Αγχος-Κρίσεις Πανικού-Πόνοι

Καλημέρα σε όλους, ανήκω και εγώ το τελευταίο εξάμηνο σε αυτούς που περνάνε έντονα ψυχολογικά προβλήματα λόγω άγχους. Το τελευταίο εξάμηνο έχω κάνει τα νοσοκομεία δεύτερο σπίτι μου.
Έχω αρκετούς πόνους σε διάφορα μέρη του σώματος, οι οποίοι όσο παιρνάει ο καιρός αλλάζουν (Ποιοτικα, ποσοτικά κλπ). Έτσι ενώ μαθαίνω και διαχειρίζομαι κάποια από αυτά τα συμπτώματα, το σώμα λειτουργεί "διαβολικά" και μου προκαλέι νέα συμπτώματα τα οποία με τρομάζουν και δώστου ξανά ιατρούς κλπ κλπ.
Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω κάποιον αν τα συμπτώματα που εμφανίζει αφορούν πόνο (οπισθοστερνικό-καυστικό) με αντανάκλαση στα χέρια μέχρι και τα δάκτυλα.
Να τονίσω επίσης ότι έχω κάνει όλες σχεδόν τις εξετάσεις για καρδιά και πνέυμονες. Παρόλα αυτά επειδή τα συμπτώματα είναι τα ίδια με αυτά που αναγράφονται για καρδιολογικά προβλήματα, δεν είναι λίγες οι φορές που μπαίνει στο μυαλό μου ότι έχω κάποιο οργανικό πρόβλημα και αυτό με τη σειρά του μου προσθέτει άγχος και έτσι μάλλον έχω μπεί σε ένα "τέλειο" φάυλο κύκλο.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για το ενδιαφέρον σας και περαστικά σε όλους μας!!!

Τον καιρό που με ταλαιπωρούσαν διαρκώς κρίσεις πανικού και άγχους, είχα συχνά όλα τα συμπτώματα που αναφέρεις. Πόνος στο στέρνο- και οπισθοστερνικός συχνά- με αντανάκλαση στον αριστερό ώμο και χέρι.. μέχρι τα δάχτυλα πολλές φορές. Έκανα και γω όλες τις καρδιολογικές εξετάσεις- αποτέλέσματα όλα οκ.

Η γνώμη μου είναι -αν δεν το έεχεις ήδη κάνει- να κάνεις μια εκτεταμένη καρδιολογική εξέταση.. αναλύσεις αίματος, χοληστερίνες κλπ, ΗΚΓ, τρίπλεξ, δοκιμασία κόπωσης. Αν έχεις κάτι, θα φανεί. Διαφορετικά, βγάλ το απ το μυαλό σου!
Επίσης , πήγαινε σε κάποιο ψυχίατρο- ή ψυχολόγο- που θα σε βοηθήσει να διαχειριστείς το άγχος σου και να μη το σωματοποιείς. Όλα αυτά θα σου περάσουν , θα δείς!

Καλή δύναμη!!

φιλε notia καλως ηρθες.. αυτα που περνας το τελευταιο εξαμηνο, και αφου εχεις κανει και τις απαραιτητες εξετασεις, ειναι καθαρα ψυχωσωματικες εκδηλωσεις.. τα περναω εγω ενα χρονο τωρα και παντα το σωμα μου εβγαζε κατι καινουργιο προκειμενου να με κρατα αγχωμενο.. με το χρονο θα μαθεις και εσυ να διακρινεις καποια πραγματα και να παυεις να δινεις τη σημασια που δινεις τωρα και να θρεφεις το αγχος.. ασε ολα αυτα να εκτονωθουν και εσυ για κανενα μα κανενα λογο μην σταματησεις να κανεις οτι εκανες και πριν απο ολα αυτα γιατι αυτη ειναι η παγιδα...
εγω μπορει να πονουσα παντου και τρελα, να ζαλιζομουν, να φοβομουν κ.λ.π αλλα δεν εγκαταλειψα τις συνηθειες μου, ουτε τους φιλους μου, ουτε τη σχεση, τη δουλεια και οτιδηποτε αλλο και πιστευω οτι πλεον εχω μειωσει αρκετα τα συμπτωματα και ας συνεχιζουν να βγαινουν και διαφορετικα ακομα και τωρα.. νοσοκομειο δεν ετρεξα ποτε για να μην μπω σε αυτον τον φαυλο κυκλο, αλλα εκανε καποιες βασικες εξετασεις ωστε καπου μεσα μου βαθια εστω να ξερω οτι δεν ειναι κατι οργανικο.. εκανα και ψυχοθεραπεια ενα τριμηνο μηπως κουβαλαω κατι που δεν μπορω να διακρινω..
και ξερεις κατι? ολη αυτη η ιστορια αισθανομαι οτι στο τελος θα με δυναμωσει, θα μου χτισει περισσοτερες αμυνες και ηδη πλεον αντιμετωπιζω τη ζωη λιγο καλυτερα και δεν αγχωνομαι για ανουσια πραγματα..
κατα τη γνωμη μου κανε υπομονη, θα κανει τον κυκλο του και θα περασει..οσο ασχοληθεις λιγοτερο, τοσο και αυτα θα αρχιζουν να ασχολουνται λιγοτερο.. σταματα τα νοσοκομεια και απλα σκεψου οτι αν εχεις κατι κακο, στο τελος θα βγει και τελειωνει η ιστορια.. εγω πλεον εχω μπει στο σκεπτικο, οχι οτι μπορει να εχω κατι κακο, αλλα αν καποια στιγμη αποκτησω, απλα θα το δεκτω γιατι ειναι χαζο να κανω και αλλιως και θα το αντιμετωπισω με ολες τις δυναμεις μου ανεξαρτητως αποτελεσματος.. και καλο θα ηταν μια επισκεψη σε ψυχιατρο, θα σε βοηθησει πολυ και θα συνειδητοποιησεις πραγματα που μονος σου δεν μπορεις να δεις.. κανε υπομονη, μην τους δινεις σημασια, συνεχισε τη ζωη σου και ζησε την καθε στιγμη γιατι ειναι αχαριστια να μην το κανεις και να μην αφηνεις το μυαλο σου με την ανησυχια να θρεφει το αγχωδες σωμα σου.. ολα θα περασουν οπως περνανε σε ολους και θα δεις την ζωη οπως πραγματικα της αξιζει.. και οσον αφορα τον συγκεκριμενο πονο σου για να σου φυγει και η ανησυχια, το περασα και εγω, δεν ειναι τιποτα......................

Όταν το άγχος σωματοποιείτε τότε θα έχεις κάποιες ενοχλήσεις. Αφού αποκλείεται με τις εξετάσεις ότι είναι κάτι το οργανικό, θα πρέπει να κοιτάξεις στον ψυχολογικό τομέα. Τα κακά από το άγχος δεν είναι λίγα. Εμείς γνωρίζουμε λίγα και το υποτιμούμε ;).

Notia,
όπως αναφέρθηκε και απο τους προηγούμενους γράφοντες,
έχοντας κάνει σχεδόν όλες τις απαραίτητες εξετάσεις ώστε να αποκλείσεις τον οργανικό παράγοντα, χρειάζεται πλέον να αντιμετωπίσεις το θέμα ψυχοθεραπευτικά.
Αναγνωρίζεις ότι κινδυνεύεις να μπεις σε φαύλο κύκλο και χρειάζεται να προσέξεις πολύ αυτή την παγίδα. Γνωρίζω ανθρώπους που τρέχουν στον γιατρό κάθε λίγο.
Είχα παλαιότερα ένα περιστατικό με έναν άνδρα ηλικίας 40 ετών που συνολικά, επισκέφθηκε καρδιολόγους περισσότερες από 150 φορές! Ακόμη κι όταν κάποιος καρδιολόγος του εξηγούσε πως όλο αυτό που βιώνει είναι ψυχογενές, το εύκολο σενάριο που έκανε ήταν πως ο καρδιολόγος δεν ήταν καλός, μπορεί να έκανε λάθος διάγνωση ή οι εξετάσεις να μην βγήκαν σωστές.

Φρόντισε τον εαυτό σου Νotia, φρόντισε τον καλά. Όπως νοιάζεσαι για την σωματική σου υγεία, έτσι ακριβώς, με την ίδια ανάσα νοιάσου για την ψυχή σου.

Καλή δύναμη!

Notia,και εγώ όταν το άγχος και οι πανικοί άρχισαν να σωματοποιούνται με εκδηλώσεις όπως ζαλάδες.ατονία,κομάρες,πόν� �ι στη καρδιά πήγαινα στα εφημερεύοντα νοσοκομεία όπου μου υπέβελαν σε εξετάσεις αλλά δεν έβρισκαν κάτι παθολογικό!Μου ΄λεγαν από άγχος είναι αλλά οι ανεύθυνοι δεν με παρέπεμπαν στον ψυχίατρο ώστε να μην ταλαιπωρούμαι...#
Αφού λοιπόν έχεις αποκλέισει κάθε παθολογικό,κάνε μια επίσκεψη σε ειδικό ψυχικής υγείας...

Το κακό είναι ότι πλέον δεν υπάρχουν γενικοί γιατροί. Μόνο ειδικευμένοι γιατροί.
Και όμως (νομίζω) ο Πλάτωνας το είχε πει. Είναι αδύνατο να χωρίσεις την ψυχή από το σώμα. Όταν το ένα πονάει πονάει και το άλλο. (ή κάπως έτσι)

Ειχα συμτωματα πανικου για περιπου 5 χρόνια (γαστριτιδες , ταχυκαρδιες) αλλα υστερα απο πολυ ψαξιμο για την καταλληλη θεραπεία κατέληξα στο εξης συμπερασμα. Υστερα απο 2 χρονη θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή (Σεροξατ) και αφου καταφερα να μην εχω καθολου συμτωματα, μεσα μου με ετρωγε εαν θα πρεπει σε ολη μου την ζωη να εξαρτιέμαι απο ενα χάπι! Επισκεφτηκα και γιατρουσ στην Αγγλια και η λυση ηταν μια. Ψυχο8εραπεία... Με την βοη8εια του γιατρου 8α σε βοη8ησει να βρεις το αιτιο (πιεσης, φοβου,καταπιεσης, κ.τ.λ.) γιατι ο οργανισμός σου εκτονωνεται με αυτο τον τρόπο, και ο μονος που 8α μπορεί να το γιατρέψει θα σε εσυ ο ιδιος και οχι ο γιατρος. Ο γιατρος σε βοηθα μονο να το εντοπισεις, τις λυσεις θα τισ δωσεις μονος σου. Και το πιο σημαντικο χωρις την βοηθεια κανενος φαρμάκου.
Σημέρα μπορω να πω οτι νιωθω τελεια!;)
Σου ευχομαι οτι καλυτερο!!