμε είναι όμως αντικείμενο των πεποιθήσεών μας. Και οι δικές σου πεποιθήσεις έχουν αντικείμενο, ιδεατά είναι υπαρκτές, ο χορός
όπως έγραψες στην εισαγωγή σου. Δεν έχεις παρά να οργανώσεις τις συνθήκες εκείνες οι οποίες θα σε οδηγήσουν στην εκπλήρωση του ονείρου σου.
Παράλληλα, δηλαδή, με τις τυχόν μαθησιακές σου υποχρεώσεις για αρχή, για ξεκίνημα, την συγγραφή σου σε μία σχολή χορού. Κάπως έτσι, νομίζω,
θα πρέπει να "βλέπεις" μπροστά σου, και όχι με πνεύμα παραίτησης.

Εσένα όμως κάτι άλλο σου βαραίνει την ψυχούλα. Λες πως τους μισείς όλους. Άρα υπάρχει έλλειμα κατανόησης στο πρόσωπό σου μέσα στο περιβάλλον σου.
Γιατί δεν είναι φυσιολογικό δεκαεξάχρονη κοπέλα να τρέφει ένα τόσο βλαβερό συναίσθημα όπως είναι το μίσος. Ακριβώς το αντίθετο θα έπρεπε να
κυριαρχεί μέσα σου, συμπάθεια και αγάπη δηλαδή, εάν είσουν μέσα σε ένα ισορροπημένο και φυσιολογικό περιβάλλον. Αν θέλεις γράψε μας λίγα
περισσότερα, μην ανησυχείς δεν εκτείθεσαι, είμαστε άγνωστοι και ανώνυμοι στο διαδίκτυο, έτσι ώστε να σχηματίσουμε μία πιο πλήρη εικόνα για
το τι σου συμβαίνει.

Ούτε να τρέφεις, πολύ πιθανόν, την αίσθηση πως είσαι μόνη. Δεν είσαι μόνη σου. Εδώ μέσα όλοι σχεδόν είμαστε πονεμένες ψυχές με αλληλοεκτίμηση
και αλληλεσυμπάθεια. Ίσως να μην βρισκόμαστε στο άμεσο περιβάλλον σου εν τούτοις έχε στο νου σου πως δεν είσαι ο μοναδικός άνθρωπος
εκεί έξω που πονάει και θλίβεται.

Μεσα απο το χορο βρισκεις νοημα στη ζωη σου. Τι ειναι αυτο που βρισκεις μεσα του;

Quote:

---

Originally Posted by Μαρθα Π.

γεια σας...συγνωμη που σας κουραζω αλλα....θελω να με βοηθησει καποιος....ειμαι σε ασχημη κατασταση ψυχολογικα στα 16-17 ο καθενας ειναι χαρουμενος εγω εδω και μηνες δεν ειμαι....και οσο παω και γινομαι χαλια... σκεφτομαι να αυτοκτονησω να σταματησω να ζω ...τους μισω ολους....δεν εχει νοημα η ζωη...για μενα...βαθια μεσα μου ομως θελω να σωθω ειχα ονειρα..οπως το να ασχοληθω με το χορο..επαγγελματικα..ξερετε να μου προτεινετε καποια ψυχολογο ?? ειμαι 16 σε παιδοψυχολογο πρεπει??? σας Παρακαλωωωω βοηθειααααα:'''(

---

Πηγαινε σ ενα Κεντρο Ψυχικης Υγειας , ειναι δωρεαν ,μη ντρεπεσαι να πεις το προβλημα σου εκει,γι αυτο πληρωνονται . Ελπιζω οτι θα σε καθοδηγησουν.

,συναιβει κατι 'εδω και μηνες' που σε εκανε χάλια ?
επισης τι σε κανει να νομίζεις πως ολοι ειναι χαρούμενοι ? επειδη ετσι δείχνουν?

Πολλοι απο αυτους που ετσι δείχνουν το παλευουν μεσα τους ! ισως καποιους συναντησεις εδω στο φόρουμ ..

καλημερα μαρθα . κ γω εχω περασει καταθλιψη κ ξερω πως σκεφτεσαι . να ξερεις ομως οτι την καταθλιψη μπορεις να την πολεμησεις
δε σε γνωριζω αλλα αν ακουγα οτι μια 16 χρονη εβαλε τερμα στη ζωη της θα στεναχωριομουν .δεν ειναι ολοι χαρουμενοι στην ηλικια σου.
μπορεις να πας σε ψυχολογο η ψυχιατρο δωρεαν .

Μάρθα μου, όπως σου λένε και παραπάνω δεν είναι όλοι χαρούμενοι..εγώ προσωπικά πιστεύω πως ελάχιστοι άνθρωποι είναι πραγματικά χαρούμενοι στη ζωή τους!
Τα πράγματα όμως με λίγο προσπάθεια παίρνουν το δρόμο τους!

Πέρα από τον ψυχολόγο, έχεις κάποιο άτομο του στενού σου περιβάλλοντος που το εμπιστεύεσαι και μπορείς να μιλήσεις?

Κορίτσι μου η συμβουλή μου είναι να μιλήσεις αμέσως στη μητέρα σου.Κανείς δε σε αγαπά περισσότερο.Οι γονείς είναι άνθρωποι απλοί δεν είναι ψυχολόγοι.Οι εποχές κρίσιμες και κουβαλούν τον δικό τους σταυρό.Πιθανόν να είναι απορροφημένοι από τα προβλήματα και δεν έχουν παρατηρήσει ότι κάτι δεν πάει καλά.Μίλησε τους,κάνε τους να ακούσουν και ζήτησε τους να σε πάνε σε έναν ψυχολόγο.Λες μισείς τους πάντες.Γιατί???Σου έκανε κάποιος κακό??Συνέβη κάτι εδώ και μήνες??????????Πιό πριν?????????Λες είχες όνειρα.Γιατί δεν έχεις πιά??
Να σε ρωτήσω κάτι άλλο.
Πως θα ένοιωθες αν αυτοκτονούσε η μητέρα σου????
Από εκεί και πέρα κανένας δεν είναι ευτυχισμένος στην εφηβεία.
Είναι μια μεταβατική ηλικία με υπαρξιακά ερωτήματα.
Άκουσε με και μίλα στους γονείς σου.
Είναι οι μόνοι που μπορούν να σε βοηθήσουν.

μαρθα
σφιξε τα δοντια τα πραγματα ειναι πολυ ασχημα γενικα ,η ζωη ειναι σκληρη πολυ σκληρη ,εχεις καθε δικαιωμα να κανεις οτι θελεις με την ζωη σου κοιταξε μονο να μην την εξεφτελεισεις μεσα στην ανοησια του κοσμου μεσα στην βουη και την φασαρια των ανοητων. περιμενω νεα σου αποκαλυψε τι σε βασανιζει τι συμβαινει τελος παντων?? κουραγιο ελπιζω να ακουσουμε τα νεα σου!! κουραγιο!!!

Quote:

---

Originally Posted by Μαρθα Π.

γεια σας...συγνωμη που σας κουραζω αλλα....θελω να με βοηθησει καποιος....ειμαι σε ασχημη κατασταση ψυχολογικα στα 16-17 ο καθενας ειναι χαρουμενος εγω εδω και μηνες δεν ειμαι....και οσο παω και γινομαι χαλια... σκεφτομαι να αυτοκτονησω να σταματησω να ζω ...τους μισω ολους....δεν εχει νοημα η ζωη...για μενα...βαθια μεσα μου ομως θελω να σωθω ειχα ονειρα..οπως το να ασχοληθω με το χορο..επαγγελματικα..ξερετε να μου προτεινετε καποια ψυχολογο ?? ειμαι 16 σε παιδοψυχολογο πρεπει??? σας Παρακαλωωωω βοηθειααααα:'''(

---

Κι εγω στην ιδια φαση ειμαι...
Δεν αντεχω αλλο...
Ορισμενες φορες χανομαι στις σκεψεις μου...

Ομως δεν μισω κανεναν...
Δεν μου φταιει κανενας που απλα τιποτα στην ζωη μου δεν παει ισια...

Quote:

---

Originally Posted by Μαρθα Π.

γεια σας...συγνωμη που σας κουραζω αλλα....θελω να με βοηθησει καποιος....ειμαι σε ασχημη κατασταση ψυχολογικα στα 16-17 ο καθενας ειναι χαρουμενος εγω εδω και μηνες δεν ειμαι....και οσο παω και γινομαι χαλια... σκεφτομαι να αυτοκτονησω να σταματησω να ζω ...τους μισω ολους....δεν εχει νοημα η ζωη...για μενα...βαθια μεσα μου ομως θελω να σωθω ειχα ονειρα..οπως το να ασχοληθω με το χορο..επαγγελματικα..ξερετε να μου προτεινετε καποια ψυχολογο ?? ειμαι 16 σε παιδοψυχολογο πρεπει??? σας Παρακαλωωωω βοηθειααααα:'''(

---

hey καλέ! Χαμογέλα λίγο!!! Την έχω περάσει τη φάση σου... σε νιώθω απόλυτα... Ωρες ωρες και γω τους μισώ όλους...
Αλλα το να σταματήσεις να ζεις δε μειώνει το πρόβλημα και σίγουρα όυτε το λύνει. Μακαρι να ασχοληθείς με το χορό! Οτιδήποτε έχει σχέση με τη τεχνη μας ανυψώνει και μας κάνει να ασχοληθούμε με το μυαλό μας και το σώμα μας!!!

Όλα καλά θα πάνε! Εισαι μικρη ακόμα. ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΧΑΡΕΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΑΚΟΜΑ!!!

Just...Smile!!! --> ;) :rolleyes:

Quote:

---

Originally Posted by lilly64

Κορίτσι μου η συμβουλή μου είναι να μιλήσεις αμέσως στη μητέρα σου.Κανείς δε σε αγαπά περισσότερο.Οι γονείς είναι άνθρωποι απλοί δεν είναι ψυχολόγοι.Οι εποχές κρίσιμες και κουβαλούν τον δικό τους σταυρό.Πιθανόν να είναι απορροφημένοι από τα προβλήματα και δεν έχουν παρατηρήσει ότι κάτι δεν πάει καλά.Μίλησε τους,κάνε τους να ακούσουν και ζήτησε τους να σε πάνε σε έναν ψυχολόγο.Λες μισείς τους πάντες.Γιατί???Σου έκανε κάποιος κακό??Συνέβη κάτι εδώ και μήνες??????????Πιό πριν?????????Λες είχες όνειρα.Γιατί δεν έχεις πιά??
Να σε ρωτήσω κάτι άλλο.
Πως θα ένοιωθες αν αυτοκτονούσε η μητέρα σου????
Από εκεί και πέρα κανένας δεν είναι ευτυχισμένος στην εφηβεία.
Είναι μια μεταβατική ηλικία με υπαρξιακά ερωτήματα.
Άκουσε με και μίλα στους γονείς σου.
Είναι οι μόνοι που μπορούν να σε βοηθήσουν.

---

Καλά καμιά φορά το πρόβλημα μπορεί να είναι οι ίδιοι οι γονείς... Τις περισσότερες φορες βασικα (ΑΝ οχι ολες).
Συμφωνω οτι στην εφηβεία κανείς δεν είναι χαρούμενος. ΙΔΙΩΣ τα άτομα τα οποία ειναι πιο ''μοναχικά'' και απόμακρα.

Αλλα ναι θα συμφωνήσω. Πρεπει να μιλησει στη μητέρα της ή τον πατέρα της. Αν ειναι σωστοί και την ακούσουν, θα είναι ένα μεγάλο βήμα!! :)