Δε μπορω να ειμαι αλλο μονος μου

Καλησπερα σε ολους... Κατα καιρους εχω γραψει στο φορουμ και ειναι πανω κατω για το ιδιο πραγμα. Ειμαι μονος μου πανω απο εναμιση χρονο. Δε ξερω τι κανω εγω λαθος. Μονος εννοω χωρις κοπελα,ξερω πως μπορει να νιωσει μονος κανεις και χωρις φιλους ή οτι αλλο σημαντικο και κατι τετοιο ειναι πολυ χειροτερο πιστευω. Αυτο που θελω να πω ειναι πως εμενα με εππηρεαζει αρνητικα ολο αυτο. Νιωθω μια απελπισια συνεχως. Ειμαι 20 χρονων,τι παει λαθος? θα πρεπε συνεχεια να γνωριζω νεα ατομα,κοπελες να μιλαμε. Τιποτα απ αυτα δε συμβαινει. Ειχα ξεπερασει νομιζω τη πρωην μου αλλα με το να μην εχω μια αλλη επαφη για τοσο καιρο τωρα σκαλωνω ακομα και με μια φωτογραφια της που βλεπω και τη χαζευω και αναπολω και σκεφτομαι "αν δεν ειχα κανει αυτο ισως ημασταν μαζι","αν δεν ειχε γινει ετσι ισως ημασταν μαζι" κ οτι αλλα τετοια... Γιατι το κανω αυτο στον εαυτο μου... δεν ηταν τελεια η σχεση μας γιατι να μου λειπει? αισθανομαι πολυ "λιγος" που το λεω αλλα αν μ λεγε μια μερα να ξαναειμαστε μαζι θα ετρεχα πισω παροτι δε μου φερθηκε και τοσο ενταξει και θα πρεπε να χω μια αυτοεκτιμηση. Κουραστηκα να ειμαι μονος μου, να κλαιω τη μοιρα μου...τελευταια εγινε κατι με μια κοπελα φιληθηκαμε κτλπ λογω μεθης ισως αλλα στη συνεχεια δε ταιριαξαμε,για την ακριβεια εκεινη ηθελε κ εμενα δε μ εβγαινε με τιποτα,ενιωθα πως δε μου ταιριαζε. Εχω φτασει στο σημειο λοιπον να απορριπτω καποια χωρις καν να προσπαθησω. Ειναι τοσο δυσκολο να βρει καποιος μια καλη αστεια ανετη κοπελα? προφανως ναι... ζηταω πολλα ισως. απλα ειμαι και λιγο ανθρωπος που πιστευει στη μοιρα οτι καποια στιγμη θα βρεθει απο το πουθενα κατι καλο... ή ισως ειναι απλα μια δικαιολογια για την απραξια μου. Δε μπορω αλλο να βλεπω τους γυρω μου να ειναι με καποιον, γιατι ολοι οι φιλοι μ σχεδον ειναι, και εγω να ειμαι κολλημενος πανω απο ενα χρονο τωρα... και γιατι? νιωθω τοσο αδικημενος,αισθανομαι οτι το αξιζω να ειμαι με καποια γιατι κουραστηκα να ακουω οτι ειμαι καλο παιδι κτλπ γιατι δεν πληγωσα ποτε καποια... και το ευχαριστω ποιο? αυτο π τραβαω τωρα? βυθιζομαι ολο και πιο πολυ και δεν εχω ορεξη για τιποτα,ειναι καλοκαιρι και με το ζορι βγαινω εξω... δε ξερω πως να το αντιμετωπισω γιατι παροτι πολλες φορες αποφασισα να το παιξω ανετος και να συνεχισω τη ζωη μ κανονικα ολο χαρα καποια στιγμη θα αρχισω να το σκεφτομαι παλι

Καλησπερα!!!
Μόνο 20χρονων κι Έχεις τέτοια ηττοπάθεια?!?!Αλλα κι εγω στα 20 έτσι ήμουν....Ξερεις...το να μην Έχεις σχεση δεν ειναι κακο...Βγες έξω,φλερταρε ασύστολα αλλα Οχι χυδαία.Κανε καποιο άθλημα,χορο,βρες ένα χόμπι...συλλογικό....στη σχολή που Εισαι Δραστηριοποιησου σε κάποια οργάνωση Οχι κομματική απαραίτητα!!!Οσο κάθεσαι μέσα,τόσο στο μυαλο σου θα γυρνά αυτη η σκέψη...Ξερεις...κάποια πράγματα έρχονται σιγα σιγα....εμεις βιαζόμαστε....Δωσε χρόνο στον εαυτο σου...Δωσε χρόνο στο χρόνο για να γίνεις κάτι καλύτερο απο αυτο που ήδη Εισαι!Η ζωη κάνει κύκλους.Λογικο να αναπολεις το παρελθόν αλλα συμφιλιωσου με αυτο για να μην υποφερεις στο παρόν....
Η "μοναξιά"ειναι και δημιουργία...ειναι κι ελευθερια...ειναι ωραίο να Εισαι ελεύθερος.
Προσωπικα ήμουν μονη 4χρονια...δεν μου έλειψε κάτι...Τωρα μου λείπει ...που Ειμαι σε σχεση...κι Οχι η καλύτερη για εμένα...Άσχετο!!!

Solkots έχεις κολλήσει με την πρώην απλά γιατί ακόμα δεν υπάρχει νυν. Συνήθως όταν μια σχέση τελειώνει και μετά από κάποιο καιρό είμαστε ακόμα μόνοι, θυμόμαστε κυρίως τις καλές στιγμές.
Για να χωρίσεις κάποιος λόγος θα υπήρχε. Είσαι και πολύ νέος βρε παιδί μου, όλος ο χρόνος μποστά σου είναι! Βγες με την παρέα σου και όλα θα γίνουν. Κάνε και κανένα χόμπι αν σου αρέσει κάτι (καλύτερα να είναι ομαδικό:). Αυτό που θα σου πω είναι να μην αποξενωθείς απο τους φίλους σου. βγαίνε και έχε τους οφθαλμούς σου ανοιχτούς, δεν υπάρχει περίπτωση να μη γνωρίσεις κάποια κοπέλα μέσω γνωστών ή μέσω σχολής. Και φρόντισε να ξεκολλήσει λίγο το μυαλό σου από το θέμα. Συνήθως τα καλύτερα έρχονται όταν δεν το περιμένουμε και δεν τα κυνηγάμε.

1,5 χρονο ??? Τι να πω και εγω που ειμαι σχεδον 6 χρονια και ειμαι 23 ? (Και οι σχεσεις που ειχα στα 17 μου...ο θεος ας τις εκανε σχεσεις) Μετ'αβιας εχω παρεα, θα πρεπε να πλεω σε πελαγη ευτυχιας και μονο γι'αυτο, με τοσα θεματα που εχω.

Νιωθω τετοια ηττοπαθεια γιατι δε νιωθω αρρεστος. Πες με ψωνιο δε ξερω αλλα νομιζω οτι και εμφανισιμος ειμαι κι αν μη τι αλλο εχω και πολυ χιουμορ,στις παρεες μ παντα εγω θα κανω τους αλλους να γελανε κ εγω θα πειραζω κτλπ. Απλα δε το χω να μιλαω με νεα ατομα τοσο πολυ... απο μονος μ εννοω... αν ειναι φιλη φιλου οκ θα μιλησω κανονικα... δε το χω πολυ να γνωριζω ατομα μονος μου για να μη πω και καθολου... αρα το να φλερταρω μου φαινεται βουνο. Προσπαθησα να ασχοληθω με τη μουσικη περσι και τα παρατησα, τωρα δε κανω κατι... δε νομιζω οτι θα ηθελα να ξεκινησω κατι... αυτο που προσπαθω να υποσχεθω στον εαυτο μου ειναι να βγαινω συνεχεια με τους φιλους μου απ τη νεα χρονια,αν γινεται και καθε μερα. Θα ειναι καλυτερα και για τη διαθεση μου και μονο. Αλλα δε ξερω κατα ποσο θα εχω ορεξη παλι οταν φτασει η στιγμη... Οσο γι αυτο που λες τασο δε ξερω με τι να συμφωνησω τελικα. Να το αφησω και να ερθει μονο του ή να κανω κατι εγω? Ο καθενας εχει αλλη αποψη... αλλοι θα πουν μη καθεσαι με σταυρωμενα τα χερια,τη τυχη μας τη φτιαχνουμε. Κι αλλοι λενε πως ολα θα φτιαξουν απο μονα τους τελικα. Τι στ αληθεια ισχυει? Και στη τελικη απ οτι φαινεται δεν ειμαι και τοσο αισιοδοξος για να πιστεψω οτι καποια μερα θα γινει και κατι καλο

Θεωρω πως ειναι οπως το βλεπει κι οπως μαθει ο καθενας. Θελω να πω οτι εγω ειχα μαθει να ειμαι μεσα σε μια σχεση κ οπως ανεφερα στο πρωτο μηνυμα ουτε εγω ο ιδιος δε θεωρω το θεμα μου τοσο σημαντικο αλλα τη συγκεκριμενη χρονικη στιγμη με καταβαλει πολυ. Δε ξερω το λογο που εισαι 6 χρονια χωρις σχεση κ μακαρι να μπορουσα να βοηθησω αλλα δεν ηθελα να θιξω καποιον γιατι σιγουρα προβληματα μεγαλυτερα απ αυτο που θεωρω εγω δικο μου προβλημα υπαρχουν απειρα

το εχω επισημανει αρκετες φορες οτι η μοναξια δημιουργει προβληματα.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

το εχω επισημανει αρκετες φορες οτι η μοναξια δημιουργει προβληματα.

---

Συμφωνω...

Ακούω 1,5 χρόνο μόνος, 4 χρόνια μόνη, 6 χρόνια μόνος... Πλάκα κάνετε; Νομίζετε ότι αυτό είναι πολύ;
Το ρεκόρ δεν το πλησιάζετε! Είστε πολλά χρόνια πίσω!
Δεν θέλω να πω το νούμερο γιατί θα αισθανθείτε μειονεκτικά που είστε τόσο μακριά από το ρεκόρ χωρίς σχέση! :p

Ακούστε λοιπόν τις συμβουλές του πρωταθλητή!
Μην κάθεστε με σταυρωμένα χέρια και μην περιμένετε την μοίρα!
Την μοίρα σας εσείς την φτιάχνετε. Βγείτε έξω με τις παρέες σας, γλεντήστε, φλερτάρετε ασύστολα!
Τι φοβάστε; Στην χειρότερη να φάτε κανένα χαστούκι ή να σας κοροϊδεύουν οι φίλοι σας για μία εβδομάδα και μετά να το ξεχάσουν! :P

Τώρα που είστε νέοι είναι εύκολο να βγαίνετε με παρέες, να γνωρίζετε νέα άτομα, να κάνετε σχέσεις, να φλερτάρετε!
Πάντα με μέτρο φυσικά και πάντα με προσοχή.
Αλλά έχετε το μεγάλο πλεονέκτημα, τα νιάτα, και οι συνομήλικοι και συνομήλικες σας είναι στην ίδια κατάσταση με εσάς.
Όταν φτάσετε τα 30 αυτά δεν θα μπορείτε να τα κάνετε, τώρα είναι η ευκαιρία σας!

Μην κάθεστε έτσι να κλαίτε για παλιές σχέσεις ή να φοβάστε να γνωρίσετε κόσμο γιατί θα μεγαλώσετε και θα δίνετε και εσείς κακές συμβουλές σε ένα φόρουμ όπως εγώ! :p

Άντε, καλοκαίρι είναι! :)

Quote:

---

Originally Posted by monosagnostos30

Ακούω 1,5 χρόνο μόνος, 4 χρόνια μόνη, 6 χρόνια μόνος... Πλάκα κάνετε; Νομίζετε ότι αυτό είναι πολύ;
Το ρεκόρ δεν το πλησιάζετε! Είστε πολλά χρόνια πίσω!
Δεν θέλω να πω το νούμερο γιατί θα αισθανθείτε μειονεκτικά που είστε τόσο μακριά από το ρεκόρ χωρίς σχέση! :p

Ακούστε λοιπόν τις συμβουλές του πρωταθλητή!
Μην κάθεστε με σταυρωμένα χέρια και μην περιμένετε την μοίρα!
Την μοίρα σας εσείς την φτιάχνετε. Βγείτε έξω με τις παρέες σας, γλεντήστε, φλερτάρετε ασύστολα!
Τι φοβάστε; Στην χειρότερη να φάτε κανένα χαστούκι ή να σας κοροϊδεύουν οι φίλοι σας για μία εβδομάδα και μετά να το ξεχάσουν! :P

Τώρα που είστε νέοι είναι εύκολο να βγαίνετε με παρέες, να γνωρίζετε νέα άτομα, να κάνετε σχέσεις, να φλερτάρετε!
Πάντα με μέτρο φυσικά και πάντα με προσοχή.
Αλλά έχετε το μεγάλο πλεονέκτημα, τα νιάτα, και οι συνομήλικοι και συνομήλικες σας είναι στην ίδια κατάσταση με εσάς.
Όταν φτάσετε τα 30 αυτά δεν θα μπορείτε να τα κάνετε, τώρα είναι η ευκαιρία σας!

Μην κάθεστε έτσι να κλαίτε για παλιές σχέσεις ή να φοβάστε να γνωρίσετε κόσμο γιατί θα μεγαλώσετε και θα δίνετε και εσείς κακές συμβουλές σε ένα φόρουμ όπως εγώ! :p

Άντε, καλοκαίρι είναι! :)

---

Προσωπικη μου αποψη...
Και στα 30 καποιος είναι πολύ νεος για να κανει οτιδήποτε, απλα αλλαζουν καπως οι οροι και ισως γινόμαστε πιο επιλεκτικοι, δε συμβιβαζόμαστε ευκολα κλπ και ισως επιλεγουμε τη μοναχικοτητα...όταν δεν ταυτιζεται με τη μοναξια, πολλες φορες μπορει να είναι και ευεργετικη, γνωρίζουμε τον εαυτο μας...
Το θεμα όμως είναι να κανεις κι εσυ αυτά που συμβουλευεις τους αλλους...Δεν εισαι κανενας παππους, αν καταλαβα καλα εισαι μολις 30!!

Quote:

---

Originally Posted by lostinspace

Προσωπικη μου αποψη...
Και στα 30 καποιος είναι πολύ νεος για να κανει οτιδήποτε, απλα αλλαζουν καπως οι οροι και ισως γινόμαστε πιο επιλεκτικοι, δε συμβιβαζόμαστε ευκολα κλπ και ισως επιλεγουμε τη μοναχικοτητα...όταν δεν ταυτιζεται με τη μοναξια, πολλες φορες μπορει να είναι και ευεργετικη, γνωρίζουμε τον εαυτο μας...
Το θεμα όμως είναι να κανεις κι εσυ αυτά που συμβουλευεις τους αλλους...Δεν εισαι κανενας παππους, αν καταλαβα καλα εισαι μολις 30!!

---

Στην περίπτωση μου δεν είναι μοναχικότητα, δηλαδή επιλογή, είναι μοναξιά που σιγά σιγά σε τρώει.
Και η αιτία είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση μου και τα λάθη που συμβούλεψα να μην κάνουν.

Εγώ όμως αυτά τα λάθη τα έχω κάνει και έχασα τα καλύτερα μου χρόνια.

Γιατί αλλάζουν πολλά πράγματα στα 30.
Οι νεανικές τρέλες πια δεν δεν είναι αποδεκτές.
Οι περισσότεροι συνομήλικοι και συνομήλικες έχουν παντρευτεί ή έχουν σταθερές σχέσεις ή έχουν εμπειρία μεγάλη από παλιές σχέσεις.
Και γίνεται πολύ πιο δύσκολο γνωρίσεις νέους ανθρώπους, ειδικά αν δεν έχεις αυτοπεποίθηση.