Καλημέρα σε ολους. Με το που ανεβαίνω κάθε μερα τα σκαλιά της δουλειάς με πιάνουν έκτακτες. Έχω απελπιστεί. Έχω κοιταχτει τόσες φορές προσπαθώ να Έχω το στομάχι μου καλά αλλά και πάλι πέφτω...δεν καταφέρνω τίποτα
Printable View
Καλημέρα σε ολους. Με το που ανεβαίνω κάθε μερα τα σκαλιά της δουλειάς με πιάνουν έκτακτες. Έχω απελπιστεί. Έχω κοιταχτει τόσες φορές προσπαθώ να Έχω το στομάχι μου καλά αλλά και πάλι πέφτω...δεν καταφέρνω τίποτα
Ψυχοσωματικό θα είναι. Έχεις κάποια διάγνωση; Λαμβάνεις φαρμακευτική αγωγή;
Μόνο στα σκαλιά το παθαίνεις;;
Όχι το παθαίνω όλη μέρα. Και σήμερα έκανα και εμετό επειδή έφαγα πολύ δυστυχώς και τώρα έχω συνέχεια έκτακτες. Δεν άντεχα όμως να μη κάνω ήμουν χάλια. Περιμένω και περίοδο και πραγματικά είμαι χάλια. Όλα μαζί. Νομίζω το στομάχι μου φταιει για τις έκτακτες. Έχω κάνει εξετάσεις και δεν δείχνουν κάτι. Ψυχολογικά είμαι ένα ράκος. Δεν ξέρω τι να πω. Δεν αντέχω να νιώθω άλλο έκτακτες αλλά δυστυχώς και στομάχι και ψυχολογία είναι χάλια.
Και εγώ το παθαίνω. Γενικά με το ζόρι ψυχολογικό η σωματικό να σου και οι έκτακτες. Χθες βίωσα για άλλη μια φορά ένα επεισόδιο που έχω πάθει λίγες φορές συην ζωή μου και είναι Π πραγματικά τρομακτικό. Τα είδα όλα. Για κάποια Δευτέρα η καρδιά χτυπάει τελείως άρρυθμα. Πολλές έκτακτες στην σειρά χωρίς κανονικό χτύπο. Από χθες είμαι μέσα στο άγχος μην το ξανά νιώσω. Σκέφτομαι να ανέβω Αθήνα να δω αρρυθμιολπγο μπας και δει κάτι παραπάνω
Το έχω νιώσει και εγώ....τι άσχημο πράγμα ρε γμτ. Με τόσο άγχος που έχουμε βέβαια...ειλικρινά παιδιά το δικό μου είναι σε άλλο λεβελ
Σε αγχωνει κάτι αυτό το διάστημα;;
Ναι και εμενα ειναι σε αλλο λεβελ. Βασικα υπαρχουν μερες που νιωθω τρελο αγχος χωρισ λογο. Νιωθω οτι το στηθος μου θα εκραγει απο το αγχος και δεν ξερω καν απο που προερχεται απλα το νιωθω. Εκανα και μια επεμβαση η οποια ηταν πολυ τραυματικη και με αποτελειωσεQuote:
Originally Posted by Elli19899
Ναι έχω άγχος για τα πάντα. Δυστυχώς δεν ξέρω αν μπορώ να το καταπολεμήσω μόνη μου. Φοβάμαι τα πάντα και πιο πολύ μην πάθει κάτι κάποιος δικός μου η μην τους στεναχωρήσω. Και τον σύντροφο μουτο ίδιο. Και όλο αυτό σε συνδιασμο με το ότι μεγαλωνουμε και νιώθω πως δεν έχω κάνει κάτι στη ζωή μου πέρα από το να δουλεύω και να βγάζω μόνο τα βασικά και να ξεμενω συνεχώς από λεφτά με ρίχνει πολύ. Μέχρι και για διακοπές που κοιτάω όλα είναι πανάκριβα. Και μετά λέω τι κάνω? Γιατί δουλεύω? Και βλέπω άλλους απλά επειδή έχουν μέσο να παίρνουν παραπάνω ενώ κάνουμε την ίδια δουλειά. Και πέφτω ακόμα πιο πολύ.
Αυτό το άγχος για τα πάντα το βιώνω και εγώ και αρχίζω να αντιλαμβάνομαι.. αλλά πρέπει να βάλουμε τα πράγματα κάτω και να δούμε γιατί πράγματικα αγχωνόμαστε..
Όλα περνάνε!!
Έχω τόσο άγχος για όλα. Για τα πάντα. Και τώρα περιμένω περίοδο και έχω έκτακτες όλη μέρα. Δεν ξέρω τι να κάνω για να νιώσω καλύτερα. Φοβάμαι και με πήρε πάλι από κάτω. Δεν ησυχαζω ούτε στο μυαλό ούτε στο σώμα.