Originally Posted by
davidh
Πανω που ελεγα να γραψω για λεπονεξ ειδα το δικο σου. Μετα απο πολλα πειραματα με φαρμακα ο γιατρος καταληξε σε λεπονεξ. Μπορω να πω οτι μου εχει κατσει καλα σε σχεση με οτι πηρα εδω και 16 χρονια. Δεν ηξερα οτι ειναι τοσο επικυνδινο. Περνω εδω και 3 μηνες κανω εξετασεις συχνα, ολα οκ. Στην αρχη το επερνα μαζι με αλλα: Ρισπερνταλ 2μγ το βραδυ ακινετον 2μγ πρωι βραδυ, 1,25μγ ταβορ πρωι βραδυ και λεπονεξ 150μγ πρωι βραδυ (ξεκινησα απο 50μγ και το ανεβαζε σιγα σιγα). Πρωτα κοψαμε το ταβορ μετα λιγο το ακινετον και πριν μια εβδομαδα τερμα και το ρισπερνταλ καθως του παραπονεθηκα για ατονια. Μου ειχε πει οτι το λεπονεξ θελει λιγο χρονο για να δρασει και περιλιπτικα σε σχεση με ολα οσα επερνα(πολλα πειραματα με φαρμακα) ειναι το πρωτο που με εκανε να μαλακωσω απο μεσα μου καπως να νιωσω λιγη ζεστασια ας το πω ετσι. Μαλιστα το καλοκαιρι με κατι χαπια που μου εδινε 2 φορες που ειχα βγει εξω με αλκοολ εκανα και φασαριες με αποτελεσμα να με διωξουν οριστικα απο τα μαγαζια εκεινα. 16 χρονια που κανω θεραπεια περνω ασταματητα ρισπερνταλ και με αυτο το φαρμακο τοσο καιρο που το περνω νιωθω να με ζαβλακωνει, να μην μπορω να σκεφτω σωστα και γενικα δεν μου αρεζε. Ενιωθα ασχημα και κατι τετοια. Εδω και μια εβδομαδα που εχω κοψει το ρισπερνταλ νιωθω λες και ξεκινησε να δουλευει παλι το μυαλο μου και εχω πιο σωστο τροπο στο να ξεπερναω διαφορες δυσκολιες της καθημερινοτητας μου.