σαν ψυχοπλάκωμα μοναξιάς.
Παιδιά, θα θελα τη βοήθεια σας.
Εκεί που όλα στη ζωή μου κυλούσαν ανέμελα, ούτε σκέψη μοναξιάς, εδώ και μερικές μέρες παέι να με πιάσει το ψυχοπλάκωμα, έντονη μελαγχολία, φόβος ότι δε θα χω ανθρώπους δίπλα μου, θα μείνω στη ζωή μου μόνος και θα μου λείπει αυτό το να χω τους στενούς μου ανθρώπους στο σπίτι, δίπλα μου.
Λόγος: Αρραβωνιάστικε ο αδερφός μου (φαίνεται του έχω αδυναμία παρά το ότι ο καθένας μας λίγο στον κόσμο του), και μετα από λίγες μέρες έφυγε από το σπίτι για να ζήσει με την καλή του σε σπίτι στην ίδια με μας πόλη. Με τους αρραβώνες η χαρά μου απερίγραπτη. Όμως την επομένη που έφυγε απ το σπίτι με έπιασε απότομα το ψυχοπλάκωμα, μελαγχολία έντονη, νοιώθω να χάνω την πολλή όρεξη για ζωή που πάντα είχα.
Στο σπίτι μένω με τη μάνα μου μαζί με τον άλλο μου αδερφό που κι αυτός θα την κάνει για τον ίδιο λόγο τους επόμενους μήνες. Και είμαι αυτές τις μέρες συνέχεια χάλια. Δυστυχώς δεν έχω κάποια σχέση τώρα στη ζωή μου. Με την μάνα μου είναι άριστες οι σχέσεις και της μίλησα ότι νοιώθω άσχημα.
Γενικά είμαι άτομο με λίγες φιλίες, τους περισσότερους που ξέρω είναι απλά γνωριμίες που τις πιο πολλές φορές αν δεν τους ενοχλήσω δεν γυρίζουν να με κοιτάξουν. Και νοιώθω τώρα το κενό στο σπίτι. Γενικά σε θέματα μοναξιάς είμαι ευαίσθητο άτομο γιατί βίωσα τετοιες καταστάσεις παλιά και φοβάμαι αυτή την ιδέα. Και δυστυχώς η επικοινωνία τόσο με τον αδερφό μου όσο και με τους άλλους στο σπίτι ήταν τύπου ο καθένας περίπου στον κόσμο του αν και οι σχέσεις ήταν πάντα πολύ καλές. Και φοβάμαι ότι δεν θα γυρίζουν να με δουν παρά δυο τρεις φορές το χρόνο ή όταν τους βρίσκω (δυστυχώς και λόγω της μέχρι σήμερα επικοινωνίας), ότι θα μείνω στο τέλος μόνος χωρίς τους στενούς ανθρώπους δίπλα μου. Και κοπέλα να ψάξω τώρα να βρω φοβάμαι ότι η διάθεση μου αυτή είναι αρνητική και θα την απωθήσει. Παρά την μέτρια επικοινωνία είχα πάντα συνηθήσει να κοιμάμαι στο ίδιο σπίτι με άλλους ανθρώπους και να βλέπω το σπίτι να σφύζει από ζωή.
Φοβάμαι πως τώρα τα χάνω και με πιάνει αυτό το αίσθημα της μοναξιάς έντονα, μελαγχολώ με τη σκέψη ότι μπαίνω μόνιμα σ αυτή την κατάσταση.