Αγχος / Κοινωνικη φοβια;

Καλησπερα σας! Ισως μακρυγορησω λιγο.. προειδοποιω! Αλλα τετοιες καταστασεις οπως πολλοι απο μας ζουμε δεν περιγραφονται με λιγα λογια!
Λιγα λογια για μενα.. Ειμαι 25 χρονων , αρσενικου γενους και ζω αυτη τη στιγμη στην Αλεξανδρουπολη ! Εχω σπουδασει στο εξωτερικο ,παιδαγωγικο κ αυτη τη στιγμη σπουδαζω σε καποιο ΙΕΚ.
Απο μικρο θυμαμαι τον εαυτο μου να εχει αρκετη αυτοπεποιθηση και ζηλο, δεν φοβομουν τιποτα, ηθελα απλα να πετυχαινω και να ειμαι ο καλυτερος παντα !
Ειχα παντα πολυ ενεργεια και καλη διαθεση!
Αλλα επισης με θυμαμαι κ φοβιτσιαρη σε ασθενειες! Μη δω στην τηλεοραση καμια καρδιοπαθεια η εγκεφαλικο, επλαθα και γω φαντασιες και πιστευα οτι θα παθω τα ιδια!
Ειμαι ευχαριστω ατομο που θες να κανεις παρεα... εχω χιουμορ.. ειμαι αυθορμητος... εχω τρελα...
Ολα ξεκινησαν πρωτη Λυκειου αποτι θυμαμαι. Γυρνουσα σπιτι και ειχα δυσπνοιες για αρκετο καιρο ακομα κ σε κατασταση ηρεμιας σπιτι με τους δικους μου. Ε και ως φυσιολογικη ροη των πραγματων, δεν αργησε να ερθει και η πρωτη κριση πανικου! Και εννοειται και η δευτερη , επισης εννοειται και οι διαφορες εξετασεις που εκανα για 2-3 χρονια ανα 4-5 μηνες διαφορων ειδων ολες ηταν καθαρες (καρδιογραφηματα, αξονικες, νευρολογικες εξετασεις κλπ..). Απο τοτε αρχισαν να με πιανουν δυσαρεστες γνωστες καταστασεις και εξω.. μουδιασματα , αγχος , τασεις φυγης. Με ταλαιπωρησε πολυ αυτο το πραγμα...
Στα 18 μου πηγα στη Βουλγαρια.. θα ηθελα να τονισω οτι δεν ειμαι αντικοινωνικος, κανω πολυ ευκολα παρεες και επισης ειμαι ατομο με αρκετο χιουμορ(αποτι εχω καταλαβει χαχ) και τις περισσοτερες φορες ειμαι και ψυχη της παρεας και αρχηγος χαχ... Αλλα σε κατι εξετασεις , κατι μαθηματα σε κλειστες αιθουσες, το κλασικο αγχος... αλλοτε "εστρωνα", αλλοτε υποτροπιαζα! Αναλογα τις ορεξεις και την ψυχολογικη κατασταση που βρισκομουν.. Αποκορυφωμα η πρακτικη 2 μηνων που εκανα σε σχολειο του εξωτερικου... Καθε φορα που ηταν να κανω μαθημα, το προηγουμενο βραδυ γινοταν η προεργασια η σκληρη! Και τη μερα του μαθηματος τρεμαν ολα! Μια φορα πηγα να λιποθυμησω κ δεν ξαναπατησα στην ταξη, το συνεχισε αλλος το μαθημα και η δικαιολογια ηταν οτι με επιασε αναγουλα!
Οσο για το στρατο (επισκεφθηκα αυτο το φορουμ πριν μπω!) τεραστιος φοβος... Πριν πατησω το ποδι μου ετρεμα... στις ασκησεις ετρεμα.. αλλα μετα ολα κομπλε! Μια στο τοσο σε κατι αναφορες τα ποδια λιγο..... αλλα το περασα κ αυτο!
Μπορω να πω οτι δεν εχει καταλαβει κανεις μεχρι τωρα το θεμα μου ! Ισα ισα με εχουν για κοινωνικο και οτι δεν με νοιαζει τιποτα... αλλα ολα τα φιλτραρω εγω και μονο εγω ξερω πως νιωθω κ πως βασανιζομαι/εχω βασανιστει μεχρι τωρα. Με τι; Με θεματα που πραγματικα τα νιωθω αστεια... και εκεινη τη στιγμη που υποφερω αστεια τα θεωρω ! Σκεφτομαι : Τι κανω ο μ***κας... γελαω με την παρτη μου πραγματικα ! Αλλα δεν μπορω να το σταματησω !
Παιζω ηλεκτρικη κιθαρα χρονια και εννοειται πως φοβαμαι να παιξω σε Live ενω το θελω πολυ...
Κανω κ αλλα πραγματα που θα ηθελα να τα χαρω πιο πολυ και να ειμαι πιο ανετος ... αλλα... εχω οπως και πολλοι αλλοι αυτο το θεμα.... που ξαναλεω.. το βλεπω γελοιο... Ειμαστε ολοι μια χαρα αλλα για καποιο ηλιθιο λογο αυτο μας τραβαει και μας κραταει πολυ πισω... Πιστευω πραγματικα και το σκεφτομαι καθε μερα οτι ο χειροτερος εχθρος του εαυτου μας ειναι το ιδιο μας το μυαλο... και καθε μερα προσπαθω να το κουμανταρω και να μη με πιασει αυτο το ηλιθιο πραγμα..... αλλα.. Δυσκολα! Τωρα πια εδω και 2 μηνες σε καινουριο μερος , αντε να προσαρμοστω παλι ... στο ιεκ παλι μουδιασματα κλπ... αλλα στο διαλλειμα πρωτη μουρη χαχα... περιεργα πραγματα.. Καλα αυτο το σπαστικο που ειναι να διαβασεις και τρεμει ο αυχενας και η φωνη απο το αγχος..... τι να πεις..

Επισης εχω και αλλο θεμα... σεξουαλικης φυσεως ... και αυτο ηλιθιο το θεωρω!! Στη ζωη μου δεν μπορω να πω οτι στερηθηκα απο κοριτσια.. εχω ολοκληρωσει με 15 και εχω κανει κατι με 70.. Αλλα μην ακουσω κατι οπως σας ειχα πει.. νομιζω οτι θα το παθω! Στα 17 (ενω ειχα ολοκληρωση χωρις κανενα προβλημα στα 15) εκανα σχεση με ενα κοριτσι 22 ετων. Την ιδια περιοδο ειχε σχεση και ενας φιλος μου, με μεγαλυτερη επισης. Και μου ειπε οτι ενω πηγαν να ολοκληρωσουν, δεν "λειτουργησε" αυτος απο το αγχος του. Ε μετα οταν πηγα να ολοκληρωσω και εγω με τη δικια μου κατευθειαν σκεφτηκα τον φιλο μου.. και γιοκ...(ευτυχως ολοκληρωσα τη δουλεια μετα απο 6 χρονια τυχαια παρεπιπτοντως!) Απο τοτε γενικα με ειχε ψιλοεπηρεασει αυτο αλλα δεν το σκεφτομουν και πολυ.. ετυχε με κανα 2 ακομα αλλα στην τελικη εγινε η δουλεια... Οποτε παλι το αγχος (αποδοσης-στυσης αυτη τη φορα) κανει τη βρωμοδουλεια του! Επισης να πω οτι δεν εχω καποιο θεμα δυσλειτουργιας- ουτε μεγεθους! Για πολυ καιρο δεν ειχα καποιο ιδιαιτερο θεμα, εκανα τη ζωη μου! Δεν λεω οτι ημουν ο Επιβητορας κ οτι δεν ειχα καποιο κολληματα στο να κανω κινηση, αλλα ημουν σε πολυ φυσιολογικα επιπεδα! Η αυτοπεποιθηση μου βρισκοταν σε καλα επιπεδα απο καιρους σε καιρους ! Ειδικα καποιο διαστημα μου ετυχαν πολυ καλα σκηνικα που η αυτοπεποιθηση ηταν στο φουλ!
ΑΛΛΑ.... καποια στιγμη... ΕΠΕΣΕ! Πως;
Το κοριτσι του φιλου με γουσταρε καιρο... το καταλαβαινα.. απο τοτε που γνωριστηκαμε.. αφου ταυτοχρονα την γνωρισαμε με τον φιλο μας, αλλα εκανε αυτος κατι! Μετα χαθηκαμε αρκετα με τον φιλο μου για 2-3 χρονια.. αλλα με τη δικια του οχι.. καναμε παρεα.. ερχοταν μαζι μας.. εννοειται πως ποτε δεν θα εκανα κατι...
Αλλα ηρθε η στιγμη που χωρισαν.. Μου το λεει.. ερχεται σπιτι μου.. εγω δεν σκεφτηκαν καν να γινει κατι... να μη τα πολυλογω σε καποια φαση το καταλαβα και καταληξαμε να φιλιομαστε... το ενα εφερε το αλλο.. καταληξαμε να το κανουμε... Αυτη ηταν στεγνη.. πολυ.. απο το αγχος της για την "αμαρτια" που κανουμε.. με παρεσυρε κ εμενα στο τρυπακι αυτο... και τσουπ... επεσεεε !! Το πηρα πολυυυ κατακαρδα.... με πιασαν και οι τυψεις... για τον φιλο-γνωστο μου... και περασα μια περιοδο πολυ χαλια...
Αρχισα να ξαναμπαινω στο παιχνιδι! (Μολις καταλαβα οτι γραφω βιβλιο.... το 40% των αναγνωστων εχει πατησει το Χ )
Μετα απο 2-3 κοριτσια με τα οποια δεν ολοκληρωσα λογω φοβου μου , δεν εκανα κινηση και τις παρατουσα μετα απο κανα 2 βδομαδες!.. Ψυχολογια 0 ....
Βρηκα ομως ενα κοριτσι 17 χρονων (εγω 23!) που δεν ειχε ολοκληρωσει ποτε... ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ! ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ! Παραλληλα με συμφερε και η κατασταση(δλδ οτι δεν εχει ολοκληρωσει) οποτε δεν ειχε απαιτησεις απο μενα.. Ετσι μετα απο λιγο καιρο.. 3-4 μηνες (Λιγος ειναι εε... χαχ) εγινε η πρωτη αποτυχημενη προσπαθεια... ηταν πολυ αγχωμενη.. ημουν κ εγω καπως... ε και εγινε η στραβη... τελος παντων μετα απο 2 μηνες ακομα και ενω ημουν φανταρος ( ε ειχα κ λιγο παραπανω κα....ς) εγινε και παραεγινε.. Κ καταλαβα οτι ταιριαζουμε πολυ... γιατι; Γιατι και αυτη ειχε τα ιδια θεματα... και ας μη το παραδεχθηκαμε ποτε ο ενας στον αλλον... και κρισεις πανικου παθαινε... την στηριξα απεριοριστα... μιας και εγω εκεινη την περιοδο δεν παθαινα το παραμικρο! Μεχρι το χωρισμο (ναι... ) η σεξουαλικη μας ζωη ηταν 50-50%... Η θα πετυχαινε απιστευτα.. ή θα γινοταν αλλα με πατεντες χαχα... αλλα μου αρεσε οπως και να εχει... Και επειδη ειμαι ατομο με εμπειριες κακιες... (Αγχος κ οσα αλλα προειπα) εχω τεραστιο σεβασμο σε ατομα "ιδια" με εμενα... Τη στηριξα αφανταστα αλλα ηρθε η ωρα να παει φοιτητρια και να με αποχαιρετησει οπως καθε κοριτσι που σεβεται τον εαυτο της ...! Με ΑΣΧΗΜΟ τροπο που δεν τον αξιζα ουτε στο 0,0001%... Αλλα τη δικαιολογω επειδη ειναι μικρη! Απο τοτε εννοειται πως η ψυχολογια μου εχει πεσει.... οπως και η αυτοπεποιθηση... οπως και ολα! Οποτε ευχηθειτε μου καλο κουραγιο !

Πραγματικα συγγνωμη αν κουρασα! Προειδοποιησα παντως! Για μενα αυτο το κειμενο ηταν καπως σαν μερικη καταθεση ψυχης.. Ηταν πιο πολυ για να τα δω και γραμμενα.. γτ απο σκεψεις χορτασα! Συγγνωμη αν σε καποιες φασεις ημουν ωμος ! Αλλα και ευχαριστω σε οσους με διαβασαν....... ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !! Ευχαριστω...

Λοιπον απο που να αρχισω και που να τελειωσω περιμενε μεγαλε εν λεπτο το χω σιγουρακι !!!
Λοιπον Οι κρισεις σου εχουν περασει η συνεχιζονται ακομα ? Πυκνα η αραια ?
Αυτο που βλεπω εγω ειναι οτι μαλλονεισαι ανχωδης τυπος και δεν μπορεις την πιεση βλεπε στη σχολη σου ( το δευτερο δεν ειναι 100% σιγουρο) βλεπεις ΠΑΝΤΑ την χειρωτερη περιπτωη των πραγματων( χαμογελο παρακαλω εδω γτ κι εγω ετσι ειμαι)νομιζω στο μυαλο σου υπαρχει η εξισωση αυτο το επαθες ο ταδε ηρθε η σειρα μου ν το παθω κι εγω ( μην εισαι ζηλιαρης δεν ερχονται ολα σε ολους;-) )
Τωρα για το θεμα της στυσης εισαι μια χαρα το ξερεις αλλωστε συν οτι με την πρωτη φορα που εγινε απλα σου επεσε η ψυχολογια οπως και σε καθε αντρα βρε συ νομιζω τα πραγματα εχουν αλλαξει τωρα με βαση την τελευταια φορα σωστα? Για τις κακιες εμπειριες κι εγω εχω ειναι στο χερι μας να τις κανουμε μειωνοτητα στο μυαλο μας ( και θυμησου χρησιμοποιησε τις κα...ς πριν ειναι αργα και σου λειπουν οπως στο καθε ανθρωπο ;-) )

Ευχαριστω φιλε για την απαντηση σου! Καταρχας σιγουρα ειμαι αγχωθης τυπος αλλα ταυτοχρονα ειμαι και ηγετικος στο να επιλυσω καποιο προβλημα/θεμα της παρεας! Ψαξε βρες ! Περιεργα πραγματα! Κρισεις οπως παθαινα παλια δεν παθαινω οχι ! Λιγες εχω παθει μεχρι τωρα γενικα! Απλα εχω ενα ημι-μονιμο αγχος, σκεφτομαι αρνητικα πολλες φορες (οπως ειπες).. Και γενικα ειμαι ατομο που σκεφτομαι πολυ. Π.χ. λεω κατι σε καποιον, κ απευθειας προσπαθω να σκεφτω τι σκεφτεται, πως θα παρει αυτο που ειπα! Και λειτουργει πολλες φορες κατασταλτικα ολο αυτο!
Σημερα εγραφα τεστ και εννοειται πως σφιξαν οι μυς, βαρυα αναπνοη που προσπαθουσα να την ελεγξω, χωρις λογο,! Τι να πω... Πιστευω οτι σκεφτομαι οτι θα αγχωθω σε καταστασεις που ισως ειναι αγχωτικες! Και δεν αγχωνομαι για το ιδιο το τεστ! Ουτε καν βασικα... δεν αγχωνομαι για την αποδοση! Για το Μηπως αγχωθω αγχωνομαι και μετα αγχωνομαι χαχα!

Κταα αρχην ειμαι φιλη οχι φιλος το οτι εισαι ηγετικος φενετε στεκεσε στο υψος σου και ενας λογος που ανχωνεσε ειναι μαλλον για το πως θα σε κρινουν οι αλλοι απο αυτα που ειπες εκανες κλπ και ειδικοτερα εαν θ κατεβεις βαθμιδα στα ματια τους εαν κανω λαθος πες μου συζητηση κανουμε
Οταν σκεφτεσε αρνητικα υπαρχει σχεδον συγκεκριμενη ωρα της μερες που γινετε περισσοτερο πχ πρωι? Για ποια θεματα σκεφτεσε περισσοτερο αρνητικα ? Εαν δεν θες να απαντησεις εδω μπορεις να μου στειλεις και μειλ [email protected] θα ηθελα να σε ρωτησω κι αλλα...οχι ομως εδω καθως δεν θελω να σε φερω σε δυσκολη θεση

Κοινωνικη φοβια δεν εχεις σιγουρα, στο λεω εγω που πλεον νομιζω πως ειμαι αναπηρος απο αυτη την παθηση (διαγωσμενη απο 2 ψυχιατρους με αγωγη με ηρεμιστικα και παρακολουθηση).
(Ειμαι 24, σχεση δεν εχω κανει ποτε, δεν εχω ακουμπησει κοπελα ποτε. Μιλοντας σε κοπελες παθαινα σαρδαμ σαν του τσακαλωτου και αυτο ΑΑΑΑΝ εβρισκα κατι να πω. Εαν καποια ενδιαφεροταν για μενα και μου το δειχνε, με ελουζε κρυος ιδρωτας λες και μαθαινα καποια κακη ειδηση οτι καποιος γνωστος μου πεθανε. Σε 1-2 ολο κι ολο ραντεβου απο κοπελες σε dating chat επρεπε να βγω με ζαναξ για να μην λιποθυμησω απο την κριση πανικου.
Δυσκολευμαι να κοιταζω τους ανθρωπους στα ματια, κοκκινιζω, τρεμουν τα χερια μου και δεν καταλαβαινω τι λενε καμια φορα απο το αγχος και ζηταω να μου το επαναλαβουν 1 ή 2 φορες.)
Εσυ απλα πασχεις απο γενικευμενη αγχωδη διαταραχη και εχεις λιγο πολυ οτι ερωτικο προβλημα αντιμετωπιζει ο καθημερινος πολιτης της κοινωνιας μας.