Τρομερή αρρωστοφοβία σε γυναίκα -μια βοήθεια
Καλημέρα παιδιά.
Είμαι 26 και εδώ και λίγα χρόνια με βασανίζει μια επίμονη αρρωστοφοβία, που τον τελευταίο χρόνο έχει γίνει ανυπόφορη. Φοβάμαι συγκεκριμένες ασθένειες, έχω πάρει σβάρνα όλους τους γιατρούς (καρδιολόγο, γυναικολόγο, οδοντίατρο κλπ) ανάλογα με τις εμμονές που με πιάνουν κατά καιρούς. Μέχρι ν βγουν τ αποτελέσματα τρέμω, νομίζω ότι θα μου βρουν κάτι ανίατο.
Το θέμα είναι ότι η ανακούφιση που λαμβάνω είναι προσωρινή (π.χ. σκέφτομαι ότι οι εξετάσεις έγιναν λάθος) ή αρχίζω και ψειρίζω τα ήδη φυσιολογικά αποτελέσματα (π.χ. γιατί πέρυσι είχα 7000 λευκά αιμοσφαίρια και φέτος έδειξε 8000; μήπως κάποια φλεγμονή;)
Πήγα και σε ψυχολόγο (συστημική) 7 μήνες αλλά δεν είδα βελτίωση, και όταν της το είπα, μου είπε να σκεφτώ αν θέλω να συνεχίσουμε ή όχι και να της στείλω μήνυμα. Ε της έστειλα ότι θέλω να συνεχίσουμε και δεν μου απάντησε ποτέ εδώ και 3 βδομάδες, το θεώρησα φουλ αντιεπαγγελματικό και ξενέρωσα με την ψυχοθεραπεία, απογοητεύτηκα πολύ και δεν έχω κουράγιο να ξεκινήσω από το μηδέν με νέο ψυχοθεραπευτή. Θέλω να πάω σε ψυχίατρο να μου δώσει χάπια να ηρεμήσω, αλλά οι γονείς μου είναι ανένδοτοι. Όμως δεν αντέχω άλλο. Πήρα και βιβλία αυτοβελτίωσης να διαβάσω, τίποτα. Μου έχει χαθεί η όρεξη για τα πάντα, τα έχω παρατήσει όλα, κλαίω κάθε μέρα. Βγαίνω καμιά βόλτα με τους φίλους μου και είμαι μέσα στο άγχος, δεν το ευχαριστιέμαι, νομίζω ότι κάτι θα πάθω. Για σχέση ούτε λόγος, φοβάμαι να κάνω σεξ μην κολλήσω τίποτα, κάθε φορά που έκανα (με προφυλάξεις πάντα) μετά με έπιανε εμμονή μήπως κόλλησα κάτι και με το προφυλακτικό.
Με πιάνει απελπισία γιατί έτσι πως κάνω έχω αρχίσει να τους κουράζω όλους και δεν θα βρεθεί κανείς να με αγαπήσει γι' αυτό που είμαι, δηλαδή ένα χάλι μαύρο. Σας παρακαλώ πείτε μια γνώμη να πάρω ανάποδες στροφές γιατί σπαταλάω τα καλύτερά μου χρόνια!!