Η ερωτική σχέση του (διαζευγμένου) γονέα σε σχέση με το παιδί
Μετά από 1,5 χρόνο απόστασης από τον σύζυγο ξεκίνησα και διατηρώ ολικόμηνη σχέση με έναν άντρα. Ο εν λόγω άντρας δεν μου ήταν άγνωστος στο παρελθόν (πλέον 10-ετίας γνωστός) και είναι και ο ίδιος διαζευγμένος με ένα παιδί στην εφηβεία που ζει με τη μητέρα του αλλά διατηρεί συχνές επαφές και με τον πατέρα. Υπάρχει μεταξύ μας αμοιβαία εμπιστοσύνη καθώς κοινή βλέψη να ευδοκιμήσει η σχέση μας σε οικογένεια. Η επαφή του με το παιδί μου γίνεται χωρίς προβλήματα (παίζουν κλπ) αλλά ομολογώ ότι εξάρχής σκόπευα και πίστευα ότι αυτού του είδους οι επαφές μεταξύ τους θα επέτρεπα να αρχίσουν τουλάχιστον μετά την παρέλευση ενός έτους σχέσης. Ομως λόγω της αποστάσεως που μας χωρίζει με τον εν λόγω άντρα με επισκέπτεται όταν μπορεί περίπου 2-3 φορές την εβδομάδα. Από αυτές την μία το παιδί απουσιάζει στους γονείς μου αλλά τις άλλες 2 το παιδί αντιλαμβάνεται την παρουσία του - με όσες προφυλάξεις κι αν έχω πάρει, του τύπου να παραμείνει ο φίλος μου στο υπνοδωμάτιό μου για να φύγουμε στις δουλειές μας / σχολείο εγώ και το παιδί. Όμως τις περισσότερες φορές το παιδί τον αντιλαμβάνεται διότι ΄(υποθέτω) με βρίσκει να κοιμάμαι εκτός του υπνοδωματίου μου, οπότε κάνει τον συνειρμό ότι ο τάδε κοιμάται στο κρεβάτι μου. Δεν ενοχλείται καθόλου (εμφαν'ως τουλάχιστον) από την παρουσία του- αντιθέτως επιμένει να τον δει, να του μιλήσει κλπ. Να προσθέσω ότι η συμπεριφορά μας παρουσία του παιδιού μου δεν περιλαμβάνει διάχυση συναισθημάτων λεκτικά ή με άλλο τρόπο.
Προβληματίζομαι σχετικά. Δεν ξέρω τι πρέπει και τι όχι. Σίγουρα δεν είναι μόνο σεξουαλική η σχέση μας. Το παιδί τι κινδυνεύει να πάθει από την τακτική εμφάνιση του φίλου μου; Πρέπει ή δεν πρέπει να του κρύψω την αλήθεια; Είναι 2,5 ετών αλλά κατά ομολογία πολλών που έρχονται σε επαφή μαζί του και κατά την δική μου αντίληψη είναι ιδιαίτερα έξυπνος και παρατηρητικός, ενώ γενικά δεν μπορώ να "τον κοροϊδέψω" με τεχνάσματα των "μεγάλων" για οποιοδήποτε θέμα. Κατά την παρουσία του φίλου μου ο μικρός δείχνει να απολαμβάνει την αντρική φιγούρα μέσα στο σπιτικό μας (πχ τον μιμείται, κατεβαίνει μαζί του από τη σκάλα αφήνωντας εμένα με το ασανσέρ) χωρίς εγώ να έχω ενθαρρύνει κάτι τέτοιο. Η επαφή του μικρού με τον φυσικό του πατέρα είναι 2 φορές την εβδομάδα για 2-3 ώρες κάθε φορά, παρουσία εμού και ποτέ στο σπίτι μας, παρά σε εξωτερικούς χώρους. Επίσης τηλεφωνικά σχεδόν μέρα παρά μέρα. Το παιδί αγαπάει τον πατέρα του, το ζητά αλλά όχι επίμενο ή συνεχώς αλλά τακτικά.;)
