Γεια σας, θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας τα "προβληματα" μου. Στα ματια καποιων φανταζουν ασημαντα και το ξερω πως ο κοσμος εχει πολυ πιο σοβαρα προβληματα αλλα θελω τοσο πολυ να τα βγαλω απο μεσα μου. Ειμαι 14 και νιωθω μονη,αχρηστη για τα παντα και σκατοχαρακτηρας. Δεν εχω καταφερει να κανω παρεες. Αγορι δεν ειχα ποτε αλλα ουτε θα εχω ποτε. Ναι ειμαι ασχημη, ναι ειμαι κοντη, ναι δεν εχω ωραιο κ@λ@. Κανεις δεν με γουσταρει δεν τους κατηγορω βεβαια. Εχω μερικες φιλες, καλα κοριτσια, αλλα νιωθω πως δεν μπορω να τους πω τα προβληματα μου. Στην οικογενεια μου...... Οικονομικα προβληματα, φωνες, νευρα,νομιζω πως σε αυτην την οικογενεια υπαρχει μονο μισος.
Δεν εχω ωρεξη για τιποτα πλεον. Το μονο που θελω ειναι να καθομαι στο δωματιο μου μονη μου να ακουω καταθλιπτικα τραγουδια να κλαιω και να χαρακωνομαι.
Δεν αισθανομαι οτι κανω κατι κακο στον εαυτο μου αντιθετα νιωθω υπεροχα οταν το κανω. Μισω τους παντες γυρω μου. Εχω σκεφτει πολλες φορες να αυτοκτονησω αλλα δεν αξιζω τιποτα. Και να πεθανω κανεις δεν θα λυπηθει πραγματικα με την απουσια μου. Δεν ξερω αν εγω τα μεγαλοποιω παντως θελω να φυγω απο αυτην την κατασταση .
Ευχαριστω πολυ γιατι παρολο που ειστε αγνωστοι καθισατε και διαβασατε αυτο το κειμενο.
Εστάλη από Ulefone S7 στο
E-Psychology.gr Mobile App