Βοήθεια σε φίλο με κατάθλιψη
Ζητάω μια συμβουλή.
Για καλό μου φίλο με χρόνια κατάθλιψη, εσωστρεφές άτομο, μετά από χρόνια προτροπή μου να δει γιατρό σιγά σιγά κάφθηκαν οι αντιρρήσεις του και μάλλον το είδε σαν σανίδα σωτηρίας ύστερα από διάφορα γεγονότα.
Είδε ψυχίατρο, ξεκίνησε αντικαταθληπτικά και ταυτόχρονα ψυχοθεραπεία.
Τρείς τέσσερις μήνες αισθάνεται καλύτερα, είναι σταθερός χωρίς να πέφτει δραματικά ψυχολογικά όμως δεν έχει όμως πειστεί για τ αποτελέσματα....Θεωρεί χάσιμο χρόνου τις συνεδρείες, ότι αναλώνονται στα ίδια και τα ίδια ενώ δεν του είναι ευχάριστο να μιλάει για τα σώψυχά του.
Νομίζω ψάχνει απλά αφορμή να τα τινάξει όλα στον αέρα.
Επιχειραμοτολώ υπέρ της θεραπείας αλλά είναι πανέξυπνος και έχει χίλια δυό παραδείγματα για την εκμετάλλευση των φαρμακευτικών. τη μη χρησιμότητα και τα αμφίβολα αποτελέσματα της θεραπείας και δεν έχει τέλος..
Προσωπικά κάνω ψυχοθεραπεία εδώ και καιρό ξεκινώντας από κρίσεις άγχους και βρίσκοντας ισορροπίες σε πολλά θέματα που με απασχολούσαν για πολύ καιρό και μόνο καλά λόγια μπορώ να πω.
Τι θα με συμβουλεύατε. Πως να το χειριστώ ώστε να δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό του για να δώσει χρόνο και να διαπιστώσει απτά οφέλη;