Νέος στην Αθήνα

Ζούσα στις ΗΠΑ περίπου 10 χρόνια. Ξεκίνησα για σπουδές και ίσως και για δικούς μου λόγους ένιωσα πως εκεί ήταν το σπίτι μου. Έκανα φίλους, είχα και έχω ανθρώπους που με αγαπούν και τους αγαπώ. Πήρα την απόφαση να γυρίσω Αθήνα επειδή ο μπαμπάς μου έχει ένα πρόβλημα υγείας και κάπου μέσα μου ένιωθα πως δεν έχω φερθεί σωστά (σαν να έγινα 18 και να το έσκασα από το σπίτι, ενώ μου έχουν φερθεί τόσο καλά). Η δουλειά που κάνω είναι καλή από πλευράς ωραρίου και με συμπαθητικό μισθό, πάνω στον τομέα μου. Θα έκανα καλύτερα πράγματα στην Αμερική αλλά είναι μια εμπειρία και αυτό. Στα προσωπικά όμως, νιώθω σαν ξένος μεταξύ ξένων. Όλοι με αντιμετωπίζουν σαν ξένο. Είμαι ψιλοχαμένος. Ένα κομμάτι μου απλά θέλει να φύγει τρέχοντας για την Αμερική ξανά.

Take your time. A new start is always tough and takes time.

τυπε το ελλαδισταν δεν θα σου προσφερει τις ευκαιριες που εχεις στις ηπα
δεν ξερω αν μπορεις να το καταλαβεις πως οτι εχεις μαθει εκει, εδω θα πρεπει να το ξεχασεις.
αυτος ο τοπος εχει ωραια ιστορια αλλα ως εκει. τιποτα περισσοτερο. περαστικα στον μπαμπα σου!!

Σήμερα για πρώτη φορά ένιωσα καλύτερα. Μίλησα με ένα παιδί και προσφέρθηκε να μου δώσει ένα τσιγάρο το οποίο το θεώρησα πολύ ευγενικό (αλλά δεν καπνίζω) και βγήκα για καφέ με μια κοπέλα. Αυτά με έκαναν να νιώσω πως επιτέλους μίλησα και με δυο ανθρώπους. Η επιθυμία να το βάλω στα πόδια παραμένει όμως..