Ειναι η διαταραχη πανικου ακινδυνη για την σωματικη μας υγεια?

καλημερα,
χθες τυχαια επεσε το ματι μου σε μια εκπομπη οπου ενας ψυχιατρος εξηγουσε καποια πραγματα για τη διαταραχη και τις κρισεις πανικου.

αυτος οπως και ολοι οι υπολοιποι ψυχιατροι,ψυχολογοι που επισκεφτομαστε κατα καιρους, απο τα πρωτα πραγματα που μας επισημενουν ειναι οτι δεν υπαρχει η παραμικρη πιθανοτητα να παθουμε κατι απο τη διαταραχη πανικου.

αληθευει αυτο ομως η το λενε για να μας ηρεμησουν?ειναι δυνατον να μη παθαινουμε απολυτως τιποτα απο ολα αυτα τα συμπτωματα του πανικου (ταχυκαρδιες,ζαλαδες,δυσπν� �ια κτλ)και απο την αλλη οι ιδιοι γιατροι να λενε οτι το στρες εχεις δυσαρεστες επιπτωσεις στην καρδια μας και γενικοτερα στην υγεια μας?ποσα αρθρα εχουμε διαβασει οτι το στρες ειναι απο τους πρωτους παραγοντες που επιβαρυνει την σωματικη μας υγεια!παρα πολλα...

τι να πιστεψουμε τελικα???

Καλημέρα Olgaki.Κοίτα,δεν πεθαίνει κανείς από διαταραχή πανικού.Αυτό είναι άλλο και άλλο να πούμε πως το συνεχές στρεσάρισμα είναι άκακο για τον οργανισμό μας,ε;Έχει επιπτώσεις,αν παρατηρήσεις τις εποχές που το στρες μας καταβάλλει,πέφτει το ανοσοποιητικό,γινόμαστε ευάλωτοι.Αλλά πρέπει να καταλάβεις πως το κάνουμε εμείς,άρα αυτό μπορεί να αλλάξει όταν δουλευτεί.
Είναι τρομακτική η αίσθηση της κρίσεως πανικού,όποιος δεν την έχει νιώσει δεν καταλαβαίνει εντελώς τι παίζει.Εγώ μία φορά είχα,και τα είδα όλα.:P
Μπορείς κάθε φορά που παρατηρείς πως το επίπεδο του άγχους είναι ανεβασμένο,να προλαμβάνεις,με θετικές σκέψεις και εκλογίκευση,με χαλάρωση και αυτοπαρατήρηση.Οπότε επικεντρώσου σε αυτό,στις τεχνικές και τις ρίζες του πανικού και όχι στο τι κάνει ή δεν κάνει μακροχρόνια στον οργανισμό.Σκέψου και το άλλο.Και η κακή διατροφή είναι επιζήμια για τον οργανισμό,αλλά εσύ τώρα επικεντρώνεσαι στο άγχος,γιατί τα άλλα σου φαίνονται λιγότερο σημαντικά.Κάνε το αντίθετο,επικεντρώσου σε άλλα,πως να βελτιώσεις,να εκτονώσεις και να αποφορτίσεις.:)

Καλημέρα και από μένα, πιστεύω πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος από τα συμπτώματα της διαταραχής πανικού είναι αν καλύπτουν υπάρχοντα ιατρικά προβλήματα και δεν δοθεί μεγάλη σημασία σε αυτά, πιθανότητα η οποία φαντάζομαι ελαχιστοποιείται αν πραγματοποιούνται ετήσιοι προληπτικοί έλεγχοι.

καλημερα!
εγω αυτο που πιστευω ειναι οτι καθε αλλο παρα κακο κανουν οι κρισεις.ουσιαστικα ξεσπας μεσω αυτων.ειναι σα να ανοιγεις ενα αναψυκτικο..
οι κρισεις πανικου αυτες καθ\'αυτες δεν βλαπτουν η μακροχρονια ομως αισθηση αγχους ναι μπορει να βλαψει..
απο μια αποψη,τη δικη μου βασικα,μπορει οι κρισεις να ειναι και για καλο.μαθαινεις και κατανοεις τα ορια σου.

Να σκοτώσει η κρίση πανικού; Δεν υπάρχει κάποια περίπτωση να γίνει κάτι σαν αυτό. Το ανεξέλεγκτο, επίμονο και καθημερινό άγχος ίσως να σκοτώνει μακροπρόθεσμα, αλλά δεν είναι και η κύρια πηγή των κρίσεων πανικού. Το άγχος τις εμφανίζει και ο φόβος τις διατηρεί. Και το σίγουρο είναι ότι ο φόβος δεν σκότωσε ποτέ κανέναν, ειδικότερα αν δεν υπάρχει κάποιος προφανής κίνδυνος.
Οι κρίσεις πανικού θα σου αλλάξουν τις συνήθειες και τον τρόπο σκέψης, αλλά δεν θα σε σκοτώσουν (ούτε τώρα, αλλά ούτε και στο μέλλον). Το μονο θετικό που μπορεί να βρει κάποιος σ\'αυτές τις αδύναμες στιγμές είναι το ότι σε κάνει πιο δυνατή. Θέλει μεγάλη δύναμη για να συνεχίσεις όταν πάσχεις από διαταραχές πανικού ή όταν πάσχεις από περιστασιακές κρίσεις πανικού. Το τσιγάρο που όλοι μας γνωρίζουμε ότι σκοτώνει... δεν άγχωσε ποτέ κάποιον καπνιστή. Γιατί πρέπει να αγχώνουν κάποιον οι φυσιολογικές αντιδράσεις του οργανισμού και να τον τροφοδοτούν με σκέψεις ενός επικείμενου θανάτου;

ολγακι μου θα συμφωνησω με τα παιδια παραπανω.
γιατι ομως θετεις αυτο το ερωτημα?
σε γενικες γραμμες δεν εισαι πολυ καλυτερα απο πριν?
θελω να πω σε πιανουν ακομα τα γνωστα συμπτωματα του αγχους?
τωρα παιρνεις καποιο φαρμακο?
νομιζω μου χες πει οτι έπαιρνες μονο το βραδυ ενα φυτικο φαρμακο(βαλεριανα).σωστα?

ναι μονο αυτο με πιανουν κατα καιρους οχι κρισεις αλλα καποια συμπτωματα αγχους
και αναρωτιομουνα αν η διαταραχη πανικου με το μονιμο αγχος ειναι επικυνδινη:)

Olgaki, πιστεύεις πως διακατέχεσαι από μόνιμο άγχος;
Γνωρίζεις την πηγή του άγχους σου; Είναι άγχος που πηγάζει από την προσωπική ζωή σου, το μέλλον σου/παρόν, ή αφορά την σωματική/ψυχική σου υγεία;
Δεν θα ήταν καλύτερα να καταγράψεις τις καταστάσεις που σου προκαλούν έντονο άγχος και να επικεντρωθείς μόνο σ\'αυτό που σε στρεσάρει περισσότερο; Ίσως έτσι να μπορέσεις να το διαχειριστείς καλύτερα (και αν το καταφέρεις, θα μπορέσεις να περάσεις στο δεύτερο κ.ο.κ.)
Μόνιμο άγχος έχουμε όλοι μας. Ίσως να φταίνε οι καιροί, ίσως και η ψυχοσύνθεση μας. Παρόλ\'αυτά, κάποια μέρα θα πεθάνουμε... αλλά όχι απ\'το άγχος...
;)

βασικα αντιμετωπιζα κρισεις πανικου εδω και 5 χρονια αυτες ειναι πολυ σπανιες πλεον,πηρα φαρμακεθτικηα αγωγη και κανω ψυχοθεραπεια,το θεμα ειναι οτι η ασταθεια η ζαλη και η ταχυκαρδια δεν με εχουν αφησει ακομη ησυχη.
και φοβαμαι για την υγεια μου π μαι 5 χρονια ετσι μεσα στο φοβο μη μου συμβει κατι και το αγχος

Quote:

---

Originally posted by melene
καλημερα!
εγω αυτο που πιστευω ειναι οτι καθε αλλο παρα κακο κανουν οι κρισεις.ουσιαστικα ξεσπας μεσω αυτων.ειναι σα να ανοιγεις ενα αναψυκτικο..
οι κρισεις πανικου αυτες καθ\'αυτες δεν βλαπτουν η μακροχρονια ομως αισθηση αγχους ναι μπορει να βλαψει..
απο μια αποψη,τη δικη μου βασικα,μπορει οι κρισεις να ειναι και για καλο.μαθαινεις και κατανοεις τα ορια σου.

---

+++
Και αν αρχίζεις να σέβεσαι τα όριά σου, αλλά και να τα κάνεις γνωστά και στους γύρω σου, ανεβαίνει η αυτοεκτίμησή σου, μειώνεται η ανάγκη να είσαι τελειος (γιατί όταν παρουσιάζεσαι άτρωτος και χωρίς όρια δύναμης, αντοχής σωματικής και ψυχικής τελειομανία έιναι) άρα μειώνεται και το άγχος σου...

Quote:

---

Originally posted by olgaki82
βασικα αντιμετωπιζα κρισεις πανικου εδω και 5 χρονια αυτες ειναι πολυ σπανιες πλεον,πηρα φαρμακεθτικηα αγωγη και κανω ψυχοθεραπεια,το θεμα ειναι οτι η ασταθεια η ζαλη και η ταχυκαρδια δεν με εχουν αφησει ακομη ησυχη.
και φοβαμαι για την υγεια μου π μαι 5 χρονια ετσι μεσα στο φοβο μη μου συμβει κατι και το αγχος

---

Όλγα μου είσαι πολύ μικρή για να είναι το άγχος επικίνδυνο, ακόμα κι αν είναι συχνό. Όσο προχωρά η θεραπεία σου, θα ελαττώνεται...

Η κρίση πανικού αυτή καθεαυτή δε σκοτώνει. Υπάρχουν θέματα που θα πρέπει να προσέχουμε φυσικά, όπως ανέφεραν τα παιδιά παραπάνω.
Κάτι που είναι αρκετά σημαντικό είναι να εξετάσουμε τις δραστηριότητες μας και να μάθουμε τί είμαστε ικανοί να κάνουμε χωρίς να θέσουμε σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα, τόσο τη δική μας, όσο και των άλλων.
Κάτι σχετικά \"επικίνδυνο\" είναι η οδήγηση. Όπως όλοι γνωρίζουμε προυποθέτει άριστα αντανακλαστικά. Όσοι οδηγούμε λοιπόν θα πρέπει να μπορούμε να ελέγχουμε τις αντιδράσεις μας πριν η κρίση πανικού μας κάνει ανίκανους να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους του δρόμου. Γι αυτό, αν δεν είμαστε σίγουροι για το αν μπορούμε να καταφέρουμε να κοντρολάρουμε τον πανικό πριν φτάσει να γίνει ανεξέλεγκτος, καλό θα ήταν - κατά την προσωπική μου άποψη πάντα - να μην οδηγούμε.

Προσωπικά είχα στο παρελθόν μία πολύ άσχημη εμπειρία που μόνο ο Θεός ξέρει πώς δεν κατέληξε σε τραγωδία. Από τότε οδηγώ μόνο κάτω από συμθήκες που γνωρίζω πως δε θα βιώσω πανικό ( όπως π.χ. αν είναι κάποιος μαζί μου ).

Κατά τα άλλα, θέλει θάρρος, υπομονή και επιμονή. Σαφώς μας περιορίζει πολλές φορές, αλλά υπάρχουν τόσα άλλα που θα περιόριζαν κάποιον, οπότε ας το δούμε κι έτσι. Λίγο αισιόδοξα, λίγο με το να το διακωμωδούμε, κάπως βρε αδερφέ.

Κοιτάμε μπροστά και χαμογελάμε, ακόμη κι όταν δεν το νιώθουμε.
Ο φόβος μας ενισχύεται όταν τον...φοβόμαστε. :)