Κρίση πανικού

Είχα κρίση πανικού πάλι χθες που απ ό,τι κατάλαβα οφείλεται εν μέρει στη μοναξιά μου, μια που όπως είπα κ αλλού, εν μέρει στο γεγονός ότι μου λείπει μια κοπέλα, αν κ πρέπει να σημειώσω ότι δεν είχαμε βρεθεί ποτέ από κοντά κ ό,τι είπαμε το είπαμε μέσω Internet, κ εν μέρει στο άγχος μου για το πως θα πάει η σχολή.. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχω τέτοιου είδους κρίση κ δεν ξέρω τι να κάνω, μήπως έχει κάποιος ιδέες αντιμετώπισης; Θα πάω σε ψυχίατρο πάλι σύντομα αλλά θέλω να αποφύγω τέτοιες κρίσεις όσο γίνεται παραπάνω
Επίσης να πω ότι αναγκάστηκα να χάσω τα μαθήματα μου σήμερα επειδή ήμουν χάλια κ χθες όσο ήμουν στο μάθημα ένιωθα σαν να είμαι πολύ κοντά στα όρια μου, κ την προηγούμενη φορά που έγινε κάτι τέτοιο αναγκάστηκα να φύγω από την πόλη όπου σπουδάζω κ να κάνω ένα διάλειμμα πολλών μηνών, το οποίο δυστυχώς δε μπορώ να ξανακάνω άρα η επόμενη φορά που θα φτάσω στα όρια μου λογικά θα σημάνει το τέλος της φοιτητικής μου ζωής κ μετά οι εναλλακτικές δεν είναι πολλές.. Είτε να ξαναδώσω πανελλήνιες είτε να πάω σε κάποιο ιεκ είτε να κάνω κάποια ξένη γλώσσα ενώ ταυτόχρονα κάνω κάποια δουλειά.. Κ τα τρία πολύ δύσκολα για μένα
Ευχαριστώ πολύ

Quote:

---

Originally Posted by areti

Είχα κρίση πανικού πάλι χθες που απ ό,τι κατάλαβα οφείλεται εν μέρει στη μοναξιά μου, μια που όπως είπα κ αλλού, εν μέρει στο γεγονός ότι μου λείπει μια κοπέλα, αν κ πρέπει να σημειώσω ότι δεν είχαμε βρεθεί ποτέ από κοντά κ ό,τι είπαμε το είπαμε μέσω Internet, κ εν μέρει στο άγχος μου για το πως θα πάει η σχολή.. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχω τέτοιου είδους κρίση κ δεν ξέρω τι να κάνω, μήπως έχει κάποιος ιδέες αντιμετώπισης; Θα πάω σε ψυχίατρο πάλι σύντομα αλλά θέλω να αποφύγω τέτοιες κρίσεις όσο γίνεται παραπάνω
Επίσης να πω ότι αναγκάστηκα να χάσω τα μαθήματα μου σήμερα επειδή ήμουν χάλια κ χθες όσο ήμουν στο μάθημα ένιωθα σαν να είμαι πολύ κοντά στα όρια μου, κ την προηγούμενη φορά που έγινε κάτι τέτοιο αναγκάστηκα να φύγω από την πόλη όπου σπουδάζω κ να κάνω ένα διάλειμμα πολλών μηνών, το οποίο δυστυχώς δε μπορώ να ξανακάνω άρα η επόμενη φορά που θα φτάσω στα όρια μου λογικά θα σημάνει το τέλος της φοιτητικής μου ζωής κ μετά οι εναλλακτικές δεν είναι πολλές.. Είτε να ξαναδώσω πανελλήνιες είτε να πάω σε κάποιο ιεκ είτε να κάνω κάποια ξένη γλώσσα ενώ ταυτόχρονα κάνω κάποια δουλειά.. Κ τα τρία πολύ δύσκολα για μένα
Ευχαριστώ πολύ

---

Αν κρινω απο το ψευδωνυμο "αρετη", εισαι κοπελα. Λες οτι σου λειπει μια κοπελα. Αμεσως μπορει καποιος να αναρωτηθει αν η κριση πανικου οφειλεται σε αγχωδη διαταραχη η οποια με την σειρα της οφειλεται σε δυσφορια φυλου ή σε αγχος αναφορικα με την σεξουαλικη ταυτοτητα σου.

Ναι είμαι bi (αμφιφυλοφιλη) γι αυτό, κυρίως μ αρέσουν τα κορίτσια. Μπορεί όντως να συνδέεται η δυσφορία κ το άγχος μου αλλά δεν ξέρω

Quote:

---

Originally Posted by areti

Ναι είμαι bi (αμφιφυλοφιλη) γι αυτό, κυρίως μ αρέσουν τα κορίτσια. Μπορεί όντως να συνδέεται η δυσφορία κ το άγχος μου αλλά δεν ξέρω

---

Το πιο πιθανο σεναριο ειναι οτι συνδεονται δυσφορια και αγχος.

Δεν είσαι ψυχολόγος μου, αλλά τι έχεις να προτείνεις γι αυτό;

Quote:

---

Originally Posted by areti

Δεν είσαι ψυχολόγος μου, αλλά τι έχεις να προτείνεις γι αυτό;

---

Δεν εχω να προτεινω τιποτα που να μην εχει ηδη γραφτει σε ακαδημαικά papers που ειναι peer reviewed.

Quote:

---

Originally Posted by Thessalonian

Δεν εχω να προτεινω τιποτα που να μην εχει ηδη γραφτει σε ακαδημαικά papers που ειναι peer reviewed.

---

Τι εννοείς ακριβώς;

Quote:

---

Originally Posted by areti

Τι εννοείς ακριβώς;

---

Οτι η δυσφορια φυλου ειναι βασικος παραγοντας που δημιουργει ή ενισχυει αγχώδεις διαταραχες...