Η διαταραχή του Junk Food
Γεια σε όλους! Είμαι μια κοπέλα 22 χρονών και είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύω σε forum. Η αφορμή για να ψάξω και να κάνω εγγραφή σε κάτι τέτοιο ήταν το σημερινό υπερφαγικό επεισόδιο, το οποίο μετάνιωσα, πράγμα που με οδήγησε να προκαλέσω εμετό. Ενώ πολλά τα υπερφαγικά επεισόδια, σε σημείο εμετού έχω φτάσει άλλη μία φορά πριν 1 χρόνο αλλά είχα αισθανθεί πολύ άσχημα και ντρεπόμουν γι αυτό για καιρό οπότε και δεν το ξανα δοκίμασα μέχρι σήμερα. Τα τελευταία 2 χρόνια παλεύω να διατηρήσω μια ισορροπημένη διατροφή αλλά δεν τα καταφέρνω γιατί η ανάγκη μου για junk food με νικάει. Για καιρό έτρωγα σε καθημερινή βάση junk food σε μεγάλες ποσότητες, πολλές φορές και δύο φορές την ημέρα. Υπήρχαν μέρες που προτιμούσα να μείνω σπίτι και να παραγγείλω παρά να βγω με τους φίλους μου. Η ευχαρίστηση που παίρνω από το φαγητό είναι στιγμιαία αφού μετά αισθάνομαι άσηχμα και το αίσθημα φουσκώματος με "κρατάει" κλεισμένη σπίτι. Συνειδητοποιώ λοιπόν πως η συμπεριφορά αυτή δεν με ωφελεί σε κανένα επίπεδο (διατροφής-οικονομικό-κοινωνικό). Τα τελευταία 2 χρόνια κάνω εβδομαδιαίες συνεδρίες με μια ψυχίατρο η οποία με έχει βοηθήσει σε ένα βαθμό να περιορίσω αυτά τα επεισόδια αλλά και να αντιμετωπίσω και κατάθλιψη, δύο διαταραχές αλληλοεξαρτώμενες. Μέσα σε όλα αυτά, αλλοιώνεται η εικόνα που έχω για τον εαυτό μου και νιώθω ότι αποτυγχάνω σε καθημερινό επίπεδο όταν λυγίζω σε μια συνηθισμένη λιγούρα. Το ύψος μου είναι 1.63 και είμαι 67 κιλά, με βάση το BMI στο όριο κανονικό προς υπέρβαρο. Το ξέρω πως δεν είναι ανησυχητικά τα παραπάνω κιλά μου αλλά στο πλαίσιο των κοινωνικών στερεοτύπων της ομορφιάς αισθάνομαι ανασφάλεια. Πάνω απ'όλα όμως αισθάνομαι άσχημα που δεν έχω τον έλεγχο, που τρώω μεγάλες ποσότητες και φτάνω σε σημείο να αηδιάσω με τον εαυτό μου. Δεν ξέρω τι περιμένω να ακούσω, κάθε συμβουλή καλοδεχούμενη.
