Καλημέρα σε όλους, όταν υπάρχει κατάθλιψη με ιψδ, το αντικαταθλιπτικο θεραπεύει πρώτα την καταθλιψη και μετά την ιψδ?
Printable View
Καλημέρα σε όλους, όταν υπάρχει κατάθλιψη με ιψδ, το αντικαταθλιπτικο θεραπεύει πρώτα την καταθλιψη και μετά την ιψδ?
Συνήθως αυτά συνυπάρχουν το ένα τροφοδοτεί το άλλο. Νομίζω ότι πρώτα βελτιώνεσαι ψυχολογικά με το χάπι κ μετά βλέπεις βελτίωση στην ιδεοψυχαναγκαστικη. Η ψυχολογία σου στην αρχή θα βελτιωθεί αλλά μετά από ένα διάστημα αν δεν έχεις κάνει προσπάθειες εσύ ο ίδιος θα βλέπεις στασιμότητα κ θα πεις κι εσύ οπως κ άλλοι ότι πλέον δε σε πιάνει το χάπι. Εγώ θυμάμαι όταν πρωτοπηρα αντικαταθληπτικα μετά από ένα μήνα περίπου ένιωσα την αλλαγή σα να έφυγε ένα σύννεφο απ το κεφάλι μου αλλά μετά τα υπόλοιπα είναι στο χέρι σου θα πρέπει να εργαστεις. Ο Ιπποκράτης έλεγε ο ασθενης πρέπει να συμμετέχει ενεργά στη θεραπεία του κ όχι να περιμένει παθητικά να τον κάνουν καλά τα φάρμακα η ο γιατρος
Για να σου δώσω να καταλάβεις την ιστορία μου. Είναι η δεύτερη φορά που τα έκοψα και υποτροπιασα. Τώρα τα έχω ξεκινήσει εδώ και μια εβδομάδα. Δεν θυμάμαι τι φεύγει πιο γρήγορα. Απλά θέλω να νιώσω λίγη ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει. Είμαι σε περίεργη κατάσταση γιατί τα έκοψα για να κάνω παιδί και δε τα κατάφερα. Οι γιατροί μου λένε να κάνω παιδί με τα φάρμακα και ότι είναι ασφαλές, αλλά η ιψδ δε με αφήνει να το δω έτσι. Κάνω τις πιο τραγικές σκέψεις και με πανικόβάλουν. Δύσκολες καταστάσεις βιώνουμε ρε παιδιά.
Ναι είναι πολύ δύσκολο. Προσπάθησε όταν σου έρχεται μια σκέψη να μην την αφήνεις να μεγαλώνει, μην τη σκέφτεσαι κι άλλο μην την αναλύεις. Άδειασε το κεφάλι σου. Όταν την αναλύεις την αναμασά στο κεφάλι σου, ο εγκέφαλος παίρνει το μυνημα ότι είναι σημαντική κ όσο πιο πολύ την σκέφτεσαι την στέλνει στην μακροχρόνια μνήμη να υπάρχει για πάντα. Πάρε την απόφαση να εμπιστευτείς τους γιατρούς σου κ πες τέλος τους εμπιστεύομαι κ δεν το ξαναπιάνω αυτό το θέμα. Γι αυτό και μερικοί κάνουν διαλογισμό γιατί εκείνη την ώρα καθαρίζουν το μυαλό τους απ όλες τις σκέψεις δεν υπάρχει τίποτα στο κεφάλι, κενο, ηρεμία, γαλήνη, τίποτε άλλο, οι σκέψεις σ αναστατώνουν. Όλα θα πάνε καλά να σκέφτεσαι θετικά κ να έχεις πίστη σ αυτά που σου λέω ο γιατρός.
Έχει παρατηρηθεί ότι ο εγκέφαλος των ιδεοψυχαναγκαστικη είναι υπέρ δραστήριος θέλει συνέχεια να σκέφτεται και να αναλύει όλα τα πιθανά σενάρια και την παραμικρή λεπτομέρεια. Όλη αυτή την τάση που έχει ο εγκέφαλος σου προσπάθησε να την διοχετεύει σε κάτι εποικοδομητικο. Εγώ μαθαίνω συνέχεια ξένες γλώσσες. Φροντίζω να μην τον αφήνω να περπλανιεται ανεξέλεγκτα στο παρελθόν η στο μέλλον. Δεν μπορεί να ηρεμήσει κ θέλει κάτι να σκέφτεται; ε τότε του δίνω κι εγώ την τροφή που εγώ επιλέγω. Ο εγκέφαλος μπορεί να έχει συνηθίσει με τα χρόνια να σκέφτεται αρνητικά και του είναι πιο εύκολο να σκεφτεί πάλι αρνητικά γι αυτό στην αρχή που θα πάρω εγώ τον έλεγχο και θα βάζω Stop η θα του δίνω άλλη τροφή δυσανασχετεί, εσύ όμως θα επιμένεις κ με τον καιρό θα προσαρμοστεί.
Υποτροπιασα μετά από τη διακοπή, για δεύτερη φορά. Το πάλεψα δύο μήνες με ψυχοθεραπεία αλλά δεν έβλεπα βελτίωση και τα ξεκίνησα. Νιώθω ότι είναι δύσκολο να τα κόψω, οι γιατροί μου λένε ότι αφού υποτροπιασα τόσο σύντομα για δεύτερη φορά θα τα παίρνω για χρόνια. Πραγματικά δε μπορώ να το δεχτώ. Έχω πέσει πολύ ψυχολογικά που δεν τα κατάφερα.
Δυστυχώς η ΙΨΔ είναι μία χρόνια νόσος και αν είναι σοβαρή χρειάζεται εφόρου ζωής φαρμακευτική αγωγή. Έχει υφέσεις και εξάρσεις ειδικά αν υπάρχουν κάποιες αγχώδεις καταστάσεις ή σημαντικές αλλαγές στη ζωή. Μόνο η ψυχοθεραπεία όταν είναι σοβαρή δεν μπορεί να τη θεραπεύσει, ο συνδυασμός είναι προτιμότερος. Αν δεν κάνω λάθος θέλεις να μείνεις έγκυος, αυτό το γεγονός σίγουρα σε έχει δημιουργήσει άγχος και αυτό με τη σειρά του έχει φουντώσει την ΙΨΔ. Κατά τη γνώμη μου αυτό που πρέπει να κάνεις τώρα είναι να σβήσεις τη φωτιά με τα φάρμακα, αν μπορείς να μείνεις συγχρόνως έγκυος θα σου το πουν οι γιατροί, αν όχι πρώτα θα κοιτάξεις να γίνεις καλά και το προσπαθείς λίγο αργότερα.
Η αλήθεια είναι ότι για Δευτέρα φορά προσπάθησα να τα κόψω για να μείνω έγκυος και υποτροπιασα πολύ γρήγορα. Αυτή τη φορά με έπιασε εμμονή με το φαρμακο και την εγκυμοσύνη, ότι το παιδί θα έχει πρόβλημα(παρόλο που οι γιατροί μου δίνουν το οκ) , ότι θα κάνω κάτι κακό στο παιδί, ότι φταίω εγώ που δεν τα κατάφερα, ότι δε θέλω το φαρμακο γιατί πάει τη ζωή μου πίσω και άλλα τέτοια αρνητικα. Νιώθω χάλια ρε παιδιά, νιώθω εγκλωβισμένη με το φαρμακο. Δεν ξέρω αν είναι και οι πρώτες μέρες του φαρμάκου που μου δημιουργούν αυτή την ένταση, αλλά πραγματικά το μισώ το φαρμακο αυτή τη στιγμή.
Να ακούς τι σου λένε οι γιατροί, η ΙΨΔ έχει ακριβώς αυτές τις σκέψεις. Αυτό που χρειάζεσαι τώρα είναι το φάρμακο όπως σου είπαν και οι γιατροί, ανέβαλε για λίγο την εγκυμοσύνη αν ανησυχείς τόσο, δώσε χρόνο στο φάρμακο να δράσει και να δείς θα σκεφτείς πιο ξεκάθαρα. Στην αρχή τα αντικαταθλιπτικά σε κάνουν χειρότερα και κάθε φορά που αυξάνεις τη δόση είναι σαν να ξεκινάς από την αρχή. Χρειάζεται μήνες το φάρμακο να δράσει δώσε του χρόνο και θα δείς πόσο πιο ξεκάθαρα θα σκεφτείς.
Ποιο αντικαταθλιπτικο παιρνεις τώρα και σε τι δόση;
Τώρα νοιώθεις την φουλ επίθεση της ΙΨΔ, για αυτό κάνεις αυτές τις σκέψεις, ΜΗΝ κάνεις το λάθος και σταματήσεις το φάρμακο. Αυτή τη στιγμή το φάρμακο επιδεινώνει την κατάσταση σου σου ρουφάει όλη την σεροτονίνη, σε λίγες εβδομάδες όμως θα σου δώσει επιπλέον και θα αρχίσεις να αισθάνεσαι καλύτερα, για αυτό και ο γιατρός σου αυξάνει τη δόση σταδιακά. Στα ίδια περίπου είμαι και εγώ έχω λιώσει αλλά προσπαθώ να κάνω υπομονή και ελπίζω να πιάσουν τα φάρμακα όπως σου είπα είναι άτιμη ασθένεια.
Πίστεψε με και εγώ πέτρες τρώω.... πολύ δύσκολα την παλεύω αλλά δεν σκέφτομαι καμία στιγμή να σταματήσω τα φάρμακα , επειδή τα έχω σταματήσει τραβάω αυτά που τραβάω, τα φάρμακα δυστυχώς για εμάς που είμαστε σε αυτή την κατάσταση είναι η λύτρωση, αφού δράσουν τότε θα μπορέσουμε να σκεφτούμε πιο ψύχραιμα, σε καταλαβαίνω απόλυτα, μόνο όποιος δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να σε καταλάβει. Μπορεί να σου λένε τώρα ότι προσπάθησε μόνη σου, δεν γίνεται όσο και να προσπαθείς άλλο τόσο επιτεθείτε η ΙΨΔ μόνο τα φάρμακα σε αυτή την φάση μπορούν να σε καλμάρουν.
Τουλάχιστον έχω εσάς που με καταλαβαίνετε. Πήρα τώρα τη γιατρό και της τα είπα. Μου είπε να μη σταματήσω το φαρμακο και να παιρνω πρωί βράδυ ζαναξ, γιατί μέχρι τώρα είχα πάρει μόνο δύο φορές. Μου είπε ότι σε λίγες μέρες που θα πάω στα 100 θα ηρεμισω λίγο. Για να δούμε. Απλά ρε παιδιά τα είχα τόσο ωραία στο μυαλό μου πριν 3 μήνες, ότι επιτέλους τα έκοψα, ήμουν χαρούμενη που θα κάνω κι άλλο παιδάκι και ξαφνικά μετά από κάποιες εντάσεις στο σπίτι ξυπνάω ένα πρωί και όλα ήταν μαύρα, πανικός σκέψεις. Προσπάθησα στην αρχή με λίγο ζαναξ που μου είπε ο προηγούμενος γιατρός για μια εβδομάδα να χαλαρώσω αλλά τίποτα. Μετά με ψυχοθεραπεία 2 μήνες αλλά πάλι τίποτα. Όσο παίρνουμε ο καιρός ένιωθα εξάντληση αλλά εγώ πείσμα. Έχασα 10 κιλά σε 2 μήνες, αρνουμουν να τα πάρω. Όταν ένιωθα ότι είμαι κοντά στο να πάρω το φαρμακο έπεφτα κι άλλο. Μέχρι που τα πήρα.
[QUOTE=Hope 2;1143235]Είσαι καλύτερα τώρα?[/QUOTE
Εχω πανω απο 2 μήνες που πρσπαθω να τι στρωσω. Φαντάζομαι θα
Πάρει αρκετός καιρός μ'έχει να συνέλθω.
Ρε παιδιά νιώθω τόσες ενοχές για τα πάντα. Πριν λίγο μου είπε το παιδί μου βαριέμαι και ένιωσα ράκος,τυψεις που δε κατάφερα να του κάνω αδελφάκι, που είναι μόνος του και βαριέται. Τύψεις για όλα. Νιώθω πολύ λίγη... Αυτά είναι συμπτώματα της ιψδ? Δε τη παλεύω άλλο.
άσχετο. είσαι η hopeforbetterdays?
Με το ζολοφτ μπορεί να χρειαστείς και μεγαλύτερη δόση. Εγώ έχω 3 μήνες που έπαθα υποτροπή και 1,5 μήνα που ξεκίνησα καινούργια θεραπεία και ακόμη τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Ο γιατρός μου είπε πως είμαι ακόμη στην αρχηυ και θα χρειαστεί και άλλη αύξηση της δόσης. Αν υπάρξει υποτροπή άντε να το μαζέψουμε το πράγμα για αυτό δεν πρέπει μόνοι μας μόλις νιώθουμε καλύτερα να μην τα κόβουμε, χρειάζεται μία δόση συντήρησης. Θα έχεις δύο με τρεις δύσκολους μήνες, να ακούς τον γιατρό σου και να παίρνεις στα δύσκολα xanax και εγώ στα δύσκολα παίρνω ταβορ
Άλλο ένα πρωινό μαρτύριο. Με σκέψεις, τυψεις, ενοχές, υπεραναλυση, θλίψη, κλάματα. Όλοι να χαίρονται και εγώ να βουλιαζω. Καλά Χριστούγεννα σε όλους με υγεία σωματική και ψυχική.
Καλημέρα. Θα ήθελα να ρωτήσω εάν συμβαίνει και εσάς αυτό. Νιώθω ειδικά τα πρωινά και κάποιες φορές διαρκεί την περισσότερη μέρα ένα εσωτερικό τρέμουλο, έντονο. Είναι σαν να τρέμω, μερικές φορές τρέμω και εξωτερικά αλλά αυτή η ένταση που νιώθω εσωτερικά δε παλεύεται.
Για λίγο. Μετά επανέρχεται. Υπάρχει τέτοια παρενέργεια από το φαρμακο?
Καλησπέρα παιδιά πως είστε? Εγώ είμαι σκατα πάλι. Δε τη παλευω