Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση

Όπως γράφω και στον τίτλο όλο αυτό δεν μπορώ να το συνεχίσω.. Εχω κουραστει πολυ απο αυτή τη "ζωη".το να ζω κάθε μέρα με τον φόβο μην παθω το ένα μην παθω το άλλο και να εχω ένα σωρό από ψυχοσωματικά που με φτάνουν στο σημείο της τυραννίας κάθε μέρα.. Είμαι έγκυος και δεν μπορώ ουτε αυτό να χαρώ. Μονίμως σκέφτομαι ότι κάτι έχω επειδή όλη μέρα κάθε μέρα έχω διαφορες σωματικές ενοχλήσεις. Φοβάμαι και τον κορονοιο μην κολλήσω τώρα ποτ είμαι έγκυος γιατί την προηγούμενη φορά που κόλλησα εβηχα 3 μήνες σερί ασταμάτητα, αν κολλήσω τώρα τι θα απογινω και ήρθα και σε επαφή με συμπτωματικά άτομο... Δεν είναι ζωή αυτό να κοιμάμαι και να ξυπνάω μέσα στο άγχος μέσα στο πνιξιμο... Έχω απελπιστεί αλήθεια. Τώρα αυτό μόνο μου λειπει, το να έχω κολλήσει και κορονοιο για Δευτέρη φορά έγκυος με πρόβλημα στα πνευμονια.. Δεν χαίρομαι τιποτα, μονίμως άγχος . Έχω μέρες να κοιμηθώ σαν άνθρωπος πεταγομαι συνέχεια στον υπνο μου.. Πως να ζω έτσιε τόσες φοβίες χωρίς να μπορώ να απολαυσω απολυτως τιποτα στην ζωή μου. Θέλω να παω θάλασσα και σκέφτομαι πως θα παω και αν παθω αυτό και αν κολλήσω κορονοιο... Έχω κουραστει δεν νιώθω χαρά μέσα μου αυτή τη στιγμή μόνο θλίψη και κούραση.. Μακαρι κάποιος να με καταλάβαινε να με βοηθουσε

Καλημέρα.εισαι εμβολιασμενη;σίγουρα έρχεσαι σε επαφή με αλλους ανθρώπους εκτός αν είσαι μονίμως μέσα στο σπίτι αλλά οι άλλοι δεν βγαίνουν έξω;εσύ απλά να παίρνεις τις απαραίτητες προφυλάξεις και όσο μπορείς να σκέφτεσαι θετικά.παιρνεις κάποια αγωγη;μιλάς με κάποιον ειδικο;θα σε βοηθούσε πιστευω

Θεωρώ ότι όλες αυτές οι φοβίες και τα κολλήματα από κάπου προέρχονται. Πρέπει να βρεις απο που προέρχονται λοιπόν, κάτι που δεν έχεις συζητήσει ποτέ στο φόρουμ-και καλά κάνεις αν δεν θες. Το να μιλάμε ατελείωτα ότι ο τάδε φόβος δεν έχει βάση ή τον μεγεθύνεις, κάποιους τους βοηθάει προσωρινά έστω, κάποιους που το έχουν χιλιοαναλύσει, καθόλου.

Επίσης πέρα από το να αναλύσεις την αιτία που σε πιάνουν ψυχοσωματικά και έμμονες ιδέες κτλ, υπάρχει και το εξίσου σημαντικό κομμάτι, που λέει ότι τα ανάλυσες μία, τα ανάλυσες δύο, τα ανάλυσες τρεις, αν μένεις στην ανάλυση και γίνεις παρατηρητής του εαυτού και της ζωής σου, δεν λέει κάτι. Χρειάζεται και μία τακτική απόσπασης της προσοχής σου σε άλλα πράγματα, μία πλούσια καθημερινότητα που να μην σου αφήνει χρόνο να σε παρατηρείς, που να απασχολεί το μυαλό σου σε άλλες σκέψεις.

Οι περισσότεροι αρρωστοφοβικοί που γράφουν εδώ, όχι όλοι αλλά πολλοί, έχουν μπει σε φαύλο κύκλο που τους κρατάει πίσω στην καθημερινότητά τους και με το να βάζουν τη ζωή τους σε παύση και άρα μεγεθύνοντας το πρόβλημα. Δηλαδή όταν ρωτάς τον άλλο για την καθημερινότητά του και λέει ότι όλη μέρα κοιτάω το ταβάνι αλλά πάω και μία ώρα για περπάτημα, είναι καλύτερα από το τίποτα. Αλλά και πάλι 23 ώρες κοιτάει το ταβάνι, αμπελοφιλοσοφεί και ψειρίζει το παραμικρό και τρώγεται με τα ρούχα του. Δεν βγαίνει έτσι η ζωή!

Σόνια χαίρομαι να σε διαβάζω πραγματικά. Είχες ποτέ εμπειρία με αρρωστοφοβια ή κρίσεις πανικού και τη ξεπέρασες? Αν επιτρέπεται..

Έψαχνα μπας και βρω τίποτα παλιά μου ποστ, αλλά από τότε που δεν φαίνονται στο profile του καθενός μας είναι ταλαιπωρία. Τεσπα, κατά καιρούς έχω γράψει πιο αναλυτικά. Υπήρξε μία φάση που με βαρούσαν τα αγχη και οι πανικοί απανωτά και φυσικά μετά με έπιασε και η αρρωστοφοβία μην έχω το ένα και το άλλο. Πάνε αρκετά χρόνια από τότε. Κάποια στιγμή είπα "ότι είναι να 'ρθει θε να 'ρθει μηδέ θα προσπεράσει" και συνέχισα τη ζωή μου. Και σταδιακά μου πέρασαν ΟΛΑ.
Στο μεταξύ βέβαια σχεδόν ενστικτωδώς κατάλαβα και τι πήγαινε στραβά σε κάποια πράγματα στη ζωή μου, από μεγάλη υπερκόπωση, μέχρι κάποιους τομείς που είχα παραμελήσει κτλ κτλ. Και ανακάλυψα μόνη μου πολύ απλά πράγματα που δεν μου τα είπε κανείς, π.χ. βαθιές ανάσες κτλ!

Το έχω ξαναγράψει ότι είναι πολύ μεγάλη βοήθεια που πλέον υπάρχει μεγάλη ενημέρωση για τέτοια θέματα. Εμένα τότε ό ένας γιατρός με έστελνε στον άλλον για ένα σωρό κουλές εξετάσεις κτλ. Αν κάποιος μου έλεγε "Δες έναν ψυχολόγο βρε παιδάκι μου, ψυχοσωματικά είναι" θα είχα κόψει πολύ δρόμο πιστεύω. Συχνά γκρινιάζουν εδώ ότι όλοι οι γιατροί τους λένε άγχος (και τι να τους πουν αν είναι άγχος δηλαδή; ) , εμένα ποτέ δεν μου είπαν "έχεις άγχος ή περνάς κρίσεις πανικού" . Μόνη μου το κατάλαβα κατόπιν εορτής!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Έψαχνα μπας και βρω τίποτα παλιά μου ποστ, αλλά από τότε που δεν φαίνονται στο profile του καθενός μας είναι ταλαιπωρία. Τεσπα, κατά καιρούς έχω γράψει πιο αναλυτικά. Υπήρξε μία φάση που με βαρούσαν τα αγχη και οι πανικοί απανωτά και φυσικά μετά με έπιασε και η αρρωστοφοβία μην έχω το ένα και το άλλο. Πάνε αρκετά χρόνια από τότε. Κάποια στιγμή είπα "ότι είναι να 'ρθει θε να 'ρθει μηδέ θα προσπεράσει" και συνέχισα τη ζωή μου. Και σταδιακά μου πέρασαν ΟΛΑ.
Στο μεταξύ βέβαια σχεδόν ενστικτωδώς κατάλαβα και τι πήγαινε στραβά σε κάποια πράγματα στη ζωή μου, από μεγάλη υπερκόπωση, μέχρι κάποιους τομείς που είχα παραμελήσει κτλ κτλ. Και ανακάλυψα μόνη μου πολύ απλά πράγματα που δεν μου τα είπε κανείς, π.χ. βαθιές ανάσες κτλ!

Το έχω ξαναγράψει ότι είναι πολύ μεγάλη βοήθεια που πλέον υπάρχει μεγάλη ενημέρωση για τέτοια θέματα. Εμένα τότε ό ένας γιατρός με έστελνε στον άλλον για ένα σωρό κουλές εξετάσεις κτλ. Αν κάποιος μου έλεγε "Δες έναν ψυχολόγο βρε παιδάκι μου, ψυχοσωματικά είναι" θα είχα κόψει πολύ δρόμο πιστεύω. Συχνά γκρινιάζουν εδώ ότι όλοι οι γιατροί τους λένε άγχος (και τι να τους πουν αν είναι άγχος δηλαδή; ) , εμένα ποτέ δεν μου είπαν "έχεις άγχος ή περνάς κρίσεις πανικού" . Μόνη μου το κατάλαβα κατόπιν εορτής!

---

Σε αυτο που λες για τους γιατρους εχεις δικιο. Το να σε ταραζει ενας γιατρος στις εξετασεις χωρις τις απαραιτητες ενδειξεις για να τα καλυψει ολα 100 τοις εκατο δεν ειναι απαραιτητα σωστη τακτικη. Ειναι και κακοποιητικο και μπαινει και μεσα στην εμμονη του ασθενη, και οδηγει στον γνωστο φαυλο κυκλο. Ο καλος γιατρος πρεπει να ξερει ποτε θα σταματησει τις εξετασεις και θα σε στειλει σε ψυχιατρο. Πολλες δε εξετασεις, οπως οι αξονικες ενεχουν και μελλοντικους κινδυνους. Ολα αυτα πρεπει να λαμβανονται υποψιν.

Εμένα όλοι οι γιατροί μου έλεγαν για ψυχίατρο εγώ όμως δεν πείθομαι οτι δεν έχω κάτι οργανικό,πχ είχα κάνει μαγν στο κεφάλι τον οκτ.μου έρχεται ζάλη ναυτία κα κ λέω κάτι μπορεί να δημιούργηθηκε απο τότε,χάλασα πολλά λεφτά σε γιατρούς κ τώρα δυσκολεύομαι οικονομικά αλλιώς θα άρχιζα πάλι τις επισκέψεις.είναι ένα σαράκι που σου τρώει το μυαλό

Εμενα μου λες; Εγω δεν εχω αλλες ψυχολογικες αντοχες να τρεχω σε γιατρους. Ειναι πολυ στρεσογονο για μενα και τελικα καθολου ανακουφιστικο. Αλλα ζω συνεχως με.τη σκεψη, κι εαν τελικα ειναι οργανικο; Μα, κι οταν το συμπτωμα επιμενει, δεν θα αμφιβαλεις;

Δεν εστιάζω στους γιατρούς. Λέω όμως ότι είναι ατού να ξέρεις ότι υπάρχει ένα πράγμα που λέγεται νοσοφοβία, αγχώδης διαταταχή, κρίση πανικού. Κι ότι σε γενικές γραμμές υπάρχουν πολλοί τρόποι να βοηθηθείς και τους ξέρεις. Δεν πας στα χαμένα.
Βέβαια όσο ανακουφιστικό είναι να βάλεις μια ταμπέλα στο τι έχεις, άλλο τόσο μπορεί να γίνει και βάρος αν μείνεις μόνο εκεί.

Δεν θελω να επιμεινω στο οτι ειναι πολύ λαθος τάιμινγκ για την ψυχομογια σου η εγκυμοσύνη, αλλά ειναι φανερο οτι χρειαζεσαι περαιτερω υποστήριξη. Νομιζω κατα την εγκυμοσύνη υπαρχουν ορισμένες αγωγες που μπορεις να παιρνεις σε μικρη δοση υπο εποπτεία γιατρου ή ακομα και κατι φυτικο τυπου χαμομηλι ή βαλεριανα (πάλι με εποπτεία και συμβουλές ιατρου) Μιλα με εναν ειδικο ή βρες μεθοδους να χαλαρωνεις.Αν σε αγχώνει μην κολλήσεις κοβιντ, περιορισε τις επαφές σου.

Σε σχεση με τους γιατρούς (δεν το λεω για την περιπτωση σου,δεν υπονοω δηλαδη οτι εχουν κανει λαθος), κατα τη γνώμη μου πια οι γιατροί το έχουν πάρει στο άλλο άκρο και οτιδήποτε δεν ξέρουν τι είναι ή δεν τους φαίνεται η κλινική εικόνα του ασθενούς κακή,το ονομάζουν άγχος. Εγώ για εμβοες παραπονιομουν τέσσερα χρόνια πριν. Μου είπαν άγχος και τώρα έχω χάσει το 60% της ακοης μου. Και σε πολλά ακόμα θέματα που καθυστέρησα να παρω διαγνωση. Πλέον βεβαια έχουμε καταλήξει στο να μου βρίσκουν κάτι, να μου γράφουν περαιτέρω εξετάσεις και να μην τις κάνω επειδή έχω βαρεθεί.

Σήμερα έχω ξυπνήσει με πονους σε έντερο και στομάχι και είμαι τελείως χάλια ψυχολογικά επειδή χθες είχα μια πιεστικη ημέρα... Δεν θέλω να ταλαιπωρουμε άλλο, δεν ξέρω τι έχει φταίξει και έχω φουντωμα σε όλες τις σωματικές ενοχλήσεις.. Ήμουν καλυτερα και έχω πεσει πολυ... Όμως δεν το βάζω κάτω με νυχια και δόντια θα παλευω κάθε μέρα να το βάλω εγώ κάτω αντί να με βάλει αυτό... Αυτό να κάνετε και εσείς όλοι σας

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Σήμερα έχω ξυπνήσει με πονους σε έντερο και στομάχι και είμαι τελείως χάλια ψυχολογικά επειδή χθες είχα μια πιεστικη ημέρα... Δεν θέλω να ταλαιπωρουμε άλλο, δεν ξέρω τι έχει φταίξει και έχω φουντωμα σε όλες τις σωματικές ενοχλήσεις.. Ήμουν καλυτερα και έχω πεσει πολυ... Όμως δεν το βάζω κάτω με νυχια και δόντια θα παλευω κάθε μέρα να το βάλω εγώ κάτω αντί να με βάλει αυτό... Αυτό να κάνετε και εσείς όλοι σας

---

λογικο.. εδω τρως βαρια και σε πεθαινει το εντερο και το στομαχι, εσυ σε εγκυμοσυνη, πως να μην ταλαιπωρεισαι;
ειδα και το αρχικο σου μηνυμα. τι να χαρεις απο την εγκυμοσυνη βρε κοριτσι μου; μια τεραστια σωματικη ταλαιπωρια ειναι, ακομα κι αν εισαι υγιεστατη. ποσο μαλλον αν ειχες ενοχλησεις απο πριν. η βιομηχανια του γαμου και των παιιδων τα λεει αυτα για τρισευτυχισμενες εγκυμοσυνες...
τι να χαρεις; τις αναγουλες; το σωμα σου που γινεται διπλο και δεν μπορεις να το κουβαλησεις, ουτε και να κοιμηθεις καλα- καλ; τις συνεχεις ορμονικες ανωμαλιες που σε τρελαινουν; κανε υπομονη, γιατι ξερεις οτι η εγκυμοσυνη περναει με την γεννα. υπομονη και θα περασει..
να χαρεις το παιδακι σου οταν γεννηθει και ευχομαι να ειναι υγιες και βολικο. η εγκυμοσυνη δενε χει τιποτα να χαρεις... μας παραμυθιασανε..

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Όπως γράφω και στον τίτλο όλο αυτό δεν μπορώ να το συνεχίσω.. Εχω κουραστει πολυ απο αυτή τη "ζωη".το να ζω κάθε μέρα με τον φόβο μην παθω το ένα μην παθω το άλλο και να εχω ένα σωρό από ψυχοσωματικά που με φτάνουν στο σημείο της τυραννίας κάθε μέρα.. Είμαι έγκυος και δεν μπορώ ουτε αυτό να χαρώ. Μονίμως σκέφτομαι ότι κάτι έχω επειδή όλη μέρα κάθε μέρα έχω διαφορες σωματικές ενοχλήσεις. Φοβάμαι και τον κορονοιο μην κολλήσω τώρα ποτ είμαι έγκυος γιατί την προηγούμενη φορά που κόλλησα εβηχα 3 μήνες σερί ασταμάτητα, αν κολλήσω τώρα τι θα απογινω και ήρθα και σε επαφή με συμπτωματικά άτομο... Δεν είναι ζωή αυτό να κοιμάμαι και να ξυπνάω μέσα στο άγχος μέσα στο πνιξιμο... Έχω απελπιστεί αλήθεια. Τώρα αυτό μόνο μου λειπει, το να έχω κολλήσει και κορονοιο για Δευτέρη φορά έγκυος με πρόβλημα στα πνευμονια.. Δεν χαίρομαι τιποτα, μονίμως άγχος . Έχω μέρες να κοιμηθώ σαν άνθρωπος πεταγομαι συνέχεια στον υπνο μου.. Πως να ζω έτσιε τόσες φοβίες χωρίς να μπορώ να απολαυσω απολυτως τιποτα στην ζωή μου. Θέλω να παω θάλασσα και σκέφτομαι πως θα παω και αν παθω αυτό και αν κολλήσω κορονοιο... Έχω κουραστει δεν νιώθω χαρά μέσα μου αυτή τη στιγμή μόνο θλίψη και κούραση.. Μακαρι κάποιος να με καταλάβαινε να με βοηθουσε

---

καλησπερα επισκεψου αμεσα εναν ψυχολογο ωστε να κανεις ψυχοθεραπεια εγω αυτο εκανα και το προβλημα μου το οποιο ειναι ιδιο με το δικο σου αρχιζει να φευγει και να μικραινει.ολα πλεον ειναι μονο μια σκεψη συνεχιζει η παλη αλλα τα πραγματα ειναι πολυ καλυτερα.επισης θα βοηθησει πολυ να ερθεις πιο κοντα στον Χριστο αυτες τις μερες καθε μερα στις 6 μιση το απογευμα εχει παρακλησεις στην Παναγια.αν καποιος ενδιαφερεται πιο πολυ απολους για σενα ειναι Αυτος

Καλησπέρα.Όπως πάντα οι παρεμβάσεις της Σόνιας είναι οι πιο λογικές και μεστές νοήματος.Συμφωνώ σε όλα. Συνήθως, σε αυτές τις καταστάσεις νοσοφοβίας συνδυασμένης με κάποια από τις μορφές αγχώδους διαταραχής, οι αιτίες είναι καθαρά στην σκέψη και κυρίως στη βίωση του φόβου. Πέραν από συγκεκριμένες καταστάσεις ,τις οποίες μπορείτε να αναγνωρίσετε με έναν ειδικό ψυχικής υγείας, η βαθύτερη αίτια αυτών των συμπτωμάτων είναι ο γενικευμένος φόβος με όλα τα συμπαρόμαρτούντα του (ανύπαρκτη αυτοπεποίθηση κτλ ) , για αυτό και οι αγχ.διαταραχές δεν ανταποκρίνονται σε φαρμακευτικά σχήματα (δεν είναι οργανικό το θέμα ).Επίσης ,στην απόλυτη, σχεδόν, πλειοψηφία, ο φαύλος κύκλος συμπτώματος- άγχους έχει τις ρίζες του εκεί...Η επιστήμη έχει προχωρήσει πάρα πολύ...οι απεικονιστικές εξετάσεις , οι ειδικές αιματολογικές , οι εξετάσεις αυτοανοσίας κτλ δεν έχουν καμία σχέση , ως προς την ακρίβειά τους ,ακόμη και με αυτές πριν μία δεκαετία..και συνεχώς θα βελτιώνονται...Για αυτό οφείλουμε να σκεφτούμε λογικά και να εμπιστευτούμε τον εκάστοτε θεράποντα ιατρό. Προφανώς αφού ελέγξουμε διεξοδικά πιθανά αίτια.

Αλήθεια Χριστίνα , νιώθεις καλύτερα με το πέρασμα των ετών ;