Mobbing ή μήπως είμαι υπερευαίσθητος και τα βλέπω όλα δύσκολα στη νέα δουλειά;
Καλησπέρα.
Έχω ξαναγράψει για τη προηγούμενη δουλειά μου που τα περισσότερα ήταν παράξενα, αλλά αυτή τη φορά, η νέα δουλειά, μου προσθέτει έντονο άγχος και ένα αρνητικό αντίκτυπο, ακόμη και στον ελεύθερο μου χρόνο.
Πλέον εργάζομαι στο κατάστημα του πρώτου παρόχου ρεύματος.
Από την μία η δουλειά που έχει πολλές ευθύνες κι από την άλλη οι θυμωμένοι πελάτες, αλλά δεν με αγγίζει αυτό.
Από την αρχή ένιωσα ότι δεν μπορώ να επικοινωνήσω με τους υπόλοιπους συναδέλφους, ένιωθα ότι δεν πρέπει να τους εμπιστευτώ και να μην τους πω τίποτα για μένα.
Τις πρώτες 2 εβδομάδες που έλειπε διακοπές η προϊσταμένη, το κλίμα ήταν σχετικώς καλό. Τα ηνία στο κατάστημα τα είχε η μόνιμη συνάδελφος. Οι υπόλοιποι είμαστε με σύμβαση.
Μόλις ήρθε η προϊσταμένη, ένα μαύρο σύννεφο μας σκέπασε. Εμένα δεν με συμπάθησε ποτέ. Το ίδιο παρατηρώ και την μόνιμη συνάδελφο (η οποία έχει 36 χρόνια στην επιχείρηση). Μας μιλά άσχημα σε εμάς τους δυο, δείχνει ξεκάθαρα την απέχθεια της, της ζητάω να μου εξηγήσει πράγματα που αφορούν τη δουλειά και αφού μου επιτεθεί φραστικά, δεν μου εξηγεί. Ενώ είχα ξεκινήσει να είμαι καλός στη δουλειά και απέκτησα αυτοπεποίθηση, με ένα μόνο λάθος που είχα κάνει το οποίο διορθώνεται, μου περιόρισε στο μισό την εργασία κι αυτά που πρέπει να κάνω. Με τους υπόλοιπους συνάδελφους, έχει στήσει πηγαδάκι και έχουν το θράσος εμένα και τη μόνιμη συνάδελφο, να μας υπονομεύουν μπροστά στα μούτρα μας με τα κουτσομπολιά τους. Στα 25 μου χρόνια, παίζει να έχω συναντήσει μόνο 4-5 τέτοιους full toxic ανθρώπους. Στημ αρχή μου άρεσε πολύ η δουλειά, αλλά τώρα πηγαίνω φορτισμένος κι αγχωμένος που έχω να την αντιμετωπίσω.
Δεν θα ανανέωνα τη σύμβαση. Κάνω υπομονή μέχρι να τελειώσει.