Νομιζω περναω την κριση των 30
Αυτο που λεει ο τιτλος. Και δεν ειμαι καν 30 ακομα..
αγχώνομαι..ποτε θα παντρευτω, ποτε θα κανω παιδια.. θα βγαλω ποτε λεφτα της προκοπης; θα γινω οικονομικα ευκαταστατος; Ο αδερφος μου τι θα απογινει; Και απλα ειμαι καποιος.. Ειχε πλακα που ημουν μαθητης. Ειχε πλακα που ημουν φοιτητης. Και τωρα εχει πλακα που δουλευω. Περναω καλα σε αυτο το κομματι. Αλλα νιωθω χαμμενος.
I can't take this any longer thought that I was stronger.. σαν τη Nicole Scrhodinger (οπως και αν γραφεται) νιωθω :p