Χριστίνα είσαι πάντα ευγενική και μετριοπαθής και δεν έχω πολλά να σου πω για το θέμα σου, ωστόσο θεωρώ το σκεπτικό σου πολύ λάθος. Είναι σαν να λες έχω ένα πονάκι στο στέρνο ώρες ώρες, κάτι με πονάει πίσω στην πλάτη κι έχω και μια δύσπνοια, αλλά το αντέχω ακόμα, θα πάω σε γιατρό όταν φτάσω στο απροχώρητο και να πας όταν αρχίσεις τις αιμοπτύσεις και τις κρίσεις άπνοιας και να πέφτεις κάτω από υποξία. Αν έχεις καρκίνο του πνεύμονα 1ου βαθμού θεραπεύεται και μάλιστα σχετικά απλά πλέον στις περισσότερες περιπτώσεις. Αν το αφήσεις και φτάσεις στο 3ο στάδιο για να ζητήσεις ιατρική βοήθεια, τι να σου κάνουν οι γιατροί; Δες τι έχει γίνει και με άλλες περιπτώσεις εδώ μέσα που πολύ δύσκολα θεραπεύονται πλέον εντελώς, γιατί να μην πας να το προλάβεις στην αρχή το πρόβλημα και να ηρεμίσεις;