ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ,

ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΓΩ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΜΕΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ Η ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΕ ΝΑ ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΩ ΛΟΓΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ. ΕΙΝΑΙ 36 ΧΡΟΝΟΝ ΚΑΙ ΠΑΣΧΕΙ ΑΠΟ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ. ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΑΘΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΛΛΑ ΣΤΑΜΑΤΙΣΕ. ΤΩΡΑ ΕΠΑΝΗΛΘΑΝ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ.

ΦΟΒΑΤΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΟΝΕΤΕ ΠΩΣ ΑΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ ΠΙΣΩ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ. ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΙΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Η ΤΑΣΗ ΛΙΠΟΘΥΜΙΑΣ, Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΣΠΑΣΕΙ, ΙΔΡΟΝΟΥΝ ΟΙ ΠΑΛΑΜΕΣ, ΚΑΙ ΠΟΛΑ ΑΛΛΑ ΣΥΜΠΤΟΜΑΤΑ.

ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΠΑΝΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ. ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΞΑΙΡΕΙ ΟΤΙ 7.000.000 ΑΤΟΜΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΞΑΙΡΕΙ ΠΟΣΟΙ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ. ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ ΣΕ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΗΣ ΔΩΣΕΙ ΗΤΑΝ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΑ. ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΑΥΤΟ. ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΣΑΝ ΦΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΧΑΠΙ ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΟΥΤΕ ΕΛΥΝΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΛΟΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΘΥΜΟΣ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΟΝΙΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ? ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΛΕΕΙ. ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΗΠΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.

ΘΑ ΕΚΤΙΜΟΥΣΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΑΣ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ,

ΜΑΡΛΕΝ

Πρώτον σας ευχαριστώ που νιαστίκατε αγαπητή Αφροδίτη και αγαπητέ Αλέξη. Θα ήθελα να απαντήσω και στους δυό σας ξεχωριστά.

Αγαπητη Αφροδίτη ευχαριστώ και πάλι που απάντησες αλλά! Θέλω να ξαίρω αν εσύ έπασχες ή αν πάσχεις από κρίσεις πανικού. Είναι πολύ συμαντικό αυτό.

Αγαπητέ Αλέξη ευχαριστώ και εσένα που απάντησες. Η βοήθεια σου ειναι συμαντική ακόμα και που ανέφερες ότι πάσχεις από το ίδιο πρόβλημα όπως η θεία μου. Εγώ να καταλάβεις είμαι στην μέση και προσπαθώ να βοηθήσω την θεία μου όσο μπορώ. Είμαι ο μόνος άνθρωπος που την ακούει και την καταλαβαίνει. Η ίδια δεν έχει υπολογιστή για να σου απαντήσει και δεν είμαστε στον ίδιο χώρο για να της δίξω τις απάντηση που έγραψες. Οπότε της τα διαβάζω μέσω τηλεφώνου. Αν δεν είχες πρόβλημα θα ήθελε πολύ μία προσωπική συνάντιση ή αρχικά μια τηλεφωνική επικοινωνία. Φυσικά θα πρέπει να την φέρω εγώ σε επαφή μαζί σου αν θελήσεις. Η θεία μου έχει σπουδάσει εργοθεραπεία αλλά δούλεψε αρκετά χρόνια σαν αποκληστική. Είχε πάει σε ψυχίατρο και της είχε δώσει φάρμακα. Παρόλο που έπερνε τα φάρμακα για αρκετό διάστημα ετυχε να την πιάσει κρίση πανικού στον δρόμο. Τα φαρμακα την είχαν κάνει να κοιμάτε ορθια που λεμε, και δεν μπορούσε να δράσει καταληλα οταν εγεινε η κρίση. Εκτος οτι κανείς δεν εδωσε σημασια γιατι την πέρασαν για ναρκομανη. Φαντασου λοιπον πως την έκανε να νιώθει αυτο το πράγμα. Οι αμερικανοί γιατροί λένε ότι δεν έχει ανακαλυφθεί η αιτία για τις κρισεις πανικού ούτε ξαίρουν απο τι προέρχετε. Οπότε τα φαρμακα είναι απλά για να ξεγελάς τον εαυτό σου και να τον κάνεις να νομίζει ότι μέσω αυτών θα θεραπευτείς. Μεγαλο λαθος. Τέλος πάντον Αλέξη αν θα ήθελες να έρθεις σε επικοινωνία μαζί της θα χαιρώταν πολύ και θα την βοηθούσε.

Με εκτιμηση,

Μάρλεν

Quote:

---

Originally posted by Marlen
Οι αμερικανοί γιατροί λένε ότι δεν έχει ανακαλυφθεί η αιτία για τις κρισεις πανικού ούτε ξαίρουν απο τι προέρχετε. Οπότε τα φαρμακα είναι απλά για να ξεγελάς τον εαυτό σου και να τον κάνεις να νομίζει ότι μέσω αυτών θα θεραπευτείς. Μεγαλο λαθος.

---

Καλημέρα Μάρλεν

Με κάθε φιλική διάθεση, αυτή είναι μια γενίκευση άδικη και εσφαλμένη.

Η φαρμακευτική αγωγή δεν αφορά ένα θαυματουργό χάπι. Οι ψυχικές παθήσεις είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης πολλών παραγόντων της ζωής του ασθενούς. Η φαρμακοθεραπεία στοχεύει στο να απαλύνει συμπτώματα και στο να εξισορροπήσει τους σωματικούς παράγοντες που ευθύνονται για μια πάθηση. Είναι όμως μόνο βιολογικοί αυτοί οι παράγοντες; Όχι βέβαια!! Γιατί λοιπόν τόσος κόσμος απορρίπτει τη φαρμακευτική αγωγή; Επειδή δεν την χρησιμοποίησε ως μέρος μιας συνολικής θεραπείας (φάρμακα+ ψυχοθεραπεία+ αλλαγές στον τρόπο ζωής) αλλά τη θεώρησε ως πανάκεια.

Η φαρμακοθεραπεία λοιπον...

1) αν χορηγηθεί υπεύθυνα και

2)σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία και

3)με την απαραίτητη προϋπόθεση να είναι αποφασισμένο το άτομο να αλλάξει κάποια πράγματα στη ζωή του,

...είναι πολύ πολύ αποτελεσματική.


Οι παρενέργειες δυστυχώς είναι συχνά μέρος της θεραπείας που ο ασθενής πρέπει να πάρει απόφαση για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Τι να κάνουμε, τόσο έχει προχωρήσει η επίστήμη μέχρι σήμερα, θα την απορρίψουμε; Να κάνω έναν παραλληλισμό/μεταφορά; Έχω ένα ορθοπεδικό πρόβλημα, πχ αυχενικό σύνδρομο. Μου προκαλεί πόνους. Ο ειδικός μου προτείνει κάποια παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη που απαλύνουν τους πόνους, και μου συστήνει φυσικοθεραπεία και επίσης να αλλάξω κάποιες συνήθειες (να γυμνάζομαι, να αλλάξω το ύψος του πληκτρολογίου, να πάρω ειδικό μαξιλάρι, κτλ). Τα χάπια μπορεί να μου φέρνουν πχ λίγο στομαχόπονο ή υπνηλία. Θα διακόψω τη θεραπεία μου, και μετά θα κατηγορώ τα χάπια και τους ορθοπεδικούς; Ή θα αποφασίσω να το παλέψω και να προχωρήσω σε αποτελεσματική θεραπεία;

Σε ό,τι αφορά το πόσοι πάσχουν, δυστυχώς στην Ελλάδα οι ψυχικές παθήσεις είναι ένα μεγάλο ταμπού ακόμα, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να νομίζουν ότι έχουν κάτι εξαιρετικά σπάνιο και ότι είναι μόνοι. Ίσως κάποιοι επαγγελματίες να έχουν οργανώσει ομάδες για ασθενείς με διαταραχή πανικού, δεν γνωρίζω δυστυχώς.

Εύχομαι για τη θεία σου να μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις κρίσεις, είναι πάντως τυχερή που έχει μια ανιψιά που την νοιάζεται και που κινητοποιήθηκε να τη βοηθήσει.

Φιλικά, Πόπς

Ευχαριστω που μου απαντατε και εχετε ενδιαφερον.

Ενα μεγάλο προβλημα ειναι το κόστος για τους ψυχολόγους, ψυχίατρους. Πόσα πρεπει δηλαδη να δίνει κάποιος για να θεραπευτεί. Την θεία μου ποιός θα την πηγένει για θεραπεία οταν δεν μπορεί να πηγένει μόνη της πουθενά? Αν δεν μπορώ εγώ να την πηγένω λογο δουλειάς πως θα γίνετε αυτό? Αν φέρνει ψυχολόγο η ψυχίατρο στο σπίτι πόσο θα πάει το μαλλι? Αυτο μου λέει η θεία μου. Όταν κάποιος δεν έχει τα λεφτά για χαπια και γιατρούς τι κάνει? μαραζονει με το προβλημα του και μενει σπιτι? Τελειώνει η ζωή του εκεί?

Φιλικά,

Μάρλεν

Marlen, όσο αξίζει η σωματική υγεία, αξίζει και η ψυχική υγεία.
Όσο κοστίζει η σωματική υγεία, κοστίζει και η ψυχική υγεία.
Αν ένας γιατρός σου πει πως χρειάζεται οπωσδήποτε να γίνει ή τάδε χειρουργική επέμβαση, θα σπεύσεις να την κάνεις.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως αν κάποιος έχει θέληση - ανάγκη για ψυχο-φαρμακοθεραπεία, θα βρει τον τρόπο να την κάνει. (ίσως εξαιρούνται οι πολύ ακραίες κοινωνικο-οικονομικές ομάδες/τάξεις).
Αν δε βρει τον τρόπο, τότε μάλλον δεν είναι έτοιμος γι αυτό είτε έχει αντιστάσεις προς τη θεραπεία.
Ξέρεις, καμιά φορά, μια ψυχική πάθηση, έχει σοβαρά δευτερογενή οφέλη, τόσο ισχυρά, που μας οδηγούν σε άρνηση θεραπείας.

Αγαπητη Marlen,

πιστευω οτι η ψυχοθεραπεια θα εκανε μεγαλο καλο για να μπορεσει η θεια σου να ξεπερασει το προβλημα της, ειτε σε συνδυασμο με φαρμακοθεραπεια ειτε οχι - αυτο δεν μπορω να το κρινω. Σιγουρα ομως η ψυχοθεραπεια χρειαζεται. Δεν ειμαι της αποψης οτι η φαρμακοθεραπεια απο μονη της αρκει. Και για να σου δωσω ακομη μια προσωπικη μου αποψη, η καλυτερη και -αποδεδειγμενα- αποτελεσματικοτερη ψυχοθεραπεια ειναι η γνωσιακη-συμπεριφοριστικη. Εχει επισης το πλεονεκτημα να ειναι βραχυχρονη.

Αν ο ενδοιασμος σου ειναι το κοστος, γνωριζω ενα κεντρο στην Αθηνα που προσφερει αυτην ακριβως την ψυχοθεραπεια, οπου μπορει(τε) να απευθυνθει(τε) και οπου το κοστος ειναι ΕΛΑΧΙΣΤΟ απ\' ότι ξέρω. Αν πραγματικά ενδιαφέρεσαι, μπορω να σου δωσω περισσοτερες λεπτομερειες.

Οσο για το προβλημα της μεταφορας της θειας σου εκει, δηλαδη αν θα μπορεις να την πας εσυ, θα σου προτεινα να το συζητησεις και με το κεντρο. Ισως να πας μαζι της την πρωτη φορα και αν το συζητησετε κι εκει να βρεθει καποια λυση.

Φιλικα
Αγγελικη

Σας ευχαριστω όλους που δίχνετε τοσο μεγάλο ενδιαφέρον και πιστεύω πως αν εσεις είχατε ή ακομα έχετε τις κρίσεις πανικού για να λέτε ότι χρειάζετε οπωσδηποτε φαρμακευτική αγωγη και θεραπεία απο ιδικο θα προσπαθίσω να το διαδώσω στην θεία μου. Εγώ δεν πάσχω από κρίσεις και δεν μπορώ να ξαίρω πως ακριβώς νιώθει. Τη καταλαβαίνω όμως πως αυτό που έχει δεν είναι ευκολο αλλα ούτε πρέπει να παραμελιθεί. Επιδή όμως θέλω να την βοηθήσω με οποιοδήποτε τρόπο επιδή την αγαπάω θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου. Δεν ξαίρω όμως πως θα το κάνω αυτο. Δεν θέλω να κάνω κάτι που θα της προκαλέσει φόβο ή ανασφάλια, οπως και δεν θέλω να την κάνω χειρότερα.

Επισης θα ήταν καλό αν της έλεγα να απαντήσει και αυτή σε αυτά που γραφετε?