Originally Posted by
mariposa7
Κάτσε, άλλο αυτό που λέω εγώ, άλλο αυτό που λες εσύ. Ποτέ δεν είπε κανένας στον αδερφό μου να με "ισορροπήσει", τον ανώριμο κ τον ανισόρροπο δεν τον ισορροπείς ποτέ. Αν η αδερφή σου, με τη συμπεριφορά της προκαλεί κ την ανάλογη αντιμετώπιση, τότε αυτό είναι ένα εντελώς άλλο θέμα. Η αδερφή σου, απ'ό,τι καταλαβαίνω έχει 1 χ χαρακτήρα, άρα δημιουργεί κ τις ανάλογες εντυπώσεις. Εγώ με τον αδερφό μου είμαστε τελείως άλλη περίπτωση. Πχ όλο το σπίτι να καθάριζα μέχρι τελευταίου κόκκου σκόνης θα ήταν απλά το αυτονόητο, ο ίδιος 1 φορά είχε στρώσει το τραπέζι κ οι γονείς μου το επαναλάμβαναν 100 φορές εκστασιασμένοι. Εγώ είχα μείνει 1 διάστημα άνεργη, εκείνος ποτέ, άρα δεν ήταν βάρος, εγώ όμως ήμουν. Κ όταν είχα κ έχω δουλειά, με ζητάνε απ'όλες τις Διευθύνσεις κ με έχουν σαν παιδί τους, οι δικοί όμως έπαινοι περνάνε στο ντούκου, οι επιτυχίες του αδερφού μου όμως γράφουν ιστορία (πληρώνονται λίγο παραπάνω βλέπεις.....). Ο αδερφός μου δεν αντιμετωπίζει (ευτυχώς) προβλήματα υγείας, εγώ αντιμετωπίζω, άρα κ αυτά είναι μέρος του κατηγορητηρίου ("γιατί εσύ τα έχεις πάθει αυτά κ ο αδερφός σου όχι....?"). Κ τα παραδείγματα φτάνουν να γεμίσουν τόμους βιβλία.
Εσύ απ' ό,τι βλέπω χρειάζεται απλά να βάλεις όρια. Κάποια στιγμή πρέπει να τους καταστήσεις κατανοητό το ότι δεν είσαι ο κηδεμόνας κανενός κ ότι δε χρωστάς κ τίποτα να πληρώνεις τα καπρίτσια κανενός. Αν οι γονείς σου θέλουν η αδερφή σου να "σολάρει" κ εσύ να υπομένεις, μάλλον πρέπει να σκληρύνεις τη στάση σου κ να δείξεις ότι ταμπεραμέντο μπορείς να έχεις κ εσύ άμα θέλεις, αλλά κανείς δε χρωστάει να το υφίσταται αυτό. Σε ορισμένες περιπτώσεις η καλή θέληση κ η προσαρμοστικότητα μπορούν να αποδεικτούν καταδίκη ξέρεις. Ιδίως όταν δεν εκτιμώνται.