,πιστευω οτι μου μενει λιγος χρονος..:/:/
Γεια σας,καταλαβαινω πως θελει προσπαθεια μπλα μπλα και τετοια σχετικα..για εμενα η ψυχικη παθηση ειναι μαρτυριο και δεν μπορω να το βαλω στην ακρη ουτε λεπτο ...μου χει κοψει ολη μου την ζωη..με κοπελες που πηγαινα ,το να βγαινω εξω ανετοσ,μου εβαλε κιλα που ειχα κανει μεγαλη προσπαθεια για την εμφανιση μου και με κανε να αισθανομαι καλα..ολα εχουν χαθει..και οι αναμνησεις πολλες και τελειως αλλη ζωη..δεν θελω να πεθανω αλλα αν ειναι να μην υπαρξω ξανα ο ιδιος πρεπει να αποχωρησω απο το τοπιο που εξελισεται..διλιτιριαστικα και πρεπει να αποχωρησω..με καποιον ανωδηνω τροπο..τον οποιο ψαχνω..μου εχει γινει σαν ψυχωση απο ουσιες και στενοχωρια και ετσι εγινε..εχω αυτογνωσια περι τινος προκειται και εδω μεσα βλεπω και απροσπελαστα πραγματα για τα οποια καταλαβαινω και δεν ξερω τι να λω και εγω ο ιδιος..δεν θελω κατι τετοιο να ζω στην ζωη μου παιδες...παντως γνωρισα και αυτην την πτυχη ζωης και οποιος δεν πιστευει να ξερεται πως ειναι οδυνη ρε φιλε..απαραδεκτο και κακο συναπαντιμα σε οποιον το χει..η καρδουλα σας και οποιος το χει αυτο η δημιουργηθηκε απο αλλους να βρει γαληνη ..εχω νιωσει και βασιλιας στην ζωη μου δεν γεννηθηκα με αυτο..ξερω πως ειναι να ζεις με τα ολα σου και πως ειναι να εισαι αποξενομενος και ποναει πολυ το δευτερο..πολυ:/:/:/λοιπον εχω αρχησει και μετραω ποια..δεν θελω να δω ουτε πιο ταλαιποριμενο τον εαυτο μου ουτε κανεναν γυρω μου και θεωρω συνετο να φυγω οπως ηρθα ..ποναει πολυ αυτο..