Αγχος και τρακ σε ιδεοψυχαναγκαστικα ατομα!!
Γεια σε ολους!
Γραφω εδω γιατι με τρωει μεσα μου το γεγονος οτι μια ζωη οι σχεσεις μου διαρκουσαν λιγο...
Ειμαι ωραια κοπελα και το ακουω απο ολους, κ ενδιαφεροντα εχω δοξα τω Θεω αλλα με τρωει η δειλια και το αγχος με το αλλο φυλο. Περισσοτερο φοβαμαι μηπως καταλαβουν οτι αγχονομαι.
Με τρωει μεσα μου να γινω αποδεκτη και να με ερωτευτουν,να μην με θελουν μονο για το σεξ.
Κανω μονο σχεσεις και παντα με περιμενουν πολυ καιρο για να "ενδωσω" στο σεξ αλλα το κακο ειναι η υπερβολικες μου ανασφαλειες.
Το μυαλο μου κολλαει στη στιγμη που θα μου πουνε "Κοιτα δεν νιωθω οπως θα επρεπε" γιατι συνεβη μια φορα με καποιον που θαυμαζα και ηθελα πολυ.
Πανω στο μηνα της γνωριμιας μας μου ειπε οτι δεν με εχει ερωτευτει ακομη αν κ θα επρεπε.Ηταν πολυ περιεργος τυπος, συγγραφεας και πολυ μορφωμενο ατομο,εγω ενιωθα λιγη και πολλες φορες δεν μιλουσα απο το αγχος μου.
Εχω Ιδεοψυχαναγκαστικη Διαταραχη και μου βγαζει το λαδι το ιδιο μου το μυαλο...
Κουραστηκα δεν αντεχω αλλο...με κανεναν δεν κανω χωριο!
Μονο οσοι δεν μου αρεσουν κολλανε μαζι μου. Για οσους ενδιαφερομαι και εχω κατι μαζι τους νιωθω οτι ανα πασα στιγμη θα με χωρισουν.
Το μυαλο μου ειναι κολλημενο εκει...στον χωρισμο.
Εχω κουραστει,τι να κανω, ουτε το σεξ απολαμβανω γιατι φοβαμαι μην κανω καμια βλακεια και γελοιοποιηθω..καμια περιεργη γκριματσα,ηχους κτλ...
Τωρα ειμαι σε διαδικασια γνωριμιας με ενα παιδι που δεν πολυταιριαζω κατα τα φαινομενα αλλα αρχισε να μου γινεται εμμονη ιδεα οτι θα φαω ακυρο.
Κι αυτο γιατι μου ειπε στο πρωτο ραντεβου οτι φαινομαι αγχωμενη και με ρωτησε αν μου προκαλει αγχος κ να χαλαρωσω...
Παει ρεζιλευτηκα..Με πηρανε χαμπαρι...Αυριο νιωθω οτι θα μου πει να μεινουμε φιλοι γιατι σημερα που ηρθε να με βρει με την παρεα μου δεν πολυμιλουσαμε κ φανηκε να βαριεται.Δεν αντεχω αλλο τη ζωη μου...ειμαι loser.