Είναι σεξουαλική παρενόχληση ή είναι όλα στο μυαλό μου;

Γεια σε όλους!

Είμαι 30 χρονών, φούλ αγχώδης, καταθλιπτικός, υποχόνδριος και όχι μόνο. Γενικά έχω αρκετά θέματα τα οποία θα ήθελα να διορθώσω. Έχω πάει σε ψυχίατρο 2-3 φορές, τελευταία φορά πριν προκύψει το πρόβλημα που θα περιγράψω, αλλα δεν προχώρησα σε κάποια φαρμακευτική αγωγή.

Θέλω να περιγράψω κάτι που ήρθε στην επιφάνεια του μυαλού μου και με προβληματίζει πολύ έντονα τους τελευταίους μήνες.

Πριν απο 11-12 χρόνια στα 18 μου είχα πάει σε κάποιον δερματολογο / αφροδισιολόγο για καποια σπυρακια που ειχα εμφανίσει στην περιοχή του πέους και στην γύρω περιοχή. Με ενημέρωσε ότι πρέπει να γίνει αφαιρεση με χειρουργική λαβίδα και προχώρησε η διαδικασία η οποία ήταν αρκετά επίπονη. Η θεραπεία δε θα γινόταν σε μια συνεδρία καθώς ήταν μεγάλος ο αριθμός των βλαβών προς αφαίρεση. Συνολικά πήγα αλλή μία ή 2 φορές στον ίδιο γιατρό. Δυστυχώς δε θυμάμαι αναλυτικά λεπτομέρειες μετά από τόσα χρόνια.

Στη μία απο τις επόμενες επισκέψεις όμως, μου έχει μείνει στο μυαλό μια σκηνή, κατά την οποία ο γιατρός μου απλώνει μια λοσιόν/κρέμα στην περιοχή του πεόυς και στη βάλανο για κάποια δευτερόλεπτα. Θυμάμαι ότι αισθάνθηκα κάπως άβολα. Δε θυμάμαι κάποια πολύ έντονη κίνηση αλλά σήμερα όταν το σκέφτομαι έχω την εντύπωση πως αυτή δεν ήταν κάποια απαραίτητη ιατρική διαδικασία. Να σημειώσω ότι ο γιατρός ήταν εμφανώς ομοφυλόφιλος, γεγονός που δεν με είχε ενοχλήσει εκείνη την περίοδο, σημαντικό στοιχείο όμως για τις τωρινές μου σκέψεις. Επίσης απ'οτι κατάλαβα αργότερα ήταν και φίλος της εναλλάκτικής ιατρικής καθώς εκτός απο τη "χειρουργική" θεραπεία μου είχε δώσει και καποιο δικό του, πιθανόν ομοιοπαθητικό φαρμακο/διάλυμα για την πάσχουσα περιοχή.

Πριν κάποιους μήνες όμως, παρακολουθόντας ειδήσεις και συγκεκριμένα μια περίπτωση σεξουαλικής παρενόχλησης αρκετών γυναικών από γιατρό, για κάποιο λόγο μου καρφώθηκε αυτή η ιδέα στο μυαλό. Ότι και η περίπτωση μου είναι σεξουαλική παρενόχληση. Σκέφτομαι ότι πήρε κάποια ευχαρίστηση απο αυτή την πιθανώς μη απαραίτητη κίνηση, πράγμα που με αηδιάζει στην σκέψη. Καποιες μέρες δε με ενοχλεί τόσο και σκέφτομαι οτι απλά τα παραφουσκώνω στο μυαλό μου, αλλά τις περισσότερες αυτη η σκεψη κυριαρχεί όλη τη μέρα στο μυαλό μου και δε με αφήνει. Νιώθω πολύ περίεργα ακόμα και σωματικά/σεξουαλικά με αυτή τη σκέψη ενώ μέχρι τώρα δεν υπήρχε αυτό.

Είναι δυνατόν μετά απο τόσα χρόνια να αισθάνομαι τόσο έντονα; Σαν κακοποιημένος; Ποτε ξανα τόσα χρόνια δεν είχα αυτή την αίσθηση.
Είναι καταπιεσμένο τραύμα που ήρθε τώρα στην επιφάνεια ή απλά παραφουσκωμένες σκέψεις που διαστρεβλώθηκαν με το χρόνο;

Σε κάποια φάση παλιότερα είχα καποιες αμφιβολίες για το συγκεκριμένο γιατρο καθώς όταν πηγα μετά από καιρό σε κάποιον άλλο δερματολόγο για την επανεμφάνιση μερικών ακόμα ίδιων βλαβών που εμφανίστηκαν, χρησιμοποίησε άλλη μέθοδο, καυστηριασμό. Έτσι τότε είχα σκεφτεί ότι ο πρώτος γιατρός με κορόιδεψε, μου έδωσε δικο του εναλλακτικό φάρμακο και δεν ήταν αξιόπιστος. Σε μια υποχονδριακή κρίση πάλι αργότερα σκεφτόμουν ότι ο πρώτος γιατρός δεν ήταν καλός, δεν έκανε καλή απολύμανση της λαβίδας, μπορεί να κολλησα κάτι σοβαρό και άλλα τέτοια όμορφα. Οι υποχόνδριοι θα με καταλάβουν. Δεν ένιωθα όπως τώρα όμως.

Δεν ξέρω εν τέλει αν υπήρξε παρενόχληση ή όχι και πιθανώς δε θα μάθω ποτέ. Το θέμα είναι όμως ότι νιωθω χάλια και ότι ποτε δε θα ξεπεράσω αυτή τη βασανιστική σκέψη. Δε θα ευχαριστηθώ ποτέ ξανά τίποτα. Το σκέφτομαι συνεχώς. Αυτό που με τρελαίνει περισσότερο είναι ότι αυτή η σκέψη προέκυψε μετά από τόσα πολλά χρόνια. Με εκνευρίζει το ότι αυτοεγκλωβίστηκα μέσα σε αυτήν.

Μακάρι να μπορούσα με κάποιον μαγικό τρόπο να διαγράψω αυτη τη σκηνή από το μυαλό μου.

Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας για το θέμα και αν μπορώ να κάνω κάτι για να νιώσω καλύτερα.

Διαβάζοντας για παρόμοιες περιπτώσεις και ψάχνοντας λύσεις έπεσα πάνω στην θεραπεία EMDR. Λένε ότι έχει πολύ καλα αποτελέσματα για περιπτώσεις τραυμάτων - (PTSD?) που θεωρώ ότι έχω αυτή τη στιγμή. Έχει κάποιος εμπειρία από αυτή τη θεραπεία;

Ευχαριστώ για το χρόνο σας

Αν ο γιατρός δεν ήταν ομοφυλόφιλος (που μπορεί και να μην ήταν) θα είχες τις ίδιες σκέψεις;
Τι ακριβώς έκανε;

Είναι σίγουρο πως ήταν.

Πολύ πιθανόν να μην είχα τις ίδιες σκέψεις. Ούτε τότε τις είχα. Δε με είχε ενοχλήσει τότε το τι ήταν. Ημουν βέβαια και 18 χρονών και δεν σκεφτόμουν το ίδιο. Επίσης τότε ήμουν απασχολήμένος από το σωματικό πόνο της διαδικασίας αυτής.

Μέσα στα χρόνια έχει τύχει και άλλες φορές να πάω σε γιατρούς που ήταν απαραίτητη η σωματική επαφή με τα ευαίσθητα σημεία αλλα δεν ένιωσα ποτέ έτσι.

Δεν είναι ότι έκανε κάτι πολύ έντονο απ'όσο θυμάμαι.
Άπλωσε μια κρέμα/λοσιον στην περιοχή του πέους σαν μασάζ για κάποια δευτερόλεπτα. Θυμάμαι ότι αισθάνθηκα άβολα όμως. Ήταν πολύ οριακό. Αυτη η διαδικασία θεωρώ ότι δεν ήταν απαραίτητη γιατί δεν έγινε ούτε στην πρώτη συνεδρία. Εκει έχω κολλήσει. Ότι μπορεί να το έκανε για άλλο λόγο.
Επίσης θυμάμαι μια φράση στην πρώτη συνεδρία που σχολίασε κάτι του τύπου : έτσι μ'αρεσετε τα αγόρια, φυσικά και όχι που πάτε και κάνετε αποτρίχωση.

Το ξέρω πως ίσως τα υπεραναλύω και ίσως τα έχω μεγαλοποιήσει μέσα στο πέρασμα των χρόνων επειδή δε θυμάμαι και λεπτομέρειες όμως η ενόχληση μου είναι πραγματική και το σκέφτομαι συνεχώς. Με τρελαίνει το ότι αυτό προέκυψε μετά από τόσα χρόνια. Οπότε σκέφτομαι αν είχα καταπιέσει αυτή την ενόχληση ή απλά δημιουργώ μονος μου προβλήματα στον εαυτό μου.

Έχω ζήσει σεξουαλικη κακοποίηση και για χρόνια δεν το σκεφτόμουν καν.. Το έθαψε τόσο καλά το μυαλό μου που δεν το θυμόμουν ή μάλλον δεν του έδινα τόση σημασία.. Οταν η ψυχολογία μου έφτασε στο μηδέν, ήρθε στην επιφάνεια. Ίσως η ψυχολογία σου να έπαιξε ρόλο στο να το θυμηθείς. Συζήτησε το με ένα ψυχολόγο, αυτός μέσα από ερωτήσεις θα βοηθήσει να ξεκαθαρίσει αν όλο αυτό ήταν σεξουαλικη παρενόχληση και κατά πόσο επηρέασε τη ζωή σου.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Έχω ζήσει σεξουαλικη κακοποίηση και για χρόνια δεν το σκεφτόμουν καν.. Το έθαψε τόσο καλά το μυαλό μου που δεν το θυμόμουν ή μάλλον δεν του έδινα τόση σημασία.. Οταν η ψυχολογία μου έφτασε στο μηδέν, ήρθε στην επιφάνεια. Ίσως η ψυχολογία σου να έπαιξε ρόλο στο να το θυμηθείς. Συζήτησε το με ένα ψυχολόγο, αυτός μέσα από ερωτήσεις θα βοηθήσει να ξεκαθαρίσει αν όλο αυτό ήταν σεξουαλικη παρενόχληση και κατά πόσο επηρέασε τη ζωή σου.

---

Ευχαριστώ για την απάντηση. Αυτό θα κάνω.
Εσύ πως αντιμετώπισες τη δικια σου περίπτωση;

Quote:

---

Originally Posted by james1

Ευχαριστώ για την απάντηση. Αυτό θα κάνω.
Εσύ πως αντιμετώπισες τη δικια σου περίπτωση;

---

Εγω ακόμη παλεύω μαζι του.. Εκει που δεν ήθελα ούτε να το σκέφτομαι, πλέον το συζητάω και προσπαθώ να περάσω απο πάνω του. Γενικά δεν είχα καταλάβει πόση ζημιά μου έκανε, είχα την εντύπωση ότι δεν με έχει επηρεασει. Με έχει βοηθήσει αρκετά η ψυχοθεραπεία.

Όπως τα περιγράφεις πιθανόν ο ιατρός να ένιωθε ικανοποίηση με αυτό που έκανε αλλά δεν νομίζω ότι επειδή πασαλειψε λίγη αλοιφή το "μπιπ" σου θεωρείται σεξουαλική κακοποίηση. Σίγουρα όμως είναι κάτι που σε έκανε να νιώσεις πολύ άβολα. Εγώ στο λύκειο εβγαλα κήλη, πονούσα και νόμιζα ότι ήταν σκωληκοειδίτιδα. Πήγα σε ένα χειρούργο ο οποίος μου ζήτησε να κατεβάσω το εσώρουχο και μου πασπατεψε με το χέρι του και τους όρχεις ζητώντας μου συγγνώμη αλλά εξηγώντας ότι αυτή είναι η διαδικασία.

Quote:

---

Originally Posted by james1

Είναι σίγουρο πως ήταν.

Πολύ πιθανόν να μην είχα τις ίδιες σκέψεις. Ούτε τότε τις είχα. Δε με είχε ενοχλήσει τότε το τι ήταν. Ημουν βέβαια και 18 χρονών και δεν σκεφτόμουν το ίδιο. Επίσης τότε ήμουν απασχολήμένος από το σωματικό πόνο της διαδικασίας αυτής.

Μέσα στα χρόνια έχει τύχει και άλλες φορές να πάω σε γιατρούς που ήταν απαραίτητη η σωματική επαφή με τα ευαίσθητα σημεία αλλα δεν ένιωσα ποτέ έτσι.

Δεν είναι ότι έκανε κάτι πολύ έντονο απ'όσο θυμάμαι.
Άπλωσε μια κρέμα/λοσιον στην περιοχή του πέους σαν μασάζ για κάποια δευτερόλεπτα. Θυμάμαι ότι αισθάνθηκα άβολα όμως. Ήταν πολύ οριακό. Αυτη η διαδικασία θεωρώ ότι δεν ήταν απαραίτητη γιατί δεν έγινε ούτε στην πρώτη συνεδρία. Εκει έχω κολλήσει. Ότι μπορεί να το έκανε για άλλο λόγο.
Επίσης θυμάμαι μια φράση στην πρώτη συνεδρία που σχολίασε κάτι του τύπου : έτσι μ'αρεσετε τα αγόρια, φυσικά και όχι που πάτε και κάνετε αποτρίχωση.

Το ξέρω πως ίσως τα υπεραναλύω και ίσως τα έχω μεγαλοποιήσει μέσα στο πέρασμα των χρόνων επειδή δε θυμάμαι και λεπτομέρειες όμως η ενόχληση μου είναι πραγματική και το σκέφτομαι συνεχώς. Με τρελαίνει το ότι αυτό προέκυψε μετά από τόσα χρόνια. Οπότε σκέφτομαι αν είχα καταπιέσει αυτή την ενόχληση ή απλά δημιουργώ μονος μου προβλήματα στον εαυτό μου.

---

οχι, δεν υπεραναλυεις.
η φραση του αυτη ειναι αποδειξη οτι επροκειτο για σεξουαλικη παρενοχληση.
ΔΕΝ εχει καμια δουλεια ο ανδρολογος να σχολιαζει την αισθηττικη του σωματος σου, εφοσον δεν ειναι α υτο το προβλημα σου, ουτε βεβαια να συζηταει τις σεξουαλικες του επιθυμιες!!!! διοτι το να λεει πως του αρεσει η τριχοφυια αυτου του μερους, ειναι καθαρα σεξουαλικο σχολιο και μαλιστα που τον αφορα αμεσα. σχεδον δηλωσε την προθεση του να σε δει σεξουαλικα!!
ειναι σαν να λεει ενας γυναικολογος σε μια πελατισα του οτι του αρεσουν τ α βυζια της γιατι ειναι μεγαλα η στητα και ταβλωνει, η οτιδηποτε εξω απο την εξεταση που του ζητηθηκε να κανει. απαρδεκτο.
ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ.

επισης, την λοσιον θα μπορουσε να σου την δωσει να την βαλεις εσυ. δεν χρειαζοταν να σου κανει και μασαζ...
τεσπα. δεν μπορεις στα 18 να εχεις την ετοιμοτητα να αποκρουσεις μια σεξουαλικη παρενοχληση που προερχεται απο γιατρο!! ειναι πολυ δυσκολο. και εννοειται οτι δεν μπορεις να το αποδειξεις πουθενα. αποδεξου οτι ειναι κατι τετοιο κι αν δεν μπορεις να το ξεπερασεις, συζητα το με εναν ψυχοθεραπευτη, να σε βοηθησει.

Quote:

---

Originally Posted by james1

Γεια σε όλους!

Είμαι 30 χρονών, φούλ αγχώδης, καταθλιπτικός, υποχόνδριος και όχι μόνο. Γενικά έχω αρκετά θέματα τα οποία θα ήθελα να διορθώσω. Έχω πάει σε ψυχίατρο 2-3 φορές, τελευταία φορά πριν προκύψει το πρόβλημα που θα περιγράψω, αλλα δεν προχώρησα σε κάποια φαρμακευτική αγωγή.

Θέλω να περιγράψω κάτι που ήρθε στην επιφάνεια του μυαλού μου και με προβληματίζει πολύ έντονα τους τελευταίους μήνες.

Πριν απο 11-12 χρόνια στα 18 μου είχα πάει σε κάποιον δερματολογο / αφροδισιολόγο για καποια σπυρακια που ειχα εμφανίσει στην περιοχή του πέους και στην γύρω περιοχή. Με ενημέρωσε ότι πρέπει να γίνει αφαιρεση με χειρουργική λαβίδα και προχώρησε η διαδικασία η οποία ήταν αρκετά επίπονη. Η θεραπεία δε θα γινόταν σε μια συνεδρία καθώς ήταν μεγάλος ο αριθμός των βλαβών προς αφαίρεση. Συνολικά πήγα αλλή μία ή 2 φορές στον ίδιο γιατρό. Δυστυχώς δε θυμάμαι αναλυτικά λεπτομέρειες μετά από τόσα χρόνια.

Στη μία απο τις επόμενες επισκέψεις όμως, μου έχει μείνει στο μυαλό μια σκηνή, κατά την οποία ο γιατρός μου απλώνει μια λοσιόν/κρέμα στην περιοχή του πεόυς και στη βάλανο για κάποια δευτερόλεπτα. Θυμάμαι ότι αισθάνθηκα κάπως άβολα. Δε θυμάμαι κάποια πολύ έντονη κίνηση αλλά σήμερα όταν το σκέφτομαι έχω την εντύπωση πως αυτή δεν ήταν κάποια απαραίτητη ιατρική διαδικασία. Να σημειώσω ότι ο γιατρός ήταν εμφανώς ομοφυλόφιλος, γεγονός που δεν με είχε ενοχλήσει εκείνη την περίοδο, σημαντικό στοιχείο όμως για τις τωρινές μου σκέψεις. Επίσης απ'οτι κατάλαβα αργότερα ήταν και φίλος της εναλλάκτικής ιατρικής καθώς εκτός απο τη "χειρουργική" θεραπεία μου είχε δώσει και καποιο δικό του, πιθανόν ομοιοπαθητικό φαρμακο/διάλυμα για την πάσχουσα περιοχή.

Πριν κάποιους μήνες όμως, παρακολουθόντας ειδήσεις και συγκεκριμένα μια περίπτωση σεξουαλικής παρενόχλησης αρκετών γυναικών από γιατρό, για κάποιο λόγο μου καρφώθηκε αυτή η ιδέα στο μυαλό. Ότι και η περίπτωση μου είναι σεξουαλική παρενόχληση. Σκέφτομαι ότι πήρε κάποια ευχαρίστηση απο αυτή την πιθανώς μη απαραίτητη κίνηση, πράγμα που με αηδιάζει στην σκέψη. Καποιες μέρες δε με ενοχλεί τόσο και σκέφτομαι οτι απλά τα παραφουσκώνω στο μυαλό μου, αλλά τις περισσότερες αυτη η σκεψη κυριαρχεί όλη τη μέρα στο μυαλό μου και δε με αφήνει. Νιώθω πολύ περίεργα ακόμα και σωματικά/σεξουαλικά με αυτή τη σκέψη ενώ μέχρι τώρα δεν υπήρχε αυτό.

Είναι δυνατόν μετά απο τόσα χρόνια να αισθάνομαι τόσο έντονα; Σαν κακοποιημένος; Ποτε ξανα τόσα χρόνια δεν είχα αυτή την αίσθηση.
Είναι καταπιεσμένο τραύμα που ήρθε τώρα στην επιφάνεια ή απλά παραφουσκωμένες σκέψεις που διαστρεβλώθηκαν με το χρόνο;

Σε κάποια φάση παλιότερα είχα καποιες αμφιβολίες για το συγκεκριμένο γιατρο καθώς όταν πηγα μετά από καιρό σε κάποιον άλλο δερματολόγο για την επανεμφάνιση μερικών ακόμα ίδιων βλαβών που εμφανίστηκαν, χρησιμοποίησε άλλη μέθοδο, καυστηριασμό. Έτσι τότε είχα σκεφτεί ότι ο πρώτος γιατρός με κορόιδεψε, μου έδωσε δικο του εναλλακτικό φάρμακο και δεν ήταν αξιόπιστος. Σε μια υποχονδριακή κρίση πάλι αργότερα σκεφτόμουν ότι ο πρώτος γιατρός δεν ήταν καλός, δεν έκανε καλή απολύμανση της λαβίδας, μπορεί να κολλησα κάτι σοβαρό και άλλα τέτοια όμορφα. Οι υποχόνδριοι θα με καταλάβουν. Δεν ένιωθα όπως τώρα όμως.

Δεν ξέρω εν τέλει αν υπήρξε παρενόχληση ή όχι και πιθανώς δε θα μάθω ποτέ. Το θέμα είναι όμως ότι νιωθω χάλια και ότι ποτε δε θα ξεπεράσω αυτή τη βασανιστική σκέψη. Δε θα ευχαριστηθώ ποτέ ξανά τίποτα. Το σκέφτομαι συνεχώς. Αυτό που με τρελαίνει περισσότερο είναι ότι αυτή η σκέψη προέκυψε μετά από τόσα πολλά χρόνια. Με εκνευρίζει το ότι αυτοεγκλωβίστηκα μέσα σε αυτήν.

Μακάρι να μπορούσα με κάποιον μαγικό τρόπο να διαγράψω αυτη τη σκηνή από το μυαλό μου.

Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας για το θέμα και αν μπορώ να κάνω κάτι για να νιώσω καλύτερα.

Διαβάζοντας για παρόμοιες περιπτώσεις και ψάχνοντας λύσεις έπεσα πάνω στην θεραπεία EMDR. Λένε ότι έχει πολύ καλα αποτελέσματα για περιπτώσεις τραυμάτων - (PTSD?) που θεωρώ ότι έχω αυτή τη στιγμή. Έχει κάποιος εμπειρία από αυτή τη θεραπεία;

Ευχαριστώ για το χρόνο σας

---

Καλημερα!

Το θεμα δεν ειναι πως το βλέπουμε εμεις ολο το γεγονός .
Το θεμα ειναι πως ένιωσες εσυ εκείνη την στιγμη.Και εσυ για να το σκέφτεσαι και να το επαναφέρεις μετα απο τοσα χρονια παει να πει οτι για εσενα ηταν καθαρα παραβίασης
Μπορει ο καθε γιατρός να εργαζεται με όποιο τροπο θέλει γιατι ετσι νομιζει οτι κανει πιο σωστα την δουλεια του ,μπορει να ειναι ο χαρακτήρας του πιο άνετος, νομίζοντας οτι έτσι θα κάνει τον ασθενή του να νιώσει πιο άνετα μη αναλογιζόμενος οτι υπερβαινει καποια ορια.Αυτο ομως δεν εχει καμια σχεση με το πως ειμαστε εμεις....

Το σημαντικό είναι να ξέρουμε και εμείς να βάζουμε ένα φρένο σε οτιδήποτε μας ενοχλεί ακόμη και γιατρός να ειναι .
Τωρα που πλεον εχει ξαναβγεί στην επιφανεια ολο αυτο και εχει αρχίσει να επηρεαζει την ζωη σου μην το αφησεις ετσι.
Η μονη λυση ειναι ο ψυχολογος και μην το σκεφτεσαι καν...αυτα τα πραγματα οσο τα αφήνεις τοσο θα σε περνουν μαζι τους στον πατο χωρις να το καταλαβεις .
Πήγαινε μίλησε και βγαλτω απο μεσα σου ..

Και να θυμάσαι το κυριότερο
Για οτι εγινε τοτε δεν φερεις ΕΣΥ ΚΑΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ....μην μπεις στην διαδικασία ούτε καν να σκεφτείς οτι μπορει να το προκάλεσες εσύ ...

Μην αφησεις αυτο το γεγονος να επηρεασει ακομα πιο πολυ και τη σεξουαλικη σου ζωη...
Δεν ειναι λιγα τα παραδειγματα ανθρωπων που έχουν δεχτει σεξουαλικη παρενοχληση σε αυτο το κομματι με αποτελεσμα να κουβαλανε πολλα θεματα .
Σηκωσε το αναστημα σου και δες κατάματα αυτο που σε τυραννάει ...μην το αφησεις να σε κάνει εναν άνθρωπο που θα το κουβαλάει μια ζωη με αποτέλεσμα να λυπάσαι τον ιδιο σου τον ευατο ...
Και αν ακομα δεν μπορεις να το νικησεις ,καντω δικο σου ...αγαπησε το και καντω μερος της ζωης σου ..
καμια φορα βοηθαει και αυτο να πας παρακατω ...
Σε καποιους το γεγονός να σκαλίζουν μια πληγη που αιμορραγεί δεν βοηθάει,τους κανει χειρότερα...προτιμούν να την γιατρεψουν μονο μεσα απο την αποφαση τους να ζουνε μαζι τους ..

Αφου εχεις ακομα συγκροτημένη σκέψη και ανακαλύπτεις ολα αυτά σιγα σιγά ειμαι σίγουρη οτι μεσα απο την ψυχοθεραπεία θα βγεις ακομα πιο δυνατος απο οτι εισαι...

Σου εύχομαι να πανε ολα καλα!

Quote:

---

Originally Posted by Nikolas73

Όπως τα περιγράφεις πιθανόν ο ιατρός να ένιωθε ικανοποίηση με αυτό που έκανε αλλά δεν νομίζω ότι επειδή πασαλειψε λίγη αλοιφή το "μπιπ" σου θεωρείται σεξουαλική κακοποίηση. Σίγουρα όμως είναι κάτι που σε έκανε να νιώσεις πολύ άβολα. Εγώ στο λύκειο εβγαλα κήλη, πονούσα και νόμιζα ότι ήταν σκωληκοειδίτιδα. Πήγα σε ένα χειρούργο ο οποίος μου ζήτησε να κατεβάσω το εσώρουχο και μου πασπατεψε με το χέρι του και τους όρχεις ζητώντας μου συγγνώμη αλλά εξηγώντας ότι αυτή είναι η διαδικασία.

---

αλλο σεξουαλικη κακοποιηση, κι αλλο σεξουαλικη παρενοχληση.
δεν μιλησε για κακοποιηση, για παρενοχληση μιλησε . στην παρενοχληση δεν χρειαζεται καν να σε αγγιξει κανεις. αρκει μια κουβεντα η ενα βλεμμα..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

στην παρενοχληση δεν χρειαζεται καν να σε αγγιξει κανεις. αρκει μια κουβεντα η ενα βλεμμα..

---

αρχισαν τα οργανα

Quote:

---

Originally Posted by james1

Γεια σε όλους!

Είμαι 30 χρονών, φούλ αγχώδης, καταθλιπτικός, υποχόνδριος και όχι μόνο. Γενικά έχω αρκετά θέματα τα οποία θα ήθελα να διορθώσω. Έχω πάει σε ψυχίατρο 2-3 φορές, τελευταία φορά πριν προκύψει το πρόβλημα που θα περιγράψω, αλλα δεν προχώρησα σε κάποια φαρμακευτική αγωγή.

Θέλω να περιγράψω κάτι που ήρθε στην επιφάνεια του μυαλού μου και με προβληματίζει πολύ έντονα τους τελευταίους μήνες.

Πριν απο 11-12 χρόνια στα 18 μου είχα πάει σε κάποιον δερματολογο / αφροδισιολόγο για καποια σπυρακια που ειχα εμφανίσει στην περιοχή του πέους και στην γύρω περιοχή. Με ενημέρωσε ότι πρέπει να γίνει αφαιρεση με χειρουργική λαβίδα και προχώρησε η διαδικασία η οποία ήταν αρκετά επίπονη. Η θεραπεία δε θα γινόταν σε μια συνεδρία καθώς ήταν μεγάλος ο αριθμός των βλαβών προς αφαίρεση. Συνολικά πήγα αλλή μία ή 2 φορές στον ίδιο γιατρό. Δυστυχώς δε θυμάμαι αναλυτικά λεπτομέρειες μετά από τόσα χρόνια.

Στη μία απο τις επόμενες επισκέψεις όμως, μου έχει μείνει στο μυαλό μια σκηνή, κατά την οποία ο γιατρός μου απλώνει μια λοσιόν/κρέμα στην περιοχή του πεόυς και στη βάλανο για κάποια δευτερόλεπτα. Θυμάμαι ότι αισθάνθηκα κάπως άβολα. Δε θυμάμαι κάποια πολύ έντονη κίνηση αλλά σήμερα όταν το σκέφτομαι έχω την εντύπωση πως αυτή δεν ήταν κάποια απαραίτητη ιατρική διαδικασία. Να σημειώσω ότι ο γιατρός ήταν εμφανώς ομοφυλόφιλος, γεγονός που δεν με είχε ενοχλήσει εκείνη την περίοδο, σημαντικό στοιχείο όμως για τις τωρινές μου σκέψεις. Επίσης απ'οτι κατάλαβα αργότερα ήταν και φίλος της εναλλάκτικής ιατρικής καθώς εκτός απο τη "χειρουργική" θεραπεία μου είχε δώσει και καποιο δικό του, πιθανόν ομοιοπαθητικό φαρμακο/διάλυμα για την πάσχουσα περιοχή.

Πριν κάποιους μήνες όμως, παρακολουθόντας ειδήσεις και συγκεκριμένα μια περίπτωση σεξουαλικής παρενόχλησης αρκετών γυναικών από γιατρό, για κάποιο λόγο μου καρφώθηκε αυτή η ιδέα στο μυαλό. Ότι και η περίπτωση μου είναι σεξουαλική παρενόχληση. Σκέφτομαι ότι πήρε κάποια ευχαρίστηση απο αυτή την πιθανώς μη απαραίτητη κίνηση, πράγμα που με αηδιάζει στην σκέψη. Καποιες μέρες δε με ενοχλεί τόσο και σκέφτομαι οτι απλά τα παραφουσκώνω στο μυαλό μου, αλλά τις περισσότερες αυτη η σκεψη κυριαρχεί όλη τη μέρα στο μυαλό μου και δε με αφήνει. Νιώθω πολύ περίεργα ακόμα και σωματικά/σεξουαλικά με αυτή τη σκέψη ενώ μέχρι τώρα δεν υπήρχε αυτό.

Είναι δυνατόν μετά απο τόσα χρόνια να αισθάνομαι τόσο έντονα; Σαν κακοποιημένος; Ποτε ξανα τόσα χρόνια δεν είχα αυτή την αίσθηση.
Είναι καταπιεσμένο τραύμα που ήρθε τώρα στην επιφάνεια ή απλά παραφουσκωμένες σκέψεις που διαστρεβλώθηκαν με το χρόνο;

Σε κάποια φάση παλιότερα είχα καποιες αμφιβολίες για το συγκεκριμένο γιατρο καθώς όταν πηγα μετά από καιρό σε κάποιον άλλο δερματολόγο για την επανεμφάνιση μερικών ακόμα ίδιων βλαβών που εμφανίστηκαν, χρησιμοποίησε άλλη μέθοδο, καυστηριασμό. Έτσι τότε είχα σκεφτεί ότι ο πρώτος γιατρός με κορόιδεψε, μου έδωσε δικο του εναλλακτικό φάρμακο και δεν ήταν αξιόπιστος. Σε μια υποχονδριακή κρίση πάλι αργότερα σκεφτόμουν ότι ο πρώτος γιατρός δεν ήταν καλός, δεν έκανε καλή απολύμανση της λαβίδας, μπορεί να κολλησα κάτι σοβαρό και άλλα τέτοια όμορφα. Οι υποχόνδριοι θα με καταλάβουν. Δεν ένιωθα όπως τώρα όμως.

Δεν ξέρω εν τέλει αν υπήρξε παρενόχληση ή όχι και πιθανώς δε θα μάθω ποτέ. Το θέμα είναι όμως ότι νιωθω χάλια και ότι ποτε δε θα ξεπεράσω αυτή τη βασανιστική σκέψη. Δε θα ευχαριστηθώ ποτέ ξανά τίποτα. Το σκέφτομαι συνεχώς. Αυτό που με τρελαίνει περισσότερο είναι ότι αυτή η σκέψη προέκυψε μετά από τόσα πολλά χρόνια. Με εκνευρίζει το ότι αυτοεγκλωβίστηκα μέσα σε αυτήν.

Μακάρι να μπορούσα με κάποιον μαγικό τρόπο να διαγράψω αυτη τη σκηνή από το μυαλό μου.

Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας για το θέμα και αν μπορώ να κάνω κάτι για να νιώσω καλύτερα.

Διαβάζοντας για παρόμοιες περιπτώσεις και ψάχνοντας λύσεις έπεσα πάνω στην θεραπεία EMDR. Λένε ότι έχει πολύ καλα αποτελέσματα για περιπτώσεις τραυμάτων - (PTSD?) που θεωρώ ότι έχω αυτή τη στιγμή. Έχει κάποιος εμπειρία από αυτή τη θεραπεία;

Ευχαριστώ για το χρόνο σας

---

Καλησπέρα. Δεν πιστεύω πως είναι σεξουαλικη παρενόχληση. Η λοσιόν πάντα χρειάζεται μετά από τέτοιου είδους ταλαιπωρία σε ευαίσθητα σημεία του σώματος αλλά και πριν την εγχείρηση. Το γεγονός ότι είναι ομοφυλόφιλος σε κάνει να τα σκέφτεσαι αυτά. Επίσης υπάρχουν πολλοί εναλλακτικοι τρόποι και ο κάθε γιατρός επιλέγει τον δικό του. Το ότι δεν σου έκανε καυτηριασμό δεν πάει να πει πως ο δικός του τρόπος ήταν λάθος. Ηρέμησε αφού δεν έκανε κάτι πάρα πάνω δεν χρειάζεται να ανησυχείς
ΥΓ..γενικά να βάζεις λοσιόν. Είναι σαν απολύμανση.

Μπορεί να μην ήταν και έτσι να το εξελαβες εσύ, μπορεί κ να ήταν...και στην μια περίπτωση και στην άλλη είναι το πώς σε κάνει να νιωθεις και ότι το νιώθεις σαν παρενόχληση...γίνεται εμπόδιο στην ζωή σου...για αυτό πιστεύω πρέπει να το επεξεργαστείς μέσα σου με την βοήθεια κάποιου ειδικού!καλή τύχη εύχομαι,όλα καλά να πάνε!!

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Έχω ζήσει σεξουαλικη κακοποίηση και για χρόνια δεν το σκεφτόμουν καν.. Το έθαψε τόσο καλά το μυαλό μου που δεν το θυμόμουν ή μάλλον δεν του έδινα τόση σημασία.. Οταν η ψυχολογία μου έφτασε στο μηδέν, ήρθε στην επιφάνεια. Ίσως η ψυχολογία σου να έπαιξε ρόλο στο να το θυμηθείς. Συζήτησε το με ένα ψυχολόγο, αυτός μέσα από ερωτήσεις θα βοηθήσει να ξεκαθαρίσει αν όλο αυτό ήταν σεξουαλικη παρενόχληση και κατά πόσο επηρέασε τη ζωή σου.

---

Συγνώμη που παρεμβαίνω σε άλλο post, θα ήθελες να μου στείλεις μνμ ; Δεν τα καταφέρνω να στείλω εγώ!

ειναι η ισοτητα που εχουμε στην Ελλαδα φιλε μου!! ειναι που οι ελληνιδες κανουν παραπονα οτι ακομα νιωθουν ως πολιτες λιγοτερων ευκεριων σε σχεση με τους ανδρες !
Ας μας πουν λοιπον, αν αυτο τολμουσε να γινει σε κοπελα 18 χρονων!!, αυτος ο γιατρος, θα ηταν αυτη την στιγμη στην φυλακη και χωρις αδεια επαγγελματος!! ενω, επειδη το εκανε σε ανδρα, που εχουμε "ανδροκρατουμενη" κοινωνια ε? ειναι ελευθερος και ο καταγκελον δε τολμαει να το πει με το ονομα του!
Προσωπικα πιστευω οτι απο κοινωνια οπου οντως οι γυναικες ηταν αδικημενες, περασαμε σε ισοτητα για λιγα χρονια , και πλεον εχουμε το αντιθετο, πλεον οι ανδρες ειμαστε αδικημενοι και ατο μπορουμε να το δουμε απο τους επαγκελματικους χωρους μεχρι και το νομοθετικο πλαισιο.