Originally Posted by
Sonia
Για αυτό είναι σημαντικό να έχεις καλό γιατρό, να τον βλέπεις τακτικά και να σε έχει μάθει Ηλία. Να μπορεί να ξεχωρίσει αν πράγματι είσαι καλά ή έχεις κάποιο θέμα. Γιατί ανάλογα με την ασθένεια, εσύ μπορεί να αισθάνεσαι πολύ καλά και πραγματικά να είσαι καλά, μπορεί όμως να αισθάνεσαι πολύ καλά αλλά να μην είσαι.
Είναι δυστυχώς έτσι η φύση κάποιων ασθενειών, σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή κτλ, που μπορεί να σου μπει η ταμπέλα και κάποιος να αποδίδει το οτιδήποτε εκεί και να σε παρεξηγεί ή να μην διαχωρίζει την ασθένεια από την προσωπικότητά σου, αλλά μπορεί επίσης εσύ ο ίδιος κάποιες φορές να μην καταλαβαίνεις τι σου συμβαίνει και να τα βλέπεις όλα καλά και ανθηρά ενώ οι γύρω σου βλέπουν ότι ξεφεύγεις και υπάρχει θέμα.
Και εμένα μία φίλη μου μια χαρά αισθανόταν η ίδια όταν έλεγε ασυναρτησίες, αρπαζόταν όταν της έλεγες μία κουβέντα και έβγαζε τους άλλους παράλογους, μια χαρά αισθανόταν όταν πέταξε το κινητό στη θάλασσα γιατί ενοχλούνταν που την ψάχναμε, μια χαρά αισθανόταν όταν έτρεχε με 200 μέσα στους καρόδρομους, μόνο που δεν ήταν καλά, περνούσε υπομανία και ήταν στο τσακ για ακόμα πιο σοβαρό μανιακό επεισόδιο.
Για αυτό είναι σημαντικό να έχεις καλό γιατρό να τον εμπιστεύεσαι όπως και άλλους ανθρώπους γύρω σου που να εμπιστεύεσαι, να σε σέβονται αλλά να αναγνωρίζουν και τι σου συμβαίνει και αν χρειάζεται να προλαβαίνουν τα χειρότερα. Και επίσης σιγά σιγά να δουλέψεις πολύ μέσα σου κι όταν είσαι καλά να αναγνωρίζεις τα σημάδια ότι κάτι αρχίζει να πηγαίνει λάθος και να προλαβαίνεις την υποτροπή.
Η φίλη που σου λέω μετά από ταλαιπωρίες έχει τώρα μία απολύτως φυσιολογική ζωή. Αλλά αν αισθανθεί υποτονικά, αν πιάσει τον εαυτό της να κάνει άσχημες σκέψεις και να θέλει π.χ. να κοιμάται με τις ώρες ή αν αισθάνεται υπερένταση, αν αρχίζει και κάνει εμμονικές σκέψεις, αν την πιάνουν αϋπνίες, πάντα θα πάρει αμέσως τηλέφωνο τη γιατρό να δει αν πρέπει να ρυθμίσει την αγωγή της την οποία ακολουθεί με ευλάβεια και πάντα σε συνεργασία με τη γιατρό. Κάνει τις εξετάσεις που πρέπει, προσέχει αυτά που πρέπει όσο γίνεται, π.χ. όχι πολύ αλκοόλ, σωστή διατροφή. Σε φάσεις της ζωής της που το αισθάνεται απαραίτητο, ζητάει βοήθεια και ψυχολόγου πέρα από την ψυχίατρο. Κατα τα άλλα είμαι από τα ελάχιστα άτομα που ξέρουν το ιστορικό της. Δεν θα το μάντευες ποτέ. Στα ερωτικά, στα εργασιακά, στην κοινωνικότητα, παντού, δεν διαφέρει καθόλου από τον οποιονδήποτε που δεν έχει διπολική. Δεν ήταν εύκολο να φτάσει ως εδώ και ίσως στάθηκε τυχερή. Το έψαξε πολύ και αυτή και οι γύρω της όμως. Και μόλις άρχισε να έρχεται στα ίσα της, το πήρε απόφαση ότι η κατάσταση είναι αυτή κι αυτή και πρέπει να κάνει αυτά κι αυτά οπότε επανήλθε πλήρως και δεν ξαναείχε ποτέ έντονα επεισόδια ή σοβαρές υποτροπές.