Θέλω την παιδική μου ηλικία πίσω

Καλησπέρα, αυτή τη φορά το θέμα είναι σαφές.
Κουράστηκα από την ενήλικη μου ζωή εδώ και 4 χρόνια, μπορεί να προσφέρει πολλά όπως ανεξαρτησία και άλλα τέτοια.
Πάντα ονειρευόμουν να μεγαλώσω να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου και ήδη έχω κουραστεί. Κουράστηκα να προσπαθώ συνέχεια, να προσπαθώ να συμπεριφέρομαι σαν ενήλικη, να ελέγχω την συμπεριφορά μου, το μυαλό μου, να κάνω οτιδήποτε και απλώς να υπάρχω και όχι να ζω. Το έξω γράψει ξανά εδώ και αρκετό καιρό αισθάνομαι οτι έχω χάσει πολλά κομμάτια του εαυτού μου.
Χόμπυ, όπως ο αθλητισμός που ήταν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στην καθημερινότητα μου τώρα πια απλώς δεν υφίσταται, το άφησα αρκετό καιρό καθώς για μία περίοδο ήθελα να κάνω κάτι άλλο όμως συνειδητοποίησα ότι αυτό μου δίνει ουσιαστικό νόημα ο αθλητισμός, αυτός με ενεργοποιεί και μου δίνει κίνητρο, λόγω της ενασχόλησης με τον αθλητισμό κατάφερα να γίνω αυτή που είμι σήμερα, ο χαρακτήρας μου διαμορφώθηκε σημαντικά.
Και τώρα πια απλώς δεν υπάρχει, κυριαρχεί συνεχώς η λογική ότι και να ασχοληθώ σιγά δεν είναι τίποτα, δεν θέλω απλώς να είμαι μόνη μου και να ασχολούμαι μόνη μου αλλά να βρίσκομαι σε μία ομάδα. Κάτι που τώρα δεν μπορεί να συμβεί γιατί απέχω πολλά χρόνια και μόνο να πάω ώστε να μπω σε μία ομάδα το επίπεδο στο οποίο βρίσκομαι θα είναι χαμηλό και μόνο απογοήτευση θα μου φέρει. Από την άλλη οι συνθήκες έχουν διαφοροποιηθεί και στον αθλητισμό συμβαίνουν πολλά και με προβληματίζει αρκετά όλο αυτό.
Δεν ξέρω εαν με τον αθλητισμό είναι προσκόλλησει γιατί μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία που έκανα ότι πραγματικά ήθελα, εγώ επέλεγα οποιαδήποτε δραστηριότητα με ενδιέφερε.
Αυτά τα χρόνια της φοιτητικής μου ζωής απορροφήθηκα από τις υποχρεώσεις που είχα και ξέχασα τις ασχολίες μου.