Δεν είμαι σίγουρος για τα αισθήματά μου για κάποιον
Θα προπσαθήσω να τα βάλω σε μια σειρά
Αυτές τις μέρες περνάω κάπως δύσκολα γιατί έχω τον αδερφό μου στο νοσοκομείο. Έχω αρχίσει όμως να ηρεμώ γιατί τα πράγματα φαίνεται να πάνε καλύτερα.
Φέτος ξεκίνησα ειδικότητα, πριν 1 μηνα περίπου. Εκει γνωρισα ένα παιδι.. βασικά δεν τον γνώρισα τον είδα αλλά μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Επεδίωξα να μιλήσω με ένα παιδί την ώρα που μίλαγε με εκείνον και τελικά γνωριστήκαμε και έχουμε πει δυο κουβεντες. Τον συμπάθησα αρκετά. Πως λένε αυτό το αίσθημα όταν γνωρίζεις κάποιον και σου κάνει ένα κλικ; Χωρίς να θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, ας πουμε ότι είμαστε χωρισμένοι σε ομάδες. Δεν είιμα στην ίδια με εκείνον αλλά έχουμε κοινά σεμινάρια. Τους περισσότερους της ομάδας μου τους ξέρω από το προπτυχιακό. Υπάρχει αρκετή δηθενιά. Από τη μια δεν είμαι καθόλου δήθεν από τηνάλλη μαρέσουν και αυτοί που είναι λίγο ψώνια, ντύνονται καλά, πάνε σε καλά μαγαζιά, τους νοιάζει πως θα γίνουν πιο πλούσιοι. Δεν είμαι καθόλου τέτοιος τύπος, πιο πολυ σαν να βλέπω ταινία με ενδιαφέρον είναι η κατάσταση μαζί τους. Ο ένας από αυτούς είναι και πολύ καλός μου φίλος. Ωραίο παιδί, κάπως ψωνάκι, ζει για αυτά. Όμως είμαστε φίλοι γιατί παρότι είμαστε φουλ αταίριαστοι εκτιμάμε, αγαπάμε και βοηθάμε ο ένας τον άλλον εδώ και πολλά χρόνια. Ξέρει ότι ειμαι γκει.
Γιατί όλη αυτή η παράγραφος.. επειδή αυτοί βγήκαν σε ένα μαγαζί σαν "ομάδα" και είπαμε να πουμε και σε μερικούς άλλους. Είπα και εγώ σε αυτόν και χάρηκα απίστευτα που τελικά δέχθηκε. Όμως δεν πήγε καλά η βραδιά. Το μέρος κλασικά κυριλε, αυτός ντυμένος σαν να πάει γυμνάσιο (μην πω επαλ). Προσωπικά δεν με νοιαζουν τα ρούχα, αλλά ήταν κραυγαλαία παράταιρος. Και κάπως τον σνομπαραν όλοι. Δεν ειπώθηκε ακριβώς κάτι αγενές, πιο πολύ το ένιωθε. Αυτός στράβωσε, έφυγε και νωρίς. Εγώ νιώθω άσχημα χωρίς ουσιαστικά να φταίω σε όλο αυτό.
Ο φίλος μου όταν του είπα ότι μου αρέσει έβαλε τα γέλια και μου είπε να πάω σε οφθαλμίατρο. Δεν ειναι ο τύπος που θα τον δεις και θα πεις α τι γκομενος ή τι στυλ. Δεν έχει τίποτα απο τα 2. Αλλα οταν τον ειδα λέω εδώ είμαστε. Με "ευχαριστεί" να τον κοιτάω. Δεν ξέρω σίγουρα αν τον γουσταρω. Καθε φορά που λέω δυο κουβεντες με καποιον αρχίζει το μυαλό μου και τον σκέφτεται σαν μελλοντική σχέση/γκομενο μέχρι που τον κανει reject και μενουμε φιλοι. Ενθουσιαζομαι πολυ ευκολα και μετά το βλεπω φιλικά. Δεν ξερω αν ειναι ακομα ενας ενθουσιασμος πατως περιμενω πως και πως να τον ξαναδω.
Ελπιζω μη σας κουρασα καιι συγγνωμη για το σεντόνι..