Quote:
Originally posted by NADINE
Αγαπητη Ναντινα, σου εχω απαντησει με bold.
στην πεποίθηση ότι η αγάπη στα δύσκολα φαίνεται.
Όσο πιο δύσκολα τόσο πιο μεγάλη η αγάπη...Κατανόηση,στήριξη,υ� �ομονή,ακόμα και αυτοθυσία στο όνομα της!
Ο καθένας, εχει τον δικο του τροπο να αντιλαμβανεται την αγάπη. Συνηθως, αποκαλουμε αγαπη ενα συναισθημα που εχει μεσα του και εγωιστικα στοιχεια(σε αγαπω γιατι ΜΕ φροντιζεις πχ). Αυτος ειναι ο δικος μας τροπος, γιατι ακομα δεν φτασαμε την ικανοτητα να νιωθουμε την πιο βαθια αγαπη, την σκετη προσφορα. Μπορει να πιστευε απολυτα οτι σε αγαπουσε, ομως μονο ετσι και μεχρι εκει να μπορουσε ο συγκεκριμενος ανθρωπος, με αυτους τους ορους.
Η μη αποδοχή από εκείνον όμως μου την ακυρώνει(τη δική του αγάπη για μένα,).Ίσως σας ακούγεται αστείο,αλλά υπήρξα η μοναδικός δικός του άνθρωπος,είχαμε και πολλά όμορφα που μας έδεναν,είχαμε όνειρα για παιδιά,κοινή ολοκληρωμένη ζωή...Δεν μπορώ να το στηρίξω τώρα,πάντως μας κρατούσε κάτι πολύ δυνατό μαζί.
Αυτό το κατι πολυ δυνατο που σας κρατουσε μαζι, οντως υπηρχε, και δεν το αναιρει η ελλειψη \"αγαπης\".Ο καθενας καλυπτε τις δικες του αναγκες μεσα σε αυτην την σχεση. Εσυ για εναν συντροφο που σε αποδεχεται με τα μειον σου κι εκεινος εναν ανθρωπο δικο του, που τον συνδεει μαζι του μια στενη επικοινωνια.
Το θέμα μου πάντα ήταν αν μ\'αγαπούσε
Για μενα, το θεμα με την αγαπη, δεν ειναι ποση παιρνουμε αλλα ποση δινουμε. Εσυ εδωσες αγαπη? Απο τη στιγμη που αγαπας πληρωνεσαι, και δεν περιμενεις απο τον αλλο κατι. Αυτο ειναι για μενα η αγαπη, ενα δωρο που δινουμε χωρις να περιμενουμε κατι πισω.
Για να δωσουμε λοιπον αγαπη προς τα εξω, πρεπει πρωτα να εχουμε δωση πολλη αγαπη προς τα μεσα, σε εμας τους ιδιους.
Εσυ το εκανες?
Οσο για το τι εκανε εκεινος, δεν θα μαθεις ποτε απολυτα. Μπορει, οπως ελεγε να σε αγαπουσε με τον εγωιστικο του τροπο που εχει να αγαπα. Μπορει απλα να σου ελεγε κατι που δεν το ενιωθε να ισχυει απολυτα. Ειναι μια ερευνα(το θεμα σου για το αν σε αγαπησε) που δεν θα σε οδηγησει καπου με σιγουρια.
Εσυ πως τον αγαπησες? Πως αγαπησες εσενα?
Γιατι ειναι τοσο σημαντικο να ξερεις τι ενιωσε εκεινος?
Μηπως υπαρχει ενα κατηγορω πισω απο αυτο?(Αν μαθω οτι οντως με αγαπουσε, παρα τη μη αποδοχη, τοτε εγω φταιω που δεν του ημουν αποδεκτη)
και τώρα που προσπαθώ να το τακτοποιήσω μέσα μου και κάποτε να το αφήσω πίσω μου,παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η ετικέτα που θα του βάλω πριν το αποθηκέυσω στο παρελθόν μου.
Συμφωνω με το οτι θελεις να κλεισεις οριστικα αυτον τον λογαριασμο. Προσεχε ομως τι θελεις να γραφει πανω η ετικετα. Ειναι δικαιο να γραφει για το δικο του συναισθημα μονο? Μπορει η ετικετα να αποτελειται απο αλλα πραγματα. Απο ολα εκεινα που ενιωσες, απο οσα σας εδεναν και σας χωριζαν. Απο οσα εδωσες και πηρες.
Δεν τον γνωρίζετε για να μου πείτε τι ένιωσε για μένα,γι\'αυτό ρωτώ την άποψη σας τι είναι για σας αγάπη και κατά πόσο συνάδει με τη μη αποδοχή.
Νομιζω οτι αντι να σκεφτεσαι αν σ αγαπησε πραγματικα αυτα τα δεκα χρονια, θα πρεπει να σκεφτεσαι αν σε αγαπησες πραγματικα αυτα τα δεκα χρονια. Οσο για τον φιλο σου, ΣΙΓΟΥΡΑ κατι επαιρνε απο αυτη τη σχεση για να μεινει τοσο καιρο, οπως κι εσυ εξαλλου.
Ευχαριστώ,που με ακούσατε και συγνώμη για το μακροσκελές της απάντησης μου.