Σκέφτομαι πολύ, νιώθω ότι συνομιλώ με κάποιον μέσα μου ..

Καλησπέρα , θα ανοίξω και άλλο ένα θέμα που πολλοί εδώ μέσα ξέρετε ότι έχω ανοίξει για διάφορους λόγους , πριν από λίγο σκεφτείτε πήγα να δω τα παλιά μηνύματα που έγραψα και λέω τι βλάκας ήμουν και έκανα τέτοια ;
Πάμε λοιπόν..
Αυτό που έχω υπάρχει εδώ και 2-3 χρόνια κοντά ..
Μπορεί να κάθομαι μόνος να χαζεύω το κινητό , φβ, ινστα, εκεί ξαφνικά μου έρχονται στο μυαλό άκυρα εντελώς και τα σκέφτομαι πολύ τα σκαλίζω, για παράδειγμα, γιατί με άφησε εκείνη; Τι έκανα λάθος; Μήπως ήταν με άλλον; Μήπως δεν με ήθελε ; Και χίλια δυο ακόμα δεν σας κάνω πλάκα.. αναλύω τα πάντα στο μυαλό μου.. γιατί έχει τέτοιο καιρό σήμερα ; Γιατί ανέβασα αυτό το στορυ στο instagram; Τι κατάλαβα με το δείχνουμε στους άλλους; Γιατί να ανεβάσω σελφιε μου ;
Όταν πάω 50 τι θα κάνω; Τι θα απογεινω;

Ωστόσο ένα άλλο θέμα το οποίο το χω από Γυμνάσιο . Είμαι 22 ετών, εκεί που κάθομαι και σκέφτομαι, νιώθω ότι μιλάω σε κάποιον μέσα μου, λες και είναι ένας φίλος μέσα μου,στο μυαλό μου κάθεται σε μια καρέκλα και συνομιλούμε.. και να λέω για παράδειγμα, ναι ρε συ αλλά και εκείνη δεν έδειξε να με θέλει, ναι ρε συ αλλά ξέρεις κάτι;

ΧρειαΖομαι κάτι; Γιατί κάνω έτσι;

Ρε παιδιά είναι φυσιολογικά αυτά πιστεύεται;

Αυτό που περιγράφεις είναι μια φυσιολογική, υγιής διαδικασία που υπάρχει στους ανθρώπους σε διαφορετικό βαθμό στον καθέναν, ονομάζεται συνείδηση ή αυτοεπίγνωση. Ο ψυχισμός του καθενός μας είναι κάτι το μοναδικό και ενδιαφέρον και αν ξεσκαλίσεις τον δικό σου μπορείς να ανακαλύψεις διάφορες αλήθειες για εσένα και τον κόσμο που θα σε βοηθήσουν στο να μάθεις εσένα καλύτερα και τους άλλους. Το άγχος δε καταλαβαίνω. Έχεις την εντύπωση ότι θα έπρεπε να κάνεις πράγματα χωρίς να τους δίνεις πολλή σημασία και σκέψη και απλά να δρας χωρίς να έχεις επίγνωση του παρελθόντος και του μέλλοντος; Ή μήπως ότι θα ήταν καλύτερο να μη συνδιαλέγεσαι με τον εαυτό σου; Αν αυτό φτάνει σε βαθμό rumination, δηλαδή να ασκείς αυτοκριτική και να αναλώνεσαι σε αυτά που έχουν συμβεί μη μπορώντας να πράξεις όπως θα ήθελες στο παρόν τότε ναι, εκεί μιλάμε για κάτι διαφορετικό και που αγγίζει τα όρια της ψυχικής πάθησης, είναι κάτι που θα θελες να διαχειριστείς. Αλλά όπως τα περιγραφές καταλαβαίνω ότι είναι απλά η εσωτερική σου διεργασία που σε ενοχλεί. Προσωπικά αυτό που περιέγραψες είναι δεδομένο για τον εαυτό μου, το αντιμετωπίζω κάθε μέρα από πολύ μικρή ηλικία, μου είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό. Φυσικά και υπάρχουν πολλές εκφάνσεις του εαυτού σου με διαφορετικές απόψεις μέσα σου, δεν είσαι ένα συμπαγές πράγμα που πάντα κάνει ο,τι ακριβώς εννοεί και δεν αλλάζει ποτέ γνώμη.

Quote:

---

Originally Posted by psy_spirit

Αυτό που περιγράφεις είναι μια φυσιολογική, υγιής διαδικασία που υπάρχει στους ανθρώπους σε διαφορετικό βαθμό στον καθέναν, ονομάζεται συνείδηση ή αυτοεπίγνωση. Ο ψυχισμός του καθενός μας είναι κάτι το μοναδικό και ενδιαφέρον και αν ξεσκαλίσεις τον δικό σου μπορείς να ανακαλύψεις διάφορες αλήθειες για εσένα και τον κόσμο που θα σε βοηθήσουν στο να μάθεις εσένα καλύτερα και τους άλλους. Το άγχος δε καταλαβαίνω. Έχεις την εντύπωση ότι θα έπρεπε να κάνεις πράγματα χωρίς να τους δίνεις πολλή σημασία και σκέψη και απλά να δρας χωρίς να έχεις επίγνωση του παρελθόντος και του μέλλοντος; Ή μήπως ότι θα ήταν καλύτερο να μη συνδιαλέγεσαι με τον εαυτό σου; Αν αυτό φτάνει σε βαθμό rumination, δηλαδή να ασκείς αυτοκριτική και να αναλώνεσαι σε αυτά που έχουν συμβεί μη μπορώντας να πράξεις όπως θα ήθελες στο παρόν τότε ναι, εκεί μιλάμε για κάτι διαφορετικό και που αγγίζει τα όρια της ψυχικής πάθησης, είναι κάτι που θα θελες να διαχειριστείς. Αλλά όπως τα περιγραφές καταλαβαίνω ότι είναι απλά η εσωτερική σου διεργασία που σε ενοχλεί. Προσωπικά αυτό που περιέγραψες είναι δεδομένο για τον εαυτό μου, το αντιμετωπίζω κάθε μέρα από πολύ μικρή ηλικία, μου είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό. Φυσικά και υπάρχουν πολλές εκφάνσεις του εαυτού σου με διαφορετικές απόψεις μέσα σου, δεν είσαι ένα συμπαγές πράγμα που πάντα κάνει ο,τι ακριβώς εννοεί και δεν αλλάζει ποτέ γνώμη.

---

Ίσως να είναι και θετικό, αλλά από παλια κάνω πράγματα τα οποία δεν τα σκέφτομαι πρώτα, απερισκεψίες που λέμε. Το πιο απλό, με μια κοπέλα, θα κάνω ένα πράγμα του στυλ να στείλω η να μην στείλω μήνυμα; Δεν θα σκεφτώ πρώτα . Οπότε εκεί δεν σκέφτομαι , άρα κάτι άλλο είναι.

Ο εσωτερικός διάλογος μου φαίνεται υγιής όπως σου εξήγησα έως ένα σημείο. Τώρα το άλλο με τη παρορμητικότητα που αναφέρεις, ίσως συμβαίνει στις περιπτώσεις που ενεργούν τα συναισθήματα πρώτα και αντιδράς επειδή αυτά που νιώθεις είναι πολύ δυνατά και δε προλαβαίνεις να τους δώσεις χρόνο να ωριμάσουν;

Quote:

---

Originally Posted by giannis97

Καλησπέρα , θα ανοίξω και άλλο ένα θέμα που πολλοί εδώ μέσα ξέρετε ότι έχω ανοίξει για διάφορους λόγους , πριν από λίγο σκεφτείτε πήγα να δω τα παλιά μηνύματα που έγραψα και λέω τι βλάκας ήμουν και έκανα τέτοια ;
Πάμε λοιπόν..
Αυτό που έχω υπάρχει εδώ και 2-3 χρόνια κοντά ..
Μπορεί να κάθομαι μόνος να χαζεύω το κινητό , φβ, ινστα, εκεί ξαφνικά μου έρχονται στο μυαλό άκυρα εντελώς και τα σκέφτομαι πολύ τα σκαλίζω, για παράδειγμα, γιατί με άφησε εκείνη; Τι έκανα λάθος; Μήπως ήταν με άλλον; Μήπως δεν με ήθελε ; Και χίλια δυο ακόμα δεν σας κάνω πλάκα.. αναλύω τα πάντα στο μυαλό μου.. γιατί έχει τέτοιο καιρό σήμερα ; Γιατί ανέβασα αυτό το στορυ στο instagram; Τι κατάλαβα με το δείχνουμε στους άλλους; Γιατί να ανεβάσω σελφιε μου ;
Όταν πάω 50 τι θα κάνω; Τι θα απογεινω;

Ωστόσο ένα άλλο θέμα το οποίο το χω από Γυμνάσιο . Είμαι 22 ετών, εκεί που κάθομαι και σκέφτομαι, νιώθω ότι μιλάω σε κάποιον μέσα μου, λες και είναι ένας φίλος μέσα μου,στο μυαλό μου κάθεται σε μια καρέκλα και συνομιλούμε.. και να λέω για παράδειγμα, ναι ρε συ αλλά και εκείνη δεν έδειξε να με θέλει, ναι ρε συ αλλά ξέρεις κάτι;

ΧρειαΖομαι κάτι; Γιατί κάνω έτσι;

Ρε παιδιά είναι φυσιολογικά αυτά πιστεύεται;

---

ολοι σκεφτονται ΣΥΝΕΧΩΣ βρε γιαννη...
φανταζεσαι οτι οι υπολοιποι εχουν κενο στην σκεψη τους;
το ερωτημα ειναι, για ποιον λογο να καταναλωνεις χρονο για αγονες σκεψεις, οπως τα κολληματα με τις διαφορες κοπελες, απο ιστοριες που τελικα ηταν ασημαντες.
ΦΥΣΙΚΑ και θα σκεφτσαι και το παρον και το μελλον και σχεδια θα κανεις και θα αγωνιας αν κατι δεν παει καλα η για το "τι θα απογινεις".
προσπαθησε να διοχετευεις τις σκεψεις σου σε πραγματα που σε βοηθουν και δεν σε αφηνουν στασιμο σε κατι αδιεξοδο (πχ χυλοπιτες).

τα εχω εξηγισει ολα αυτα που περιγραφεις στο θρεντ μου τι κανες λαθος? νεβερ νεβερ νεβερ....ποτε λαθη!
https://www.psychology.gr/forum/thre...υντροφο
...θα το φιλοσοφισουμε ομως μεχρι να βρουμε νοημα υπαρξης στο ματαιο αυτο κοσμο..