Τι θα σε έκανε να μη βιαστεις; Δεν το λέω ειρωνικά, να ακούσω τη γνώμη σου θέλω.
Printable View
Μήπως είχατε κάτι σε bromance?
γενικότερα πιστεύω στις συμπτώσεις κι ότι οι ανθρώποι στη ζωή μας δεν έρχονται τυχαία ούτε επιστρέφουν τυχαία. όμως.
για να ξεκαθαρίσεις μέσα στο κεφάλι σου πιο πολύ, μιας και δεν ήταν ξεκάθαρο αν για σένα έχει λήξει η αμηχανία μετά την παρεξήγηση, ίσως φανεί και λίγο επιθετικο από την άλλη, μιας και έχει μείνει κάτι μετέωρο.
κάπως έτσι το σκέφτηκα.
Παιδιά δεν ξέρω..
πως είναι δυνατόν να πονάω τόσο για κάποιον; Θέλω διαρκώς να κλάψω. Πραγματικά τον είχα ξεχάσει. Είχα αποδεχθεί ότι δεν είναι πια μέρος της ζωής μου. Είχαμε υποσχθεί να είμαστε για πάντα φίλοι και δεν κρατήσαμε αυτή την υπόσχεση. Δεν ξέρω αν έχω κανέναν που να το καταλάβει αυτό στην ένταση που το νιωθω. Οι περισσότεροι ασχολούνται με γκομενικά και λεφτά. Ήταν ο καλύτερος μου φίλος. Δεν αντέχω να ξαναέρθουμε σε επαφή και να τα σπάσουμε, δεν έχω άλλη αντοχή. αλλά τώρα πονάω γιατί με κούνησε όλο αυτό. Κιαι ποναει και αυτός μαλλον.
Είστε 30 χρονών μαντράχαλοι τώρα, που είχατε μία ισχυρή φιλία όταν είσασταν ακόμα στο σχολείο. Δεν ξέρεις τι άνθρωπος είναι τώρα, τι χαρακτήρα έχει, τι έχει συμβεί στη ζωή του στο μεταξύ ή αυτός τι παίζει με εσένα. Δεν χάνεις κάτι να τον προσεγγίσεις και να γνωριστείτε από την αρχή. Τώρα αν στο κρατάει και το κρατάς Μανιάτικο για έναν χαζό καβγά όταν είσασταν πιτσιρικάδες, τι να σου πω. Δεν σημαίνει ότι με αυτόν τον άνθρωπο θα γίνετε αμέσως πάλι κολλητάρια, αλλά δεν χάνεις κάτι να κάνεις μία προσπάθεια και να δεις πως θα πάει.
Ξέρω διάφορα που του έχουν συμβεί, στην ίδια γειτονιά μένουμε. Έχουμε και μια κοινή φίλη που θεωρώ αυτόν τον "χωρισμό" εκείνη τον πλήρωσε γιατί σταματήσαμε να έχουμε πολλές επαφές, μάλλον σκεπτόμενοι το ίδιο, ότι είναι πιο φίλη με τον άλλον. Ξέρω ότι έχασε τον πατέρα του, είχα πάει και στην κηδεία του γιατί τον αγαπούσα πολύ και ο θάνατός του με πόνεσε πάρα πολύ. Αλλά δεν του είχα μιλήσει τότε. Δεν ξέρω αν θα έχει αλλάξει. Θεωρώ ότι αυτό που είναι κάποιος δεν αλλάζει. Για να θέλει να βγουμε δεν μου το κρατάει μανιατικο. Ίσσως ήταν απλά ένα πείσμα που πλέον έγινε απολίθωμα. Μας ενώνουν πιο πολλά από όσα μας χωρίζουν.
Καλό είναι να να μην απορρίπτεις και να είσαι ανοιχτός (δε θα πω να δίνεις δεύτερες ευκαιρίες) αρκεί το ενδιαφέρον να είναι αμοιβαίο και να υπάρχουν βάσεις για την επανένωση το περίφημο reunion που μοιάζει ελπιδοφόρο στο φουμπου.