Καλησπερα...παρεα..!! είμαι καινουργια στο forum και θα ηθελα την συμβουλη σας για ενα προβλημα με απασχολει εδω και χρονια χρονια μακαρονια...
Απο οσο θυμαμαι τον εαυτον μου..ο πατερας μου ερχοταν στο σπιτι ανα 15-20 μέρες για καμια βδομαδα, ηταν χαρουμενος και μου ειχε τρελη αδυναμια και εγω το ιδιο εννοειται!!!
Βγηκε στην συνταξη οταν εγω ημουν γυρω στα 15 και απο τοτε λοιπον αρχισαν να δημιουργουνται προβληματα μεσα στην οικογενεια. Τους ζητουσα να παω να κοιμηθω σε μια φιλη μου και ελεγε ο πατερας μου
πως ολοι ειναι ανωμαλοι (οι πατεραδες των φιλεναδων μου), μου ελεγαν οι φιλες μου να βγουμε καμια βολτα και εβγαινα 1 φορα την εβδομαδα και αυτο με την ψυχη στο στομα, μια μερα ημουν αδιαθετη και με πονουσε πολυ το κεφαλι..ζητησα να μεινω στο
σπιτι και να μην παω για μαθημα και αρχισε και φωναζε πως τσαμπα πληρωνει ενω αλλοι ειναι στα παγκακια κλπ και αλλα τοσα που γινονταν καθημερινα..
Φιλοι με συμβουλευαν να κανω υπομονη και πως θα περασει.. οπως και εκανα..εφτασα τα 18 και περασα σε μια σχολη στην επαρχια. Οταν γυριζα στο πατρικο...ηταν για 1-2 μερες στα κεφια του..και επειτα ξαναρχιζε την μουρμουρα,
αφου η μανα μου ερχοταν καθε τρεις και λιγο σε εμενα για να ξεσκαει και να βρισκει για λιγο την ηρεμια της!!!! Οι σπουδες μου σχεδον τελειωσαν ..και γυρισα οριστικα πισω ψαχνοτας για πρακτικη...
Ενω ειναι την μια στιγμη χαμογελαστος...σε 1'' μπορει να θυμωσει και να αρχισει τις Χριστο-Παναγιες.. Οταν η μητερα μου παει να μιλησει της λεει να κλεισει το στομα της και ολοι καθομαστε στο νυχι για να μην βρει κατι και θυμωσει...
Εγω δε βγαινω, προσπαθω να ειμαι απο κοντα στην μητερα μου γιατι εχει προβλημα υγειας αλλα και εκτος απο αυτο θελω να βοηθαω στις δουλειες του σπιτιου για να μην νιωθω αχρηστη...
Πραγματικα δεν τον καταλαβαινω...αλλα ειμαι σιγουρη πως οταν τα σκεφτεται καταλαβαινει τις βλακειες που λεει..η λεξη "συγνωμη" απουσιαζει απο το λεξιλογιο του.
Θα ηθελα την συμβουλη σας, απο την μια θελω να φυγω αλλα εχω τοσα πολλα πραγματα που σκεφτομαι.. Δεν εχω που να παω, την μητερα μου , τα αδερφια μου και οσο να ναι και τον πατερα μου..... αλλα πλεον δεν αντεχω.
Ειμαι σιγουρη πως εαν φυγω..πως δεν θα με δεχτει ποτε πισω παλι και θα χαλασουν οι σχεσεις μας , το ειχε πει παλαιοτερα σαν απειλη πως "οποιος φυγει η πορτα κλεινει"..
Μπρος γκρεμος και πισω ρεμα...
Και εκτος αυτου..σκεφτομαι πως αν τα πω ολα αυτα στον φιλο μου δεν θα με δεχτει και αν με δεχτει...ισως να εχει να μου το χτυπαει οτι με μαζεψε καποτε ....ποιος ξερει;