Μελαγχολία- αίσθημα κενού
Γεια σας,
καταφεύγω εδώ γιατι πραγματικά δεν ξέρω τι μου συμβαίνει. Τους τελευταίους δύο μήνες νιώθω ένα αίσθημα μελαγχολίας, κενού, νιωθω οτι δεν έχει νόημα και να ζω ώρες ώρες.. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει ακριβώς. Βασικά μπορω να σκεφτω πολλα, αλλα δεν ξέρω τι να πρωτοπω. Νιωθω οτι παντα κατι υπάρχει που δεν θα με ευχαριστεί στη ζωή μου και δεν θα είμαι καλά. Παλια με ενοχλούσε που δεν είχα σχέση και ένιωθα μοναξια. Ήταν στοχος της ζωης μου- που λεει ο λογος- να βρω σχεση..Τωρα εχω σχεση και μαλιστα προκειται να συγκατοικησουμε αλλα δεν νιωθω ενθουσιασμενη και αναπολώ τα ραντεβού που έβγαινα οταν ημουν σινγκλ. Περυσι όλην την χρονια έστελνα αγγελιες για δουλεια και εκνευριζόμουν που δεν έβρισκα και γκρίνιαζα. Τώρα βρήκα δουλεια και διαπίστωσα ότι δεν με ευχαριστεί και έχω ρουτινιάσει και και και. Βασικα κάθε φορά που πάω κοιτάω το ρολόι να δω πότε θα τελειώσω.. Και ειναι και παρτ ταιμ. .Πραγματικα σαν να μην εχουν τελειωμο τα προβληματα.
Γενικα δεν εχω ιδεα πλεον τι θα μπορουσε να με κανει πραγματικα χαρούμενη. Ενω παλια έλεγα "α αν συμβει αυτο τοτε θα είμαι πιο χαρούμενη", τώρα δεν μπορω να κάνω τέτοιες σκέψεις. Νιωθω ότι έχω χάσει κάποιους φίλους που με έκαναν να περνάω ωραία..και δεν ξέρω αν θα είμαστε ποτέ ξανα όπως ήμασταν. Τώρα που γράφω συνειδητοποιώ ότι ίσως με έχει επηρεάσει και αυτό. Είχα εναν συμφοιτητη που μ'αρεζε η παρεα του, αλλα έμαθα ότι έχει κατάθλιψη. Δεν ξέρω αν είναι διαγνωσμένη αλλα απο κοινούς γνωστούς έμαθα ότι νιώθει καταθλιπτικός. Έχω μπει σε ρουτίνα δουλειας, αλλα δεν τολμώ να την αφησω γτ μετα δε θα βγαζω χρηματα και οι γονεις μου θα μου πουν να επιστρεψω στο πατρικο κ μετα θα νιωθω ακομα χειροτερα ...Αλλα και η ανεργια θα ηταν ενα περιεργο συναισθημα απο την στιγμη που ολοι οι φιλοι μου δουλεουν..
Νιωθω σαν ρομποτάκι χωρίς συναισθήματα. Αν είχα άπειρα χρήματα θα παρατούσα την δουλειά και θα έκανα οτιδήποτε αλλο. Αλλα μήπως ούτε τότε θα ένιωθα χαρούμενη??
