Κοινωνικότητα μηδέν

Γεια σας παιδιά το δικό μου θέμα είναι ότι δεν έχω κοινωνική ζωή .Προσπαθώ να είμαι εντάξει σαν άτομο γενικά αλλά δεν βλέπω φως στο τούνελ.Πηγαινω Α Λυκείου.Αυτο που με δυσκολεύει είναι ότι δεν μπορείς να συζητήσεις σοβαρά με κανέναν το μόνο που κάνουν οι περισσότεροι είναι χαβαλέ της πλάκας που ξεφεύγει.Προσωπικα δεν συμμετάσχω και έτσι καταλήγω μόνος Μερικοί λόγω το ότι είμαι μόνος με θεωρούν σνομπ και κοροϊδεύουν αν και δεν μασάω προσπαθώ να αμυνθώ στρεσσαρομαι όμως ( μετά σκέφτομαι συνέχεια τα περιστατικά και αν έκανα καλά που αντέδρασα κλπ)!!! Εσείς πώς θα το αλλάζατε ? Πρέπει να γίνω σαν την μάζα που δεν θέλω ή να αρχίσω μόνος μου να βγαίνω και να αποδεχτώ την μοναχικότητα μου?

Quote:

---

Originally Posted by Eagleone

Πρέπει να γίνω σαν την μάζα που δεν θέλω ή να αρχίσω μόνος μου να βγαίνω και να αποδεχτώ την μοναχικότητα μου?

---

Τιποτα απο τα δύο !!!
κατα πρώτον να νιώσεις όμορφα που είσαι διαφορετικός
κατα δεύτερον η μάζα εξ ορισμού εχει εναν κοινό γεωμετρικό τόπο εκφρασης οπότε αν ανήκεις σε αυτή είναι πολύ πιθανό να μπορείς ευκολα να βρείς ομοίους σου.
-ομως πρεπει εξαρχης να ανήκεις οχι να υποκριθείς οτι ανήκεις-

Κάνε μια υπομονή και οταν περάσεις σε σχολή που θα εχει μεστώσει λίγο το μυαλο του περίγυρού σου θα μπορέσεις να βρεις ανθρώπους με κοινα στοιχεία και πιο συγκλίνουσες απόψεις έκφρασης.

πάντως ειναι πολύ γενικευμένο το πώς θέτεις το ζήτημα αρα δεν μπορώ να σου δώσω παρα μόνο την συμβουλη να ανοίξεις τους κοινωνικούς σου οριζοντες εκτός σχολείου (πχ σε χομπυ δραστηριοτητες κτλ κτλ)

[QUOTE=kobo;1043616]Τιποτα απο τα δύο !!!
κατα πρώτον να νιώσεις όμορφα που είσαι διαφορετικός
κατα δεύτερον η μάζα εξ ορισμού εχει εναν κοινό γεωμετρικό τόπο εκφρασης οπότε αν ανήκεις σε αυτή είναι πολύ πιθανό να μπορείς ευκολα να βρείς ομοίους σου.
-ομως πρεπει εξαρχης να ανήκεις οχι να υποκριθείς οτι ανήκεις-

Κάνε μια υπομονή και οταν περάσεις σε σχολή που θα εχει μεστώσει λίγο το μυαλο του περίγυρού σου θα μπορέσεις να βρεις ανθρώπους με κοινα στοιχεία και πιο συγκλίνουσες απόψεις έκφρασης.

πάντως ειναι πολύ γενικευμένο το πώς θέτεις το ζήτημα αρα δεν μπορώ να σου δώσω παρα μόνο την συμβουλη να ανοίξεις τους κοινωνικούς σου οριζοντες εκτός σχολείου (πχ σε χομπυ δραστηριοτητες κτλ κτλ)[/QUOTE

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση συμβουλή.

Έχοντας περάσει στο σχολείο φάση "σαν τη μύγα μες το γάλα", παρόλο που κι εγώ είχα απογοητευτεί, τελικά βρήκα ανθρώπους να ταιριάξουμε. Παροδική είναι η κατάσταση που ζεις, εξέλιξε τον εαυτό σου όπως νομίζεις και γουστάρεις και θα προοδεύσεις.
Επίσης κοίτα γύρω σου, μερικές φορές μπορεί να υπάρχουν άτομα στο δικό σου μήκος κύματος και να μην το έχεις προσέξει.

Γεια σου (σχεδόν) συνονόματε! Λοιπόν είχα πάντα το ίδιο πρόβλημα αλλά έχει χειροτερέψει μετά τα ψυχολογικά μου και στη δουλειά μου είμαι όπως περίγραψες εσύ στο σχολείο, μόνο που επειδή μιλάμε για ενήλικες δε με δουλεύουν. Το καλό είναι ότι έχω βρει κάποια άτομα να βγαίνω. Πιστεύω με τον καιρό θα βρεις κιεσύ! Στη σχολή, στο γήπεδο κοντά στο σπίτι σου, στις συνάξεις της τοπικής ενορίας, σε κάποιο τοπικό σύλλογο (τένις, μπάσκετ, σκάκι, οτιδήποτε) ή και στο ίντερνετ. Αν είσαι σε χωριό μπορεί να είναι δύσκολο, αν είσαι Αθήνα θα βρεις έυκολα παρέες τα επόμενα χρόνια

[QUOTE=Eagle guy;1043652]Γεια σου (σχεδόν) συνονόματε! Λοιπόν είχα πάντα το ίδιο πρόβλημα αλλά έχει χειροτερέψει μετά τα ψυχολογικά μου και στη δουλειά μου είμαι όπως περίγραψες εσύ στο σχολείο, μόνο που επειδή μιλάμε για ενήλικες δε με δουλεύουν. Το καλό είναι ότι έχω βρει κάποια άτομα να βγαίνω. Πιστεύω με τον καιρό θα βρεις κιεσύ! Στη σχολή, στο γήπεδο κοντά στο σπίτι σου, στις συνάξεις της τοπικής ενορίας, σε κάποιο τοπικό σύλλογο (τένις, μπάσκετ, σκάκι, οτιδήποτε) ή και στο ίντερνετ. Αν είσαι σε χωριό μπορεί να είναι δύσκολο, αν είσαι Αθήνα θα βρεις έυκολα παρέες τα επόμενα χρόνια

Ευχαριστώ για την απάντηση.Προς το παρόν το μόνο θετικό είναι μιλάω με τους καθηγητές μου στο φροντιστήριο που είναι νέοι και κάπως νιώθω καλύτερα.Προσπαθω να βγαίνω αλλά συνήθως με τους γονείς μου ( είναι νέοι )και τον αδερφό μου αλλά και πάλι κάτι λείπει.Δεν ξέρω αν φταίει η εφηβεία αλλά νιώθω σαν να μην με γεμίζει τίποτα .Ελπίζω να στρώσει το πράγμα όταν τελειώσω το σχολειο, εξετάσεις κλπ

Φίλε μου στη ζωή χρειάζεται και η σοβαρότητα και ο χαβαλες. Το ότι σου αρέσει να σκέφτεσαι σοβαρά ή ίσως να προβληματίζεσαι με κάποια πράγματα είναι θετικό. Δείχνει ότι βρίσκεσαι κατά κάποιο τρόπο πιο μπροστά από τους συνομιληκους σου. Αυτό όμως δε σημαίνει πως θα πρέπει να ασχολείσαι μόνο με σοβαρά πράγματα. Παρατηρησε τους συνομιληκους σου και προσπάθησε να βελτιώσεις το χιούμορ σου. Θα σου χρειαστεί πολύ στη ζωή σου. Εντάξει απέφυγε το χαβαλε που ξεφεύγει και γενικότερα επιδίωξε να συμμετάσχεις.

εάν βλέπεις ροζ ταινιες και αυνανιζεσε καλυτερα να σταματήσεις. είναι μια κακη συνηθεια που μας κανει να νιώθουμε χειροτερα αφου πανω κατω λειτουργει ως εθισμος δημιουργοντας καταθλιψη κτλπ. μαλλον γιαυτο νιώθεις αδιος όπως λες. αν το σταματήσεις θα εχεις περισσοτερη ενεργεια και θα νιώθεις πιο ωραια . ισως ετσι θα κανεις πιο ευκολα φιλους. το λεω από προσωπικη εμπειρια και από αυτά που βλεπω και ακουω γυρω μου. δεν ξερω αν το κανεις απλα εκφραζω αυτό το ενδεχομενο