Originally Posted by
Sonia
Για όλα υπάρχει πάντα η πρώτη φορά κι ας είναι αγχωτική. Είτε με φίλους είτε χωρίς, έτσι κι αλλιώς θα χεστείς πάνω σου 'οπως το κόβω. Αλλά έχεις ήδη πει ότι κοινούς φίλους να την προσεγγίσεις δεν έχεις. Άρχισε με το να τη χαιρετάς την κοπέλα και να κάνεις αισθητή την παρουσία σου. Είχες τόσες ευκαιρίες στο σχολείο να τη γνωρίσεις καλύτερα και τώρα που χωρίζουν οι δρόμοι σας θυμήθηκες πως θα κάνεις κίνηση. Δεν είναι κι εύκολο, ούτε ξέρεις αν η κοπέλα γουστάρει γνωριμίες αφού χώρισε πρόσφατα κιόλας όπως λες.
Γιατί νομίζεις ότι τα παιδιά που λες σε αποφεύγαν στις ομαδικές ενώ βγαίνατε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο; Ποιος τρόπος ήταν αυτός; Σε πήγαινε ο φίλος σου στη δική τους παρέα με το ζόρι; Τι νομίζεις ότι πάει λάθος και δεν κολλήσατε;
Να σου πω την αλήθεια, ως ένα βαθμό λογικοί μου φαίνονται οι προβληματισμοί σου, λόγω έλλειψης εμπειριών κτλ, αλλά και κάπως "παιδιάστικοι". Μήπως τα παιδιά που περιγράφεις είναι λίγο πιο περπατημένα και είστε σε άλλο μήκος κύματος;
Κι ένα τελευταίο, σε έπιασε μία τάση να κοιτάς το παρελθόν, να κρατήσω επαφές με τον τάδε, να κάνω κίνηση με τη συμμαθήτρια που δεν έκανα τόσο καιρό, ενώ ανοίγεται το μέλλον μπροστά σου. Δεν θα έπρεπε πιο πολύ να προσβλέπεις στο νέο κεφάλαιο που ανοίγεται στη ζωή σου; Τι θα κάνεις τώρα που τελείωσες το σχολείο; Σε φοβίζει κάτι;