:confused::confused:Προσφατως εχω γραφτει στο forum.Θα ηθελα την αποψη σας αν και μεσα στη βδομαδα θα επισκεφτω ειδικο.Θα σας πω την ιστορια μου απο την αρχη.Παντα θυμαμαι τον εαυτο μου να παρουσιαζει κατα διαστηματα ακομα και μεσα στην ιδια μερα σκαμπανεβασματα στη διαθεση πολλες φορες ανεξαρτητα απο το υπαρκτο περιβαλλον που βρισκομαι.Αυτα εγιναν πιο εντονα με ολοενα και αυξανομενη ενταση απο την Α' μεχρι την Γ'Λυκειου.Το καλοκαιρι πριν την Γ'Λυκειου εβλεπα ειδικο τον οποιο αγνουσα περιπαικτικα και μου χορηγουσε φαρμακα οπως tavor και tegretol τα οποια οποτε μου εκανε κεφι τα εκοβα κρυφα ενω ελεγα πως τα παιρνω.Τελικα την εντονη καταθλιψη που παρουσιασα την εσπαζαν καποια ξαφνικα διαστηματα μεγαλου θυμου και ευφοριας σε σημειο επικινδυνο για τους γυρω μου.Παρατησα εντελως τα μαθηματα και δεν μπορουσα με τιποτα να συγκεντρωθω στη ταξη.Μεσα στο Νοεμβρη του 2003 νοσηλευτηκα σε ψυχιατρικο τμημα και η διαγνωση ελεγε μειζων καταθλιπτικο επισοδειο.Εκει επαιρνα tegretol και αλλο ενα φαρμακο το οποιο μου διαφευγει.Η παραμονη μου εκει διηρκεσε 2 μηνες.Στη συνεχεια δεν επαιρνα τακτικα τα φαρμακα ουτε πηγαινα στα κανονισμενα ραντεβου με ψυχολογο και ψυχοθεραπευτη.Μαλιστα μετα απο 2 μηνες ξανανοσηλευτηκα σε κατασταση μανιας.Στη συνεχεια γνωρισα καποιον αλλον ψυχοθεραπευτη\ψυχολογο που πηρε τη ευθυνη να διακοψω τα φαρμακα και απο τοτε δεν εχω ξαναπαρει φαρμακα.Θεωρουσε οτι οι αντιδρασεις μου ειναι καθαρα εφηβικα συμπτωματα και συμπτωματα ανωριμης προσωπικοτητας.Τελικα παρολη την προσπαθεια αυτου του ανθρωπου με δικη μου ευθυνη η θεραπευτικη αυτη σχεση απετυχε και σταματησε.Διαβαζοντας πριν 1 μηνα περιπου για την διπολικη διαταραχη και τα συμπτωματα μανιας και καταθλιψης μπορω να πω με σιγουρια πως εχω κανει καταθλιπτικα και μανιακα επεισοδια και πριν τις νοσηλειες μου(το 2003-2004) και μετα απο αυτες.Ιδιατερα στο αποκορυφωμα της μανιας σκεφτομαι παρα πολλα πραγματα μαζι,φανταζομαι διαφορους φανταστικους διαλογους,νοιωθω παντοδυναμος και καχυποψια οτι οι αλλοι με επιβουλευονται(ενω γνωριζω πως δεν ισχυει δεν μπορω να το ελεγξω!)και οι εικονες στο μυαλο μου εναλασσονται με τετοια ταχυτητα που πονοκεφαλιαζω απιστευτα.Επισης σε τετοιες φασεις σωματικως ειμαι ρακος αλλα δεν μπορω να κοιμηθω περισσοτερο απο 2-4 ωρες γιατι το μυαλο συνεχιζει σε υπερδιεργεση.Μπορω να πω με σιγουρια οτι απο τοτε που εκοψα τα φαρμακα εντελως το καλοκαιρι του 2004 εχω περασει 2 μειζων καταθλιπτικα επεισοδια(1 μηνα το πρωτο και 5 μηνες το δευτερο)και 4 μανιακα μεγαλης εντασης και διαρκειας με απυθmενη ευφορια και οργη,με ολα τα αλλα ''φυσιολογικα'' διαστηματα να βιωνω πιο φυσιολογικα σε ρυθμο τις οποιες δραστηριοτητες.Επισης βρηκα οτι ο συγγενης α' βαθμου ειχε νοσηλευθει παλιοτερα,αλλα δεν ξερω με τι ακριβως διαγνωση μιας και το μονο εγγραφο σχετικο που βρηκα κανει αναφορα για συναισθηματικη ψυχωση.Να αναφερω τελος οτι ειχα νοσηλευθει 9 χρονων για 2 μηνες σε παιδοψυχιατρικη με διαγνωση ''διαταραχη συναισθηματος και διαγωγης μεικτου τυπου''.Το εντυπωσιακο ειναι πως μεχρι να τα ψαξω λιγο ολα αυτα ολα μου φαινοντουσαν φυσιολογικα παρολες τις νοσηλειες μου.Αλλα παραγματικα μετα την κατανοηση του τελευταιου μανιακου μου επεισοδειου πριν 5 μηνες στην δουλεια μαλιστα που ειναι ιδιατερα απαιτητικη εχω τρομαξει και νοιωθω ασχημα για οτι εκανα.Τους εβγαλα ολους εξω απο τα ρουχα τους!Συγγνωμη για την εκταση και φανταζομαι πως θα εχετε πιο σημαντικες δουλειες απο το να διαβασετε αυτο το post.