Βοήθεια για κοντινό μου πρόσωπο

Καλησπέρα. Βλέποντας το φόρουμ αποφάσισα να γράψω για να ζητήσω συμβουλές σχετικά με πρόβλημα που φαίνεται να παρουσιάζει πολύ κοντινό συγγενικό μου πρόσωπο.

Συγκεκριμένα η μητέρα μου πιστεύει πως όλοι είναι εναντίον της και την κυνηγούν. Πρόσφατα χτύπησε το πόδι της και θεώρησε ότι το είχαν οργανώσει κάποιοι που την κυνηγάνε χωρίς λόγο.

Γενικά τα τελευταία χρόνια είχε κατά καιρούς τέτοια συμπτώματα αλλά πολύ επιφανειακά και γενικά στο μέτρο που μπορεί κάποιος να είναι καχύποπτος σχετικά με κάποια πράγματα, τον τελευταίο καιρό όμως (ας πούμε από το καλοκαίρι και μετά) η κατάσταση φαίνεται ότι χειροτερεύει αφού η ιδέα αυτή έχει καταντήσει εμμονή (π.χ. είχε δει ανθρώπους σε κοντινή πολυκατοικία να φτιάχνουν κάτι βράδυ και θεωρησε ότι την κατασκόπευαν).

Σκεφτόμαστε με τον πατέρα μου να επισκεφθούμε κάποιον ειδικό, αλλά το θέμα είναι πώς θα την πείσουμε να έρθει, αφού δε φαίνεται να δέχεται ότι έχει πρόβλημα.

Να τονίσω εδώ ότι δεν έχει κανένα άλλο σύμπτωμα π.χ. παραισθήσεις ή ψευδαισθήσεις, παρά μόνο αυτή την αίσθηση. Μόνο αν κάποιος αμφισβητήσει αυτά που λέει (ήταν ένα από τα λάθη που έκανα αρχικά) τότε γίνεται σχετικά επιθετική (κυρίως λεκτικά) και για μικρό χρονικό διάστημα. Τώρα τελευταία (3 εβδομάδες) παρουσιάζει υπνηλία και αδυναμία αλλά υποθέτω ότι είναι από την αγωγή για το χτύπημα αφού άλλωστε αναφέρεται και μέσα στις παρενέργειες του συγκεκριμένου φαρμάκου.

Δυστυχώς τα πράγματα εξελίσσονται μάλλον χειρότερα. Η υπνηλία συνοδεύεται από λόγο χωρίς ειρμό, σύγχυση, αδυναμία έκφρασης, αστάθεια στη βάδιση και στις κινήσεις, και μια βραδύτητα στο λόγο, κάτι που μας κάνει να φοβόμαστε για εγκεφαλικό επεισόδιο, μιας και η αγωγή για το χτύπημα σταμάτησε. Θα δούμε για παραπέρα από αύριο. Από την άλλη π.χ. μπορεί να καθαρίσει ένα φρούτο χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Αν κι έχω διαβάσει ότι κάποια από αυτά είναι στα πιθανά συμπτώματα μιας ψύχωσης, η επιδείνωσή τους μέσα σε 4 μέρες είναι που με ανησυχεί (από την άλλη δεν είμαι ειδικός ψυχικής υγείας για να ξέρω πώς εξελίσσονται αυτά τα φαινόμενα).

Κι έχοντας χάσει και τη γιαγιά μου από εγκεφαλικό με τρομάζει η ιδέα πως ο άνθρωπος που με μεγάλωσε και με έκανε αυτό το οποίο είμαι σήμερα πιθανόν να έχει κάτι ανάλογο, και να βρίσκεται παγιδευμένος μέσα στο ίδιο του το μυαλό. Αισθάνομαι χάλια, και πολλές φορές θέλω να ξεσπάσω σε κλάματα (23 χρονών μαντράχαλος). Έχω εξεταστική να πλησιάζει και πρέπει να στηρίζω και τον πατέρα μου μέσα σε όλα αυτά και να δείχνω δυνατός για να μην τον πάρει από κάτω. Ας είναι καλά η θεία μου που μας βοηθάει αυτόν τον καιρό με όποιον τρόπο μπορεί (και την οποία έχω σα δεύτερη μάνα μου).

Τώρα θα μου πείτε γιατί τα γράφω όλα αυτά. Απλά αισθάνθηκα την ανάγκη να εκφραστώ κάπου, και τα θέματα αυτά δεν είναι τα πιο εύκολα να συζητήσει κάποιος. :(

Teliki diagnwsi: ψύχωση... :( δε γράφω περισσότερα γιατί αισθάνομαι πολύ πιεσμένος...

καλώς ήρθες...

λογικο ειναι να νιωθεις τοσο πιεσμενος κ πεσμενος...η ψυχωση δεν ειναι απλη υποθεση κ σιγουρα
ειναι κατι αγνωστο που σε κανει να ανησυχεις κ να αγχεσαι....οπως κ τον πατερα σου υποθέτω.

η διαγνωση πως έγινε?απο ψυχίατρο?τί σας ειπε? πώς μπορειτε να δρασετε υποστηρικτικα?

με τον πατέρα σου κουβεντιάζεις?αδέρφια έχεις?....

minkowski82,
η επιδείνωση της υγείας της μαμάς σου είναι πλέον μια ξεκάθαρη δυνατότητα να μάθετε τι ακριβώς συμβαίνει. Και είναι και μια καλή πρόφαση να επισκεφθείτε ψυχίατρο λέγοντάς της ότι τα προβλήματα της αστάθειας και του λόγου μπορεί να είναι νευρολογικής φύσεως και πρέπει να τα εξετάσει ψυχίατρος.
Μπορείς κιόλας να επισκεφθείς εσύ προηγουμένως το γιατρό για να σου δώσει συμβουλές για το πως να χειριστείς όσο γίνεται καλύτερα την κατάσταση αλλά και να του εξηγήσεις τα συμπτώματα της μητέρας σου. Αν είναι αξιόλογος ο γιατρός και συζητήσιμος μπορεί να προσφέρει και σε σας, την υπόλοιπη οικογένεια, ηθική και ψυχολογική στήριξη.
Σε καταλαβαίνω ότι περνάς πολύ δύσκολα γιατί τα ίδια πέρασα και περνάω κι εγώ από μικρή ηλικία με τη μαμά μου, που δεν καταλάβαινα τότε και το διαχωρισμό ανάμεσα στο μύθο και την πραγματικότητα.

Είναι πολύ δύσκολο αυτό που περνάς και μην κατηγορείς τον εαυτό σου ότι θες να ξεσπάσεις, η ηλικία δεν παίζει κανένα ρόλο σε αυτό που περνάς.
Φρόντισε το μπαμπά σου αλλά φρόντισε και εσένα. Δεν μπορείς να είσαι εσύ μόνο το στήριγμα για όλους αλλά χρειάζεσαι και εσύ τη δική τους στήριξη.
Με άμεση ιατρική αντιμετώπιση του προβλήματος και με τη δική σας αγάπη προς τη μαμά σου όλα θα πάρουν το δρόμο τους.
Εύχομαι αυτό να γίνει όσο το συντομότερο δυνατό.
Γι\'αυτό είμαστε εμείς εδώ για να μοιραζόμαστε τους προβληματισμούς μας. Όποτε θες να μιλήσεις εδώ είμαστε minkowski82.
Περιμένουμε νέα σου...

minkowski82 καλη δυναμη. Η μαμα σου σας χρειαζεται τωρα περισσοτερο απο ποτε. Ψαξτε πολυ τι πρεπει να κανετε και θα σου ελεγα να το ψαξεις κιολας το θεμα στα Αγγλικα στο internet και να δεις πως αντιμετωπιζονται απο ειδικους αναλογες περιπτωσεις για να μπορεις να τσεκαρεις κατα καποιο τροπο τον ειδικο στην Ελλαδα. Αυτο το λεω γιατι ξερω ανθρωπους που οι ειδικοι στην Ελλαδα μας τους πηγαν πισω αντι να τους βοηθησουν. Η λυση δεν ειναι παντα μια σακουλα φαρμακα. Υπομονη και επιμονη.

Καλησπέρα. Σήμερα είμαι αρκετά πιο ήρεμος και έχω συμφιλιωθεί με το πρόβλημα. Η έκφραση \"πρέπει να στηρίζω τον πατέρα μου\" ήταν σίγουρα ατυχής αφού ήταν σα να υπονοούσα ότι δεν μπορεί να με βοηθήσει εμένα ή τη μητέρα μου, αλλά τις πρώτες μέρες μέχρι να δούμε τί γίνεται ήμασταν σα χαμένοι και αφόρητα πιεσμένοι. Τόσο με τον πατέρα μου όσο και με θείους θείες υπάρχει πολύ καλή επικοινωνία (φυσικά μιλάω για το στενό οικογενειακό κύκλο). Αδέρφια δεν έχω.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους απάντησαν αφού σε αυτές τις περιπτώσεις ακόμα και μια κουβέντα είναι πολύ σημαντική. :)

Είσαι δυνατό παιδί, το αντιμετωπίζεις ψύχραιμα, μπράβο σου. Σε στιγμές αδυναμίας όμως μη σταυρώνεις τον εαυτό σου, είναι φυσιολογικό να σπας μερικές στιγμές.
Μπράβο και στους συγγενείς που είναι δίπλα σας, είναι πάρα μα πάρα πολύ σημαντικό. Όντας κι εγώ μοναχοπαίδι σε νιώθω και οι καλοί συγγενείς είναι βάλσαμο σε τέτοιες δύσκολες στιγμές.
Ναι είσαι καλά.

Διορθώνω: Να είσαι καλά

Αυτές οι πρώτες εβδομάδες (μετά τη διάγνωση) είναι πολύ κρίσιμες και πρέπει να ζητήσεις όση περισσότερη βοήθεια μπορείς για τη μητέρα σου. Να μιλήσεις με όσους περισσότερους ειδικούς μπορείς (όχι κατ\' ανάγκη μόνο ψυχίατρους). Είναι δύσκολη η εύρεση της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής γιατί ο κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά (είναι και πολλών ειδών τα φάρμακα αυτά).
Ίσως ο γιατρός να σας πει και κάποια στοιχεία για τη μελλοντική εξέλιξη της νόσου (επιστημονικά λέγεται νομίζω \"πρόγνωση\") αλλά να ξέρεις ότι η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.
Πάντως, τα σύγχρονα φάρμακα (μετά το 1995) είναι πολύ αποτελεσματικά και μας έχουν βοηθήσει να ζούμε κανονικά μέσα στην κοινωνία.
Εύχομαι καλή δύναμη στη μητέρα σου και κουράγιο.

Καλησπέρα ξανά. Απλά \"πέρασα\" να πω ένα γεια. Η κατάσταση, μετά από ένα μήνα και κάτι θεραπείας θεωρώ ότι είναι αρκετά καλή. Έχει επανέλθει σε ικανοποιητικό βαθμό, αν και δεν έχουν εξαφανιστεί εντελώς οι σκέψεις ότι κάποιοι ίσως την εχθρεύονται και τα σχετικά, εν τούτοις εκφράζονται πολύ σπάνια και με κάποια αμφιβολία. Μπορεί και παρακολουθεί τα τρέχοντα γεγονότα, εκφράζει συγκροτημένη άποψη για αυτά, έχει ενεργητικότητα και κάνει ελαφριές δουλειές (όσο και αν επιμένουμε και προσπαθούμε να την ξεκουράζουμε, πάντα κάτι θα βρει να κάνει), τρώει φυσιολογικά.

Βέβαια έχω ακόμα ερωτήματα όπως το ότι - απ\' ότι έχω διαβάσει μιας και ειδικός δεν είμαι - αυτές οι καταστάσεις σπάνια παρουσιάζονται μετά τα 50, πόσο μάλλον στα 65 (αν βάλουμε το πότε πρωτοξεκίνησαν τα αισθήματα καταδίωξης μπορούμε να τοποθετήσουμε την έναρξη στα 60) και χωρίς οικογενειακό ιστορικό (ούτε οι γονείς, ούτε κάποιος άλλος κοντινός συγγενείς, ούτε και κανένα από τα αδέρφια της), αλλά ίσως είναι συνδυασμός της πολύ κακής διατροφής που έκανε (δίαιτα αλλά σε ακραίο βαθμό για χρόνια), σε συνδυασμό με 2 3 γεγονότα που την πίεσαν πολύ ψυχολογικά.

Τέλος πάντως απλά να πω ότι το φόρουμ αυτό είναι πολύ σημαντικό, όπως και το site. Βοηθάει να καταρριφθούν μύθοι και στερεότυπα, πιστεύω ότι βοηθάει και όσους πάσχουν να βρουν κάποια στήριξη, όσο και τους οικείους τους να μπορούν να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες. :)

minkowski82,

χαίρομαι για τα καλά νέα! εύχομαι να ναι καλα η μανα σου κ σεις....