-
Πανω κατω ιδια ειναι τα συμπτωματα για ολους.
Απλα εγω υποφερω γιατι οπως σου ειπα αργησα να το αντιμετωπισω σωστα και ετσι εφτασε σε αρκετα προχωρημενο σημειο. Κουραστηκα πολυ, εγινα καταθλιπτικη ( λογω μεγαλης διαρκειας της καταστασης μου), και σαφως πιο φοβισμενη.
Σαφως εχω κι εγω ψυχοσωματικα, δε διαφερουν απ τα δικα σας.
Ειστε σε καλο σταδιο, αντιμετωπιστε σωστα την κατασταση και νομιζω πως τελικα θα απαλλαγειτε απο αυτην.
-
Lenaki συμφωνώ απόλυτα. Από τη στιγμή που κατάλαβα πού οφείλονται όλα αυτά (στο δικό μας μυαλό και τις αρνητικές μας σκέψεις) προσπαθώ κι εγώ να το παίξω αδιάφορη όταν αισθάνομαι όχι και τόσο στα καλά μου. Και ίσως να πάει να με πιάσει κάτι, αλλά φεύγει ανώδυνα γιατί δεν του επιτρέπω να με καταβάλλει. Το έχω απομυθοποιήσει λίγο στο μυαλό μου, γιατί όπως λες κι εσύ δεν παθαίνουμε τίποτα κατά τη διάρκεια αυτού του συναισθήματος. Στην αρχή μας είναι άγνωστο και μας πανικοβάλει. Και ο γιατρός μου είπε κάτι τέτοιο. Βοηθάει και μόνο το γεγονός ότι το συζητάμε!!
-
Εγω για αυτο για το οποιο νιωθω χαρουμενη ειναι οτι ζητησα απο την πρωτη στιγμη βοηθεια και αντιληφθηκα το προβλημα.Ειναι πολυ σημαντικο αυτο.Κι εσυ εισαι σε καλο σταδιο κοπελα μου να εισαι σιγουρη γι αυτο και να ξερεις οτι εχεις πολλη δυναμη για να αντιμετωπιζεις τοσο καιρο αυτη την κατασταση.
-
Ξερεις Χαρα, αυτο λεω κι εγω στον εαυτο μου.
Αντιθετα απο οτι λενε ανθρωποι του περιβαλλοντος μου (\"δεν εισαι δυνατη\", \"δεν προσπαθεις αρκετα\" ) εγω ΞΕΡΩ πως ΑΝΤΕΞΑ τοσα χρονια και ΑΝΤΕΧΩ και ΠΑΛΕΥΩ ακομη.
Αστους τους αλλους να λενε...
Μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι...
-
Ποσο δικιο εχεις.Βαρεθηκα ν ακουω οτι δεν το παλευω.Ευτυχως τωρα αλλαξαν τα πραγματα και υπαρχει μεγαλυτερη κατανοηση απ το οικογενειακο μου περιβαλλον και πιστευω οτι ειναι πολυ σημαντικο αυτο.Εσυ Lenaki ποσο χρονων εισαι αν επιτρεπεται;
-
Ειμαι 37 χρονων και τα ταιπωρουμαι απ αυτην την κατασταση απο τα 19 μου...
-
Υπομονη και κουραγιο.Αληθεια δεν μου ειπες την αποψη σου για την ψυχαναλυση;
-
Απ τα 19;;;;Συγχαρητηρια,μονο αυτο εχω να σου πω.Γιατι πιστευεις ομως οτι κρατησε τοσο πολυ;
-
Ανεφερα κατι σε προηγουμενο ποστ μου για την ψυχαναλυση.
Ο λογος που τραβηξε τοσο πολυ ειναι οτι εγω αργησα παρα πολυ να το αντιμετωπισω...
-
Sorry δεν το ειδα.Καλλιο αργα παρα ποτε.Τωρα πως εισαι;
-
Σε πολυ δυσκολη φαση...
Εχασα και τη μητερα μου φετος...Αυτο πυροδοτησε την κατασταση ξανα...Και ειναι πολυ χειροτερη απο καθε αλλη φορα.
Αλλα το πολεμω. Κι οπως ειπα, δεν διατιθεμαι να τα παρατησω αμαχητη!
-
ΕΙΣΑΙ ΗΡΩΑΣ.Προσπαθησε και ολα θα πανε καλα να εισαι σιγουρη.Γυριζει ο τροχος,μην απογοητευεσαι καθολου.Ολοι μας θα βιωσουμε κατι αναλογο και μακαρι να εχουμε το κουραγιο σου.
-
Lenaki είμαι σίγουρη ότι θα το ξεπεράσεις! Ξέρεις κι εσύ ότι έχεις τη δύναμη να το κάνεις. Μάλλον την έχουμε όλοι μας αλλά δεν το ξέρουμε. Ίσως και γι\'αυτό να περνάμε από αυτή την κατάσταση, για να γίνουμε πιο δυνατές!
-
Τι φαρμακευτικη αγωγη ακολουθεις;
-
Νικολετα εχεις δικιο,ολα για καποιο λογο γινονται.Ευχομαι σε λιγο καιρο που θα τα εχουμε αφησει ολα πισω μας να συζηταμε για τα ωφελη που αποκομισαμε απο αυτη την ιστορια.