Υπάρχει κάποιος που το έχει?? Κ αν ναι τι τον βοήθησε? Κ αν το ξεπέρασε? Αυτή την στιγμή με κρατάω με νυχια κ με δόντια μη παω κουζίνα.... Heeelp
Printable View
Υπάρχει κάποιος που το έχει?? Κ αν ναι τι τον βοήθησε? Κ αν το ξεπέρασε? Αυτή την στιγμή με κρατάω με νυχια κ με δόντια μη παω κουζίνα.... Heeelp
to εχω τρια χρονια τωρα, δεν το εχω ξεπερασει
δεν το χα ποτε, αλλα ειχα μια χαρα ταση υπερφαγιας, αλλες ωρες.
το θεμα ειναι αν εχεις τα κιλα που θελεις να εισαι. αν θυμαμαι καλα, δεν ειχες ποτε παραπονο απο παραπανω βαρος. οποτε, ας ειναι οποτε θελει η υπερφαγια. προφανως, αν τρως και δεν παχαινεις, νηστευεις αλλες ωρες της ημερας..
Νυχτερινή υπερφαγία. Εάν βάλουμε μπροστά μπροστά πως η κατανάλωση του φαγητού, είναι μια ευχαρίστηση και εκκρίνονται ενδορφίνες, ορμόνη αυτής της ευχαρίστησης, κατά τις νυχτερινές ώρες, οι άμυνές μας είναι πιο πεσμένες, και η αναζήτηση "ανακούφισης" πιο έντονη. Σε συνδυασμό με την αυπνία δύσκολο πολύ.Συνήθως όταν ο οργανισμός δεν "νιώθει" πλήρης ανεξέλεγκτα βγαίνει για κυνήγι για να τραφεί. Είτε συναισθηματικά, είτε με κάποια ουσία. Οι βουλιμικοί πέρνουν την ευχαρίστηση απο τη τροφή, έχουν όμως ενοχές και προκαλούν εμετό. Εάν επίσης δε τρως όλη μέρα σωστά και πάλι το σώμα θα ζητά... άσε που υπάρχουν και κάποιες φαρμακευτικές αγωγές που φέρνουν κρίσεις υπογλυκαιμίας κυρίως τη νύχτα. Πάντως είναι αποδεδειγμένο πως η ψυχολογία συνδέεται άμεσα με τη πρόληψη της τροφής. Και αυτό, πάμε πίσω, στην ορμόνη ενδορφίνη - ευχαρίστηση, που όταν λείπει...κάπου κάπως ψάχνεις να τη πάρεις απο κάπου. Το φαγητό είναι άμεσος τρόπος. Και στην εξάντληση μιας αυπνίας, ή δύσκολης μέρας... η τροφή σαν αποκούμπι για όλα αυτά.
Εγώ τουλάχιστον παλεύω χρόνια με τις βουλιμίες και τη νυχτερινή υπερφαγία. Και με τις αυπνίες...πχ όταν είμαι σε αγωγή με υπναγωγά, δεν ξυπνάω να φάω. Εάν δεν έχω φαει όλη μέρα, η νύχτα θα είναι εφιάλτης.