Ανάμεσα σε δύο

Καλησπέρα,
Η ιστορία μου είναι τεράστια γι'αυτό δε θα μπω σε πολλές λεπτομέρειες. Από τα 14 μου ήμουν με ένα παιδί (τον λες και έρωτα ζωής) μέχρι τις αρχές του πανεπιστημίου όπου και χωρίσαμε. Από απόσταση η σχέση. Στις πανελλήνιες περίπου ανέπτυξα αισθήματα για έναν από την πόλη μου περάσαμε πολλά μαζί πολύ δύσκολες καταστάσεις και θα έλεγα πως η ζωή κάπως μας ένωσε. Αυτός ήταν και ο λόγος χωρισμού της μακροχρόνιας σχέσης μου. Πηγαίνοντας όμως για σπουδές σε μεγάλο αστικό κέντρο μακριά από την πόλη μου όπως καταλαβαίνεις τα πράγματα άλλαξαν εντελώς. Προσπαθούσα να εγκλιματιστώ και να κρατήσω ξανα μια σχέση από απόσταση. Ήταν πολύ δύσκολα και με αυτό τον άνθρωπο είμαστε πολύ πολύ διαφορετικοί. Από τα πρώτα άτομα που γνώρισα στη σχολή ήταν και ο ας τον πούμε Γ με τον οποίο γίναμε κολλητοί. Στο 2ο έτος κατάλαβα πόσα συναισθήματα είχα αναπτύξει για εκείνον, ο οποίος πολύ ερωτευμένος μαζί μου από τη στιγμή που με γνώρισε. Μη στα πολυλογώ κάναμε κάτι. Το πάλεψα για μήνες, τον έδιωχνα, προσπαθούσα να το σταματήσω για να μην απατάω τον άνθρωπο που είχαμε περάσει τόσα μαζί και με χρειαζόταν στη ζωή του. Όμως κατάλαβα με τον καιρό ότι η ζωή μου είναι στη πόλη που σπυδάζω και έχω ανάγκη από μια σχέση κανονική που θα κοιμάμαι κάθε μέρα μαζί του, που δε θα μου λείπει. Δεν ντρέπομαι, στα λέω όλα χύμα, διατηρούσα για κανά χρόνο επαφές και με τους δύο προσπαθώντας να σταματήσω τη κατάσταση. Το παιδί από την πόλη μου δε με άφηνε να φύγω με τίποτα. Πολύ δύσκολη φάση. Ώσπου του ειπα τέλος δεν θέλω να είμαστε μαζί δεν είμαι στη φάση αυτή είσαι μακριά και οι ανάγκες μου είναι πολλές παραπ'ανω. Δεν ξέρω αν θα γελάσεις γιατί όλοι γελάνε μαζί μου αλλά τον αγαπούσα και τον αγαπάω και τα συναισθήματα αυτά δε θα αλλάξουν. Οι συνθήκες ζωής άλλαξαν. Μείναμε φίλοι. Είμαι με τον Γ πλέον στη πόλη που σπουδάζουμε εδώ και χρόνια πήρα πτυχίο τώρα. Όμως πάντα υπάρχει ο ερωτισμός με τον πρώην, θα βγούμε όταν έρχομαι στο πατρικό μου, δε θα σου κρύψω ότι με ελκύει ερωτικά ακόμα, μου δείχνει ότι περιμένει να γυρίσω και ότι μ αγαπάει κι ας του έχω πει χρόνια τώρα ότι δεν θέλω να είμαστε μαζί. Ίσως βλέπι τα συναισθηματά μου που είναι πολλά καθώς τον αγαπάω σαν ανθρωπο, σαν ολότητα. Όμως νιώθω απαίσια. Η κοινωνία μας δεν "επιτρέπει" να αγαπάς δύο άτομα με διαφορετικό τρόπο ταυτόχρονα. Νιώθω ότι π΄ρεπει να βγω από αυτόν τον φαύλο κύκλο. Νιώθω κακός άνθρωπος, όλοι μου λένε το γνωστό όποιος απάτησε μία φορά θα το κάνει συνέχεια. Δεν θέλω να είμαι αυτός ο άνθρωπος και δεν ξέρω πώς να το αλλάξω.
Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο,
Χρειάζομαι μια καθοδήγηση επειγόντως

Πες τα μου χύμα και μη φοβάσαι.

Δεν βρίσκω τίποτα παράλογο σε όσα λες. That's life. Ούτε βρίσκω κάτι αστείο για να γελάσω.

Είναι φυσιολογικά αυτά που περιγράφεις. Έκανες μια σχέση σε πολύ μικρή ηλικία και όπως είναι λογικό...παντα στις πρωτες σχέσεις τα συναισθήματα συνήθως είναι πρωτόγνωρα. Όμως το ότι ένιωθες έτσι για τη πρώτη σχέση δεν πάει να πει ότι όντως ήταν η σχέση της ζωής σου. Ούτε ότι ήταν γραφτο ντε και καλά να είναι ο άντρας της ζωής σου. Το εξιδανίκευεις γιατί από απειρια τα βλέπεις όλα πολύ δυνατά και τα βιώνεις δυνατά όπως συμβαίνει στην εφηβεία. Έχεις πολλά ακόμα να μάθεις και να δεις.

Είσαι μικρή μάλλον και δεν το βλέπεις. Έτσι είναι οι σχέσεις των ανθρώπων. Οι περισσότερες δεν κρατάνε για πάντα. Ήσουν μαζί με το πρώτο αγόρι σου, ήσασταν ερωτευμένοι μετά η ζωή σας, άλλαξε. Εσύ πήγες αλλού να σπουδάσεις αυτός έκανε άλλη ζωη...και όπως ήταν φυσιολογικό γνωρίσες κάποιον άλλον και θέλησες να προχωρήσεις τη ζωή σου.

Αυτά συμβαίνουν. Δεν χρειάζεται να νιώθεις τύψεις. Οι περισσότερες σχέσεις τελειώνουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως τελειώνουν και τα συναισθήματα. Τον έχεις εξιδανικευσει πολύ τον πρώην σου και φαίνεται. Και μπορεί να τον βλέπεις για πάντα μέσα από ροζ γυαλιά,οσα χρόνια και αν περάσουν. Έτυχε η πρώτη σου σχέση να είναι έντονη. Οκει. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί να σε καλύψει πλέον καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουμε και αλλάζουμε.

Μην απελπίζεσαι. Μπορεί εξάλλου κι ο ίδιος ο πρώην σου να είχε τις περιπετειουλες του με άλλες όσο ήταν φοιτητής....παραλληλα με σένα.

Γιατι το βλέπεις ότι εσύ ήσουν η άπιστη και εκείνος παση θυσία ο πριγκιπας που σε περίμενε???

Μπορεί ο πρώην σου να ένιωσε την ίδια ανάγκη να προχωρήσει και αυτός τη ζωή του παρολο που σε αγαπούσε.

Κάνε τη ζωή σου και ζησε όπως θες. Αν είναι γραφτό να είσαι με κάποιον από τους δύο τότε θα εισαι.

Μπορεί οι καταστάσεις να σε φέρουν πάλι μαζί με τον πρώην σου. Αλλά μπορεί και να γνωρίσεις έναν τρίτο άντρα και να είναι αυτός ο αντρας της ζωής σου ......που ξέρεις;;

Αλήθεια ποιος είπε ότι η κοινωνία δεν επιτρέπει να αγαπάς δύο άτομα ταυτόχρονα με διαφορετικό τρόπο;;;;;

Έτσι λειτουργούν οι ανθρώπινες σχέσεις. Τον καθένα τον αγαπάς με διαφορετικό τρόπο. Δεν είναι αφύσικο. Αλλιώς αγαπάς τη φίλη σου, αλλιώς τη μαμά σου, αλλιώς τα αδέρφια σου,αλλιώς τον τωρινό σου σύντροφο...αλλιως τον πρώην.

Ο πρωην ήταν ο πρώτος έρωτας και ήταν δυνατός. Στη περίπτωση σου. Γιατί δεν είναι κανόνας για όλες τις γυναίκες.Πάντα θα τον βλέπεις ρομαντικά, πάντα θα νιώθεις κάτι επειδή ήταν αθώα χρόνια. Αλλά το θέμα είναι η ζωή σου πως είναι τώρα και τι έχεις αυτή τη στιγμή ανάγκη.

πως καταφερνουν ολα τα θηλεα να ειναι κολλημενα με τον πρωην....

Καθοδήγηση θες, αλλά η ίδια πρέπει να ψάξεις να δεις τι θέλεις και πως θα το πετύχεις αν γίνεται. Ο καθένας μας εδώ θα σου πει απλά μία γνώμη.
Και ορίστε η δική μου: Νέα κοπέλα είσαι, μάθε να στέκεσαι και λίγο μόνη σου χωρίς άντρες και σχέσεις γύρω γύρω και βάλε λιγάκι και τη λογική μπροστά.



Αν έχω καταλάβει καλά, αυτός που έβλεπες παράλληλα με τον νυν και που τον συναντάς όταν γυρνάς στο πατρικό. δεν είναι ο πρώτος σου έρωτα που τα είχες από τα 14 έως τις Πανελλήνιες, αλλά η δεύτερη σχέση σου που τα είχες από τις πανελλήνιες και μετά. Λες ότι υπάρχει ερωτισμός στην ατμόσφαιρα κι ότι διατηρεί ελπίδες να τα ξαναφιάξετε.

Διατηρεί ελπίδες να αρχίσετε να σεξουαλίζεστε ενώ τα έχεις με άλλον ή να είστε μαζί σε μονογαμική σχέση; Αν θέλει κάτι που δεν μπορείς να του δώσεις είναι άδικο να τον τυραννάς. Παράλληλα, αν η τωρινή σου σχέση θέλει μονογαμική σχέση και θεωρεί ότι είσαι ολοκληρωτικά δοσμένη σε αυτόν, είναι άδικο να τον κοροϊδεύεις αν αισθάνεσαι έλξη και για τον πρώην και είναι κάτι που θα τον πλήγωνε σίγουρα. Καλύτερα χώρισέ τον για να είσαι σωστή απέναντί του. Αν απλά αγαπάς τον πρώην σαν άνθρωπο και τον νοιάζεσαι, κόψε τις πολλές επαφές μαζί του μέχρι να πάρει το μήνυμα ότι δεν τον βλέπεις ερωτικά, αρκεί να ξέρεις κι εσύ τι θέλεις. Τι θέλεις;

Περιγράφεις ουσιαστικά τρεις σχέσεις στη σειρά, όπου έφυγες -όταν μπόρεσες να φύγεις τέλοσπάντων- από τους προηγούμενους, μόλις βρέθηκε κάποιος επόμενος. Αυτό που πρέπει να σκεφτείς είναι το γιατί.

Επειδή α) είχες ξενερώσει από την προηγούμενη σχέση αλλά δεν είχες δύναμη να φύγεις, διότι είσαι από τους ανθρώπους που θέλουν σώνει και καλά να είναι σε σχέση και εγκαταλείπουν μία προβληματική σχέση μόλις σιγουρέψουν την επόμενη (γυναίκα-μαϊμού = Όπως η μαϊμού για να πάει από κλαδί σε κλαδί κρατιέται από το ένα χέρι στο προηγούμενο, πιάνεται με το άλλο χέρι στο επόμενο και μόνο τότε αφήνει το πρώτο κλαδί, έτσι κάνουν κάποιοι και με τις σχέσεις. Και συνήθως δεν έχουν μάθει να στηρίζονται στα πόδια τους και να μένουν μόνοι έστω και λίγο, πιάνονται από κλαδιά-σχέσεις). ;

β) Πέρναγες καλά στις σχέσεις σου, αλλά μόλις εμφανίστηκε κάποιος άλλος να σου δείξει ενδιαφέρον αμέσως ενθουσιαζόσουν και θεωρούσες ότι θα περνούσες καλύτερα και/ή όταν επέμενε πολύ ο άλλος δεν ήξερες να λες όχι και στο τέλος σε έριχνε. ;



Αν ήταν και οι δύο, πρώην και νυν, ανοιχτοί σε ελεύθερες σχέσεις θα ήσουν ευχαριστημένη να παίξει κάτι και με τους δύο, ενώ μπορεί κι αυτοί να παίζουν με άλλες; Δεν είμαι σίγουρη, αλλά νομίζω ότι δεν ξέρεις τι θες, κι όχι ότι ξέρεις απλά είναι κάτι ασυνήθιστο που δεν δέχεται η κοινωνία. Εσύ είσαι το πρόβλημά σου, όχι η κοινωνία.
Μιάς και ζητάς γνώμες, εγώ θα σου έλεγα να προσπαθήσεις να ξεχάσεις τις σχέσεις και τα γκομενιλίκια για λίγο. Αν είσαι μπερδεμένη, μείνε μόνη σου να ξεμπερδευτείς. Και μην δίνεις τόσο προτεραιότητα στο κομμάτι των σχέσεων αυτή τη στιγμή. Όχι γιατί είναι κάτι κακό, αλλά γιατί καμια φορά οι κοπέλες που τα είχαν με έναν άνθρωπο σε όλη την εφηβεία, έχουν μάθει να αποτελεί μεγάλο μέρος και προτεραιότητα της ζωής τους αυτό, με αποτέλεσμα να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα άλλες πτυχές της προσωπικότητας και της ζωής τους. Στα φοιτητικά και πρώτα νεανικά χρόνια όμως έχεις ευκαιρίες να αναπτύξεις πολλές πλευρές του χαρακτήρα σου και να αποκτήσεις εμπειρίες πολύτιμες για αργότερα που δεν θα έχεις τις ίδιες ευκαιρίες σε άλλο χρόνο ή μετά θα είναι αργά γιατί θα έχει παγιώθεί ο χαρακτήρας σου. Απλά η άποψή μου.

Quote:

---

Originally Posted by mariam1

Καλησπέρα,
Η ιστορία μου είναι τεράστια γι'αυτό δε θα μπω σε πολλές λεπτομέρειες. Από τα 14 μου ήμουν με ένα παιδί (τον λες και έρωτα ζωής) μέχρι τις αρχές του πανεπιστημίου όπου και χωρίσαμε. Από απόσταση η σχέση. Στις πανελλήνιες περίπου ανέπτυξα αισθήματα για έναν από την πόλη μου περάσαμε πολλά μαζί πολύ δύσκολες καταστάσεις και θα έλεγα πως η ζωή κάπως μας ένωσε. Αυτός ήταν και ο λόγος χωρισμού της μακροχρόνιας σχέσης μου. Πηγαίνοντας όμως για σπουδές σε μεγάλο αστικό κέντρο μακριά από την πόλη μου όπως καταλαβαίνεις τα πράγματα άλλαξαν εντελώς. Προσπαθούσα να εγκλιματιστώ και να κρατήσω ξανα μια σχέση από απόσταση. Ήταν πολύ δύσκολα και με αυτό τον άνθρωπο είμαστε πολύ πολύ διαφορετικοί. Από τα πρώτα άτομα που γνώρισα στη σχολή ήταν και ο ας τον πούμε Γ με τον οποίο γίναμε κολλητοί. Στο 2ο έτος κατάλαβα πόσα συναισθήματα είχα αναπτύξει για εκείνον, ο οποίος πολύ ερωτευμένος μαζί μου από τη στιγμή που με γνώρισε. Μη στα πολυλογώ κάναμε κάτι. Το πάλεψα για μήνες, τον έδιωχνα, προσπαθούσα να το σταματήσω για να μην απατάω τον άνθρωπο που είχαμε περάσει τόσα μαζί και με χρειαζόταν στη ζωή του. Όμως κατάλαβα με τον καιρό ότι η ζωή μου είναι στη πόλη που σπυδάζω και έχω ανάγκη από μια σχέση κανονική που θα κοιμάμαι κάθε μέρα μαζί του, που δε θα μου λείπει. Δεν ντρέπομαι, στα λέω όλα χύμα, διατηρούσα για κανά χρόνο επαφές και με τους δύο προσπαθώντας να σταματήσω τη κατάσταση. Το παιδί από την πόλη μου δε με άφηνε να φύγω με τίποτα. Πολύ δύσκολη φάση. Ώσπου του ειπα τέλος δεν θέλω να είμαστε μαζί δεν είμαι στη φάση αυτή είσαι μακριά και οι ανάγκες μου είναι πολλές παραπ'ανω. Δεν ξέρω αν θα γελάσεις γιατί όλοι γελάνε μαζί μου αλλά τον αγαπούσα και τον αγαπάω και τα συναισθήματα αυτά δε θα αλλάξουν. Οι συνθήκες ζωής άλλαξαν. Μείναμε φίλοι. Είμαι με τον Γ πλέον στη πόλη που σπουδάζουμε εδώ και χρόνια πήρα πτυχίο τώρα. Όμως πάντα υπάρχει ο ερωτισμός με τον πρώην, θα βγούμε όταν έρχομαι στο πατρικό μου, δε θα σου κρύψω ότι με ελκύει ερωτικά ακόμα, μου δείχνει ότι περιμένει να γυρίσω και ότι μ αγαπάει κι ας του έχω πει χρόνια τώρα ότι δεν θέλω να είμαστε μαζί. Ίσως βλέπι τα συναισθηματά μου που είναι πολλά καθώς τον αγαπάω σαν ανθρωπο, σαν ολότητα. Όμως νιώθω απαίσια. Η κοινωνία μας δεν "επιτρέπει" να αγαπάς δύο άτομα με διαφορετικό τρόπο ταυτόχρονα. Νιώθω ότι π΄ρεπει να βγω από αυτόν τον φαύλο κύκλο. Νιώθω κακός άνθρωπος, όλοι μου λένε το γνωστό όποιος απάτησε μία φορά θα το κάνει συνέχεια. Δεν θέλω να είμαι αυτός ο άνθρωπος και δεν ξέρω πώς να το αλλάξω.
Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο,
Χρειάζομαι μια καθοδήγηση επειγόντως

---

καλημερα.
τα εχεις πολυ μπερδεμενα στο μυαλο σου. οχι αυτα που συμβαινουν, αλλα αυτα που "ισχυουν".
οχι, κανεις δεν απαγορευει να αγαπας 2 ανθρωπους με διαφορετικο τροπο, ταυτοχρονα, μονο που απ οσα λες, δεν τους αγαπας με διαφορετικο τροπο, αλλα με ιδιο..
τι φιλοι και καριοφιλι, οταν μας λες οτι υπαρειε ρωτισμος και τον σκεφτεσαι ερωτικα.
δικαιωμα σου ΚΑΙ αυτο, αλλα ξεκαθαρισε μεσα σου τι νοιωθεις, αλλα και τι θελεις να κανεις.
δεν υπαρχει καποια νομοτελεια που λεει οτι αν απατησεις θα ξαναπατησεις. αν ψαχνεις αλλοθι για να απατησεις, δεν θα το βρεις στις κοινοτυπιες...
θα απατησεις αν ΘΕΛΕΙΣ να απατησεις, οποτε ξαναγυρναμε στο : ξεκαθαρισε τι σου γινεται και τι θες να κανεις.κι επειδη προφανως τις σχεσεις και τις σκεψεις με τον πρωην, μαλλον δεν τις εχεις πει στον νυν, καλυτερα να αποφασισεις τι θα κανεις πριν σε προλαβουν οι εξελιξεις και τον χασεις χωρις να το θελεις.

Για μένα είναι άσχημο όλο αυτο και να το αγαπάς όπως λες καλύτερα θα ήταν να κόψεις κάθε επαφή μαζί του εάν δεν θες να είσαι πλέον μαζί του και όχι να το ταλαιπωρεις να είναι με την ελπίδα ότι ίσως και να γυρίσεις
Άποψη μου πάντα

Quote:

---

Originally Posted by mariam1

Καλησπέρα,
Η ιστορία μου είναι τεράστια γι'αυτό δε θα μπω σε πολλές λεπτομέρειες. Από τα 14 μου ήμουν με ένα παιδί (τον λες και έρωτα ζωής) μέχρι τις αρχές του πανεπιστημίου όπου και χωρίσαμε. Από απόσταση η σχέση. Στις πανελλήνιες περίπου ανέπτυξα αισθήματα για έναν από την πόλη μου περάσαμε πολλά μαζί πολύ δύσκολες καταστάσεις και θα έλεγα πως η ζωή κάπως μας ένωσε. Αυτός ήταν και ο λόγος χωρισμού της μακροχρόνιας σχέσης μου. Πηγαίνοντας όμως για σπουδές σε μεγάλο αστικό κέντρο μακριά από την πόλη μου όπως καταλαβαίνεις τα πράγματα άλλαξαν εντελώς. Προσπαθούσα να εγκλιματιστώ και να κρατήσω ξανα μια σχέση από απόσταση. Ήταν πολύ δύσκολα και με αυτό τον άνθρωπο είμαστε πολύ πολύ διαφορετικοί. Από τα πρώτα άτομα που γνώρισα στη σχολή ήταν και ο ας τον πούμε Γ με τον οποίο γίναμε κολλητοί. Στο 2ο έτος κατάλαβα πόσα συναισθήματα είχα αναπτύξει για εκείνον, ο οποίος πολύ ερωτευμένος μαζί μου από τη στιγμή που με γνώρισε. Μη στα πολυλογώ κάναμε κάτι. Το πάλεψα για μήνες, τον έδιωχνα, προσπαθούσα να το σταματήσω για να μην απατάω τον άνθρωπο που είχαμε περάσει τόσα μαζί και με χρειαζόταν στη ζωή του. Όμως κατάλαβα με τον καιρό ότι η ζωή μου είναι στη πόλη που σπυδάζω και έχω ανάγκη από μια σχέση κανονική που θα κοιμάμαι κάθε μέρα μαζί του, που δε θα μου λείπει. Δεν ντρέπομαι, στα λέω όλα χύμα, διατηρούσα για κανά χρόνο επαφές και με τους δύο προσπαθώντας να σταματήσω τη κατάσταση. Το παιδί από την πόλη μου δε με άφηνε να φύγω με τίποτα. Πολύ δύσκολη φάση. Ώσπου του ειπα τέλος δεν θέλω να είμαστε μαζί δεν είμαι στη φάση αυτή είσαι μακριά και οι ανάγκες μου είναι πολλές παραπ'ανω. Δεν ξέρω αν θα γελάσεις γιατί όλοι γελάνε μαζί μου αλλά τον αγαπούσα και τον αγαπάω και τα συναισθήματα αυτά δε θα αλλάξουν. Οι συνθήκες ζωής άλλαξαν. Μείναμε φίλοι. Είμαι με τον Γ πλέον στη πόλη που σπουδάζουμε εδώ και χρόνια πήρα πτυχίο τώρα. Όμως πάντα υπάρχει ο ερωτισμός με τον πρώην, θα βγούμε όταν έρχομαι στο πατρικό μου, δε θα σου κρύψω ότι με ελκύει ερωτικά ακόμα, μου δείχνει ότι περιμένει να γυρίσω και ότι μ αγαπάει κι ας του έχω πει χρόνια τώρα ότι δεν θέλω να είμαστε μαζί. Ίσως βλέπι τα συναισθηματά μου που είναι πολλά καθώς τον αγαπάω σαν ανθρωπο, σαν ολότητα. Όμως νιώθω απαίσια. Η κοινωνία μας δεν "επιτρέπει" να αγαπάς δύο άτομα με διαφορετικό τρόπο ταυτόχρονα. Νιώθω ότι π΄ρεπει να βγω από αυτόν τον φαύλο κύκλο. Νιώθω κακός άνθρωπος, όλοι μου λένε το γνωστό όποιος απάτησε μία φορά θα το κάνει συνέχεια. Δεν θέλω να είμαι αυτός ο άνθρωπος και δεν ξέρω πώς να το αλλάξω.

Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο,
Χρειάζομαι μια καθοδήγηση επειγόντως

---

Καλημερα!

Οτι έκανες, έκανες δεν θα σου πω αν εισαι σωστή ή οχι μιας και μιλάς για γεγονότα που ανετα ηλικιακά τα δικαιολογουν κατα κάποιο τροπο...

Δες ομως καλυτερα το κειμενο σου και ξαναδιαβασετο σαν να το εγραψε καποιος αλλος....
Απο την μια λες πωςοτι με αυτον το ανθρωπο ειστε φίλοι και του το εχεις ξεκαθαρίσει αλλα οταν συναντιεσται το ερωτικό στοιχειο πλανάτε ...
Λες οτι τον αγαπάς αλλα με διαφορετικό τροπο ...Ειναι οντως ετσι?Στον ευατο σου κανε αυτη την ερωτηση ....
Φυσικα και τον φιλο μας τον αγαπαμε και του το λεμε και του το δειχνουμε ..........το σ αγαπάω( ρε φιλε )και το σ αγαπάω( Γ...στην δικη σου περιπτωση)μπορει να ειναι δυο λεξεις φαινομενικα ολοιδιες αλλα οταν τις λες και τις εκφραζεις εχουν τελειως διαφορετικο νοημα...Καταλαβες πιστευω τι λεω....

Μαλλον εισαι πολυ μπερδεμενη μεσα σου ....Εξου και η αντίδραση του ¨φιλου ¨σου.Η όλη σου στάση οτι και να του έχεις πει του δείχνει καποια σημάδια που τον κάνουν να ελπίζει σε κατι παραπάνω απο το φιλικο.
Οτι και να του λες εσυ καλώς ή κακως οταν συναντιέσται η γλώσσα του σωματος σου λεει πολυ περισσότερα να το ξέρεις ...ακομα και μια αθώα για εσένα κίνηση προς αυτόν γινεται με τέτοιο τρόπο που του δείχνεις καθαρά οτι κάτι υπαρχει ....γιατι οντως υπάρχει ,το παραδεχτηκες οτι κατι πλανάτε...

Βαση του κειμένου σου ,για εμένα δεν αγαπας δυο άτομα με διαφορετικό τροπο ...κυριαρχεί το ερωτικο και στους δυο ,απλά στον ενα περισσότερο και στον αλλο λιγότερο νομιζω.
Στο εναν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές γιατι σου προσφέρει αμεσα αυτά που εχεις ανάγκη ,ενω στον αλλον που ειναι μακρυα δεν ισχυει κατι τέτοιο...

Όπως και να έχει η κατάσταση, ξεκαθάρισε με ποιον από όλους θες να είσαι (αν δεν το έχεις κάνει ήδη) και μείνε με αυτόν που σε καλύπτει τη δεδομένη στιγμή.

Άμα τυχόν βλέπεις τον πρώην στο πατρικό σου οοοταν πήγαινεις καμία φορά και αναπολείς τα παλιά..ειναι θεμιτό. Οι περισσότεροι αν δούμε κάποιον πρώην μας θα μας ξυπνήσουν μνημες ....και θα νιώθουμε ξανά ένα τσίμπημα,μια έλξη, ειδικά αν τον είχαμε εξιδανικευσει πολύ αυτόν τον σύντροφό. Γι αυτό και δεν χρειάζεται να κρατάμε επαφή με πρώην,και για αυτό οι περισσότεροι ΔΕΝ κρατάνε επαφή με πρώην συντρόφους.

Ζήσε τη ζωή σου στη πόλη που σπουδάζεις και με τη νέα σου σχέση, και αν κάποτε η ζωή σου σε βγάλει στο πατρικό και στον πρώην σου,και είναι γραφτό να είστε μαζί θα είστε.

Εκτός και αν τον θες τόσο πολύ και θες να είναι αποκλειστικά δικός σου οπότε χώρισε αυτόν που έχεις και φτιάξτα με τον άλλον από απόσταση όσο σπουδάζεις.