Τι να κανω για να σταματησω να ξερναω?

Καλησπερα σε ολους, με λιγα λογια σχεδον καθε μερα οποτε τρωω ξερναω, ακομα και λιγο να φαω παλι το ιδιο. ξερω για ποιο λογο γινεται αλλα δεν μπορω να τον αποβαλλω... γιατι πολυ απλα ειναι θεμα ψυχολογιας... με ριχνει ψυχολογικα το αγορι μου κα8ε μερα, με αποτελεσμα να στεναχωριεμαι και να αγχωνομαι. Δεν κοιμαμαι καλα, τρωω και ξερναω. Tα ξερει ολα αυτα, του τα εχω πει αλλα δεν το εχει δει σοβαρα το θεμα.
Ενω οταν ειμαστε μαζι ειμαι μια χαρα σχεδον μεχρι να με ξαναριξει ο ιδιος. Το γιατι το αναφερω σε ενα θεμα που εχω ανοιξει στις σχεσεις. Θελω να σταματησω να ξερναω και δεν μπορω, προσπαθω να σκεφτω θετικα αλλα δεν γινεται, παλια μπορουσα να το κανω, τωρα πλεον οχι. thank you.

Δεν έχω καταλάβει ... αν προκαλείς τον έμετο ή σου συμβαίνει γιατί το στομάχι σου είναι χάλια λόγω ψυχολογίας...

Ψυχολογικα μου προκαλειται ο εμετος. Ακομα και να μην εχω φαει παλι ξερναω, υγρα βγαζω.

Ε, βρε καλό μου, τα λένε αυτά ...
Αυτό δεν είναι νευρική βουλιμία...

Λογικά ... θα πρέπει να κατευθυνθείς προς τον πλησιέστερο παθολόγο για αρχή ...
Κάποια θεραπεία θα σου προτείνει κι ίσως και κάποιες εξετάσεις...
Τώρα , έχοντας διαβάσει και το άλλο σου ποστ, θα έλεγα ότι χρειάζεσαι και βοήθεια στο ψυχολογικό τομέα , αλλά ξεκίνα από έναν παθολόγο για το συγκεκριμένο σύμπτωμα και θα βρεθεί η άκρη...

Δεν μπορω να το κανω αυτο για το λογο πως μου συμβαινει αυτο καθε φορα που με γ.... ψυχολογικα το αγορι μου. Ευχαριστω παντως...

Το στομάχι είναι πάντα από τα \"εύκολα\" όργανα που πλήττονται από το άγχος , τη στενοχώρια και τα σχετικά...

Αν σου λέω να πας σε κάποιο γιατρό, είναι γιατί αυτό που τώρα είναι περιστασιακό (με αφορμή το αγόρι σου ή ό,τι άλλο) μπορεί αργότερα να σου καταλήξει σε μόνιμο πρόβλημα.

Ας μην αρχίσω να απαριθμώ τι μπορεί να προκαλέσει. Πάντως , μη το αφήνεις έτσι γιατί ο οργανισμός μας δεν είναι προγραμματισμένος για εμετικές κρίσεις κάθε τρεις και λίγο...

Το ξερω αυτο, η κατασταση με τον εμετο γινεται 2 μηνες τωρα και νιωθω τον οργανισμο μου να εξαντλειται... δεν ξερω για ποσο ακομα θα αντεξω....

Απογοητευμένη,

η Αγγελική έχει δίκιο. Καλό είναι να πας να κοιτάξεις το στομάχι σου, γιατί αν όχι το άγχος, οι συχνοί έμετοι μπορούν να προκαλέσουν ζημιά. Ειδικά αν αυτό συμβαίνει παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Το ξέρω, γιατί και μια φίλη μου είχε το ίδιο πρόβλημα με σένα (και για παρόμοιους λόγους) και μετά είχε πρόβλημα στο στομάχι και ακολουθούσε θεραπεία.

Σίγουρα όμως πρέπει να κάνεις κάτι και για το ψυχολογικό κομμάτι. Είτε αυτό είναι εσύ και το αγόρι σου να λύσετε το πρόβλημά σας μεταξύ σας, είτε αυτό είναι κοιτάξεις εσύ να βοήθησεις τον εαυτό σου. Δεν ξέρω με ποιο τρόπο σε ρίχνει ψυχολογικά το αγόρι σου (κι ούτε είναι ανάγκη να μάθω). Αλλά η ίδια λες ότι δεν το παίρνει σοβαρά το θέμα. Φαίνεται ότι κάθεσαι και ανέχεσαι καταστάσεις που δεν σου κάνουν καλό, ούτε οργανικά ούτε ψυχολογικά. Μήπως είναι θέμα αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης? Γιατί σε ρίχνει ο φίλος σου? Γιατί το ανέχεσαι? Γιατί, εφόσον του έχεις μιλήσει για την επίδραση της συμπεριφοράς του επάνω σου και δε φαίνεται διατεθειμένος να αλλάξει κάτι, εξακολουθείς να το ανέχεσαι? Πιστεύεις αλήθεια ότι το αξίζεις?

Το θέμα δε νομίζω ότι είναι να σκεφτείς θετικά στην συγκεκριμένη περίπτωση. Το θέμα είναι να πράξεις θετικά, για τον εαυτό σου..

Αγαπητή φίλη....σίγουρα το ότι \"καταπίνεις\" τόσα πράγματα ...είναι μια καλή αιτία για να θές να τα \"ξεράσεις\" κιόλας.Βεβαίως άν δεν χρησιμοποιείς για τις ψυχολογικές καταπόσεις (το στρές που καταπίνεις εξαιτίας του φίλου σου) τον ψυχολογικό \"εμετό\" (να αντιδράσεις δηλαδή σε επίπεδο συμπεριφοράς) ...διόλου απίθανο η ψυχή σου να εκφορτίζεται μέσω ενός βιολογικού εμετού.Όπως και να έχει το πράγμα όμως....πρέπει να σε δεί κάποιος γιατρός διότι τα εμέσματα έχουν έντονη οξύτητα (απ το γαστρικό υγρό) και αν είναι συχνά μπορούν να προκαλέσουν ζημιές στον οισοφάγο σου (οισοφαγίτιδες κτλ).Φαρμακευτικά αυτή η εξέλιξη σίγουρα μπορεί να προβλεφθεί....κι απο εκεί και πέρα συζήτησε και με κάποιον πιο αρμόδιο για θέματα ψυχικής υγείας.

αγαπητη απογοητευμενη, έμενα κάτι μου λέει πως ο οργανισμος σου απλά φωνάζει: \"χώρισε από αυτό τον άνθρωπο\" με τον δικό του τρόπο.μου έχει συμβεί και έμενα.χώρισα και βρήκα την υγειά μου. πολλές φορές έμεις μπορεί να εθελοτυφλούμε και να ανεχόμαστε καταστάσεις που δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε και που μας κάνουν κακό, αλλά ο οργανισμός μας δεν εθελοτυφλεί. το μόνο σωστό πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να ακούσεις αυτό που σου λέει. αλλιώς το βλέπεισ, κάνεις κακό στον εαυτόσ ου, και σωματικά, και ψυχολογικά.υπάρχει κανενας τέτοιος λόγος;μήπως δεν αγαπάς τον εαυτό σου;τότε μην περιμένεις να εισπράξεις ενδιαφέρον και αγάπη απο το αγόρι σου!δεν υπάρχει περίπτωση!αποφασισε τι θες εσύ για τον εαυτό σου. εκεί έξω υπάρχουν χιλιάδες άντρες καλύτεροι, και κάποιοι θα σε αγαπήσουν για αυτό που είσαι, αν αγπήσει ςκι εσύ αυτό που είσαι.

παντα υπαρχει κατι καλυτερο εκει έξω.το λεω και 8α το ξαναπω

Nai opws kai epishs kati xeirotero.....
Carrie mhn eisai apolyth....

den ine apoliti.apla leei auto pou pisteuei.kai exei arketo dikio en meri apla ine pola pou den mporoume na ta xeroume kai diskolo na ta grapsei ola ena atomo otan anaferei to provlima tou.

Αγαπω αυτο που ειμαι, εχω αποδεχτει αυτο που ειμαι εδω και χρονια και εχω δεχτει αυτο που ειναι το αγορι μου απλα υπαρχουν ορια σε καποια πραγματα. Ο σκοπος ειναι να σταματησω να ξερναω αλλα το καταφερνω μονο οταν τα εχουμε καλα μαζι, δυστυχως ειναι το μονο που με διορθωνει στο προβλημα αυτο, δεν υπαρχει αλλος τροπος. Ξεσπαω με καθε προβλημα, με καθε δυσκολια, πανω στην υγεια μου, βεβαια κακως.

H ζωη μας ειναι πολυ μικρη και παρα πολυ πολυτιμη για να την ξοδευουμε σε τοσο μιζερες καταστασεις.Γυρνα την πλατη σου σε οτι σε αγχωνει τοσο μα τοσο πολυ.Αν ηταν καποιος που σ\'αγαπουσε θα ενδιαφεροταν για το προβλημα σου και θα σε παιρνε στα σοβαρα.
Απλα δεν ενδιαφερεται.Ανοιξε την πορτα και φυγε μακρια τωρα που ειναι απλα το αγορι σου.
Αλλιως θα ξυπνησεις καποια μερα,θα κοιταξεις πισω σου και θα ψαχνεις να βρεις τον εαυτο σου.Θα αναρωτιεσαι αν τοσο καιρο εισαι τρελλη η προβληματικη γιατι αυτο σου περασαν.
Και συ απλα θα θες μονο ενα πραγμα.καποιον να σ\'αγαπαει,να σκυψει απο πανω σου με φροντιδα.Να κανεις μονο μια ερωτηση στον εαυτο σου;Αν το αγορι σου ειχε το ιδιο προβλημα με σενα εσυ πως θα τον αντιμετωπιζες,το ιδιο με αυτον;δε νομιζω.Δεν θα ηθελες ιδια αντιμετωπιση;Μαθε ν\'αγαπας και να φροντιζεις τον εαυτο σου και μαθε να το ζητας και αυτο απο τους γυρω σου.Και μαλλον οι εμετοι θα σταματησουν.
Να εισαι καλα και να προσεχεις.

και το αγορι σου αφου το μονο πουκανει ειναι να σε ριχνει συνεχεια ποιος ειναι ο λογος που ειναι ακομα μαζι σου?

Είχα κι εγω παρόμοιο πρόβλημα με σένα το οποίο διήρκησε από τον Μάιο μέχρι και όλο το καλοκαίρι . Αφου γύρισα από τι διακοπές ξεκίνησα ομοιοπαθητική θεραπεία και πλέον το πρόβλημα έχει αποχωρήσει.

Στον ψυχολόγικο τομέα προσωπικά εγώ προσπαθούσα να μην σκέφτομαι όλα αυτά που μου προκαλούσαν την ανάγκη για εμέτο την ώρα τουλάχιστον που έτρωγα. Επίσης δεν πίεζα τον εαυτό μου να φάει αν δεν πινούσα και έτρωγα στην αρχή μικρές ποσότητες για να μη βαραίνω το στομάχι μου.Τέλος αφού τελείωνα, για μια ώρα μέχρι να χωνέψω προσπαθούσα όσο είναι δυνατόν να χαλαρώσω μόνος μου και μετά να κάνω το οτιδήποτε.

Ελπίζω να βοήθησα και εύχομαι να το ξεπεράσεις σύντομα γιατί είναι πράγματι πολύ επώδυνο(έτσι γραφεται?).