Καλησπέρα και ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Ειμαι 29 χρόνων και είχα σχέση με μια κοπέλα για 7 χρονια, η κοπέλα ήταν 2 χρονια μικρότερη από εμένα. Γνωριστήκαμε μέσω κοινής παρέας και από την πρώτη στιγμή είχαμε μια έλξη και μέσα σε μια εβδομάδα τα φτιάξαμε, από τότε γίναμε πράγματικα αυτοκόλλητοι. Αν και από μακρινές περιοχές μέσα στην αθηνα εγώ ήμουν κάθε μέρα στην δίκη της και καθόμουν όλη μέρα εκεί από την ώρα που σχολουσε από την δουλειά της και μετά. Για να μην τα πολυλογώ μέσα σε ένα εξάμηνο είπαμε να μείνουμε μαζί. Βρήκαμε σπίτι,φυσικά στην περιοχή της, αγοράσαμε έπιπλα και τα πάντα από την αρχή και ξεκινήσαμε να ζούμε σαν ζευγάρι φυσιολογικό. Μετά ομως από ένα διάστημα μερικών μηνών μένω χωρίς δουλειά και αυτό με κατέστρεψε ψυχολογικά. Άρχισα να παραμελω τον εαυτό μου, να παίρνω κιλά και να έχω νεύρα πολλά! Αυτή η φάση κράτησε για ένα περίπου χρόνο και δεν λέω.... Εκείνη έμεινε και με στήριξε. Βρήκα δουλειά και αμέσως ένιωσα καλύτερα και πραγματικά άλλαξα αφού της το υποσχέθηκα και αρχίσαμε πάλι να ήμαστε φυσιολογικά. Μου ζήτησε να αλλάξουμε σπίτι να πάμε σε μεγαλύτερο και παρόλο που φοβόμουν το έκανα! Πέρυσι μάλιστα στην γιορτή της της πείρα και δαχτυλίδι και της έκανα έκπληξη με την προοπτική να δρομολογήσουμε να παντρευτούμε. Πέταξε από την χαρά της ένιωθε ευτυχισμένη και το έβλεπα στα μάτια της και μου άρεσε. Από το Πάσχα ομως και μετά άρχισαν να αλλάζουν πράγματα στην συμπεριφορά της. Άρχισε να Βγαίνει με φίλες περισσότερο και γενικότερα να απομακρύνεται δεν έδινα πολύ σημασία, έτσι και αλλιώς ήμαστε διαφορετικοί χαρακτηρες και δεν ταιριάζαμε στον τροπο διασκέδασης. Αυτό άρχισε να γίνεται εντονότερο χωρίς ομως να υποπτεύομαι κάτι, δεν μου έδινε δικαίωμα και ούτε μου έλεγε ψέματα ( το ΧΑΑ τσεκάρει πολλές φορές) έτσι κύλισε ο καιρός μέχρι το καλοκαίρι που πήγαμε διακοπές και μου μιλούσε για τον γάμο και οτι πρέπει να τον κάνουμε και για πολλά τέτοια! Με το που γυρίσαμε μέσα σε 5 μέρες τα πράγματα άλλαξαν δραματικα. Έγινε αδιάφορη,παραμελουσε το σπίτι, εμένα και γενικότερα έγινε μια άλλη. Τελικά η έκβαση ήταν να μου πει πως θέλει να χωρίσουμε γιατί δεν νιώθει πια ερωτευμένη μαζί μου! Δεν μπορούσα να το δεχτώ γιατί πιστεύω πως ο έρωτας είναι στιγμές και όχι για μια ζωή. Την παρακάλεσα πολλές φορές να μην τα διαλύσει όλα, της είπα πως την αγαπάω και ας μην το έδειχνα πολλές φορές. Γενικά έπεσα χαμηλά για να μπορέσω να σώσω το σπίτι μου. Εκείνη ήταν ανένδοτη! Τα έκανε όλα τόσο γρήγορα· σε μια εβδομάδα μετακόμισε άλλου μόνη της(ούτε λόγος να γυρίσει στους γονείς της) και ενώ στην αρχή με έβλεπε οτι ήμουν χάλια, μου έλεγε οτι μπορώ να την πάρω για οτι θελήσω και διαφορά τέτοια....αποκόπηκε εντελώς! Στο σήμερα έχει περάσει ενάμισι μήνας και αυτή είναι με άλλον και σαν να μην φτάνει αυτό κυκλοφορεί μαζί του χωρίς κανένα ενδοιασμό (μέχρι και κοινά ψώνια κάνουν μαζί). Αποτέλεσμα αυτού εγώ να ειμαι μόνος χωρίς φίλους ( είχε φροντίσει να με αποκόψει) με ένα νοικιασμένο σπίτι κοντά στην περιοχή της, χωρίς να μπορώ να πάω πουθενά απο εκεί που πήγαινα για να μην την πετύχω και κανω και καμία χοντρη μ.....ια και καταστρέφω. Υπάρχει ομως και κάτι χειρότερο.... Οτι μου έχουν προκύψει και θέματα υγείας μέσα σε αυτό το διάστημα απο όλο αυτό που περνάω.
Συγνώμη αν κούρασα αλλα 7 χρονια δεν χωράνε εύκολα. Κάθε άποψη και κάθε συμβουλή δεκτή. Άλλωστε για αυτό έγραψα....
Υ.Γ. 1 Πως μπορεί να μην ξέρεις έναν άνθρωπο μετά από τόσα χρονια και πως μπορεί να σε πονάει τόσο πολύ!
Υ.Γ. 2 πως μπορεί να έχεις αισθήματα ακόμα για έναν άνθρωπο που συμπεριφέρεται έτσι!