Originally Posted by
tprom
Καλησπέρα, είμαι καινούριο μέλος στο φόρουμ και χαιρομαι που υπάρχει τέτοια κοινότητα και στην Ελλάδα. Αρχικά να πω ότι είμαι 19 και πριν 2 χρόνια έχασα τον πατέρα μου από αυτοκτονία. Αυτό με χτύπησε στην υποχονδρίαση. Ξεκίνησα με ημικρανίες που κατέληξαν σε συμπέρασμα ότι έχω όγκο, μετά ήρθαν τα προβλήματα με την όραση και οι ζαλάδες. Τελικώς έκανα μαγνητικη και χίλιες δυο εξετάσεις για την καρδιά για το ένα για το άλλο και όλα καθαρά. Μετα από κάποιες συνεδρίες με ψυχολόγο κατάφερα και ηρεμησα. Πριν ένα μήνα όμως ξανά τα ίδια. Άρχισα να παρατηρώ σπιθαμή προς σπιθαμή το σώμα μου και κατέληξα να πιστεύω ότι έχω καρκίνο του δέρματος λόγω κάποιων ελιών. Μετά από αυτό έβγαλα κάτι κοκκινίλες που με φαγουριαζαν λόγω άγχους λογικά, και στρεσαριστικα ακόμα παραπάνω (Προφανώς μετά από λίγες μέρες δεν ξαναεμφανιστηκαν). Μετά μου κόπηκε η όρεξη για φαγητό και το άγχος χειροτέρευε. Λόγω αυτων των σκεψεων συν οτι με έπιασε και ένα κρυολόγημα είχα θέμα με το στομάχι και άρχισα τις διάρροιες. Έτσι μετά θεώρησα ότι είχα καρκίνο στο στομάχι. Με κατέβαλλε πολύ και αυτό αλλά πήγα σε γιατρό και δεν βρήκε τίποτα. Μετά άρχισε να με πονάει ο λαιμός μου και μαντεψτε. Νόμιζα ότι είχα καρκίνο στον λαιμό. Πήγα σε ωρειλλα και είδε τα πάντα. Απλή φαρυγγίτιδα λόγω κρύου. Τσεκαρε μύτη,λαιμό,αυτιά όλα τελεια. Μετά άρχισα να νομίζω ότι έχω σκπ η κάτι νευρολογικό επειδή βγήκα βόλτα και πονούσαν λίγο τα πόδια μου επειδή είχα καιρό να βγω. Το αγνόησα για λίγο και όλα καλά. Μετά όμως άρχισα να μετακινω τα δάχτυλα των χεριών συνεχώς για να τσεκαρω αν δουλεύουν καλά και έχω έλεγχο και αυτό το κάνα επί πολλές μέρες ώσπου ένιωθα πίεση στα χέρια μου. Οπότε λέω έχω σίγουρα σκπ η κάτι σοβαρό. Κούτσα στραβά το πάλεψα και αυτό αλλά όχι και φοβερα. Μετά άρχισαν και οι ζαλάδες, τα προβλήματα με την όραση και η πίεση στο πίσω μέρος του κεφαλιου. Τρόμαξα και νόμιζα ότι θα τυφλωθω. Μετά ήρθαν και τα brain fogs και lightheadedness πολλές φορές ήμουν λίγο εκτός και ενώ ενιωθα πως δεν μπορώ να αρθωσω λέξη μιλούσα κανονικά χωρίς θεμα. Μετά νόμιζα ότι θα μείνω ανάπηρος και ότι δεν θα με κρατούν τα πόδια και τα χέρια μου και ένιωθα αδυναμια. Σήμερα έχω θεματα με την όραση ακόμα αλλά κάπως καλυτερα όπως πρόβλημα με την εστίαση, μπορεί και λίγο πιο μειωμένη φωτεινότητα αν και μπορεί να είναι λόγω υπερβολής και υπερεστιασης στο άγχος μου. Οι ζαλάδες μειώθηκαν, η πίεση των μυων σε χέρια και πόδια ακόμα υπάρχει και η αδυναμία μειώθηκε. Το brain fog και το lightheadedness βελτιώθηκαν αρκετά αν και ακόμα νιώθω ότι έχω ζορισει το κεφάλι μου από το άγχος αλλά σίγουρα νιώθω πολύ καλύτερα σε αυτό το κομμάτι σε σχέση με πριν.