Αδιάφορος, απαρατήρητος, καμία σημασία
Καλησπέρα σας...Έχοντας αποστασιοποιηθεί κάπως από το φόρουμ τους τελευταίους μήνες και έχοντας κάπως φτιάξει τα πράγματα σε ψυχολογικό επίπεδο, εν τέλει ήρθε η ώρα να αναφέρω το πρόβλημα που με απασχολεί από όταν ήμουν 13 ετών μέχρι σήμερα στα 20.5 μου.
Αρχικά, υπενθυμίζω ότι έχω παρελθόν με existential OCD, κρίσεις πανικού κλπ αλλά αυτό δεν έχει τόσο να κάνει με αυτά οπότε ας τα αφήσουμε στην άκρη.
Γενικότερα, πάντα υπήρχε μια τάση να περνάω απαρατήρητος ή αόρατος αν θέλετε χωρίς να είμαι όμως απαραίτητα σιωπηλός. Υπήρχαν οι φορές που ναι μεν ήμουν κάπως ήσυχος αλλά γενικότερα θα έλεγα ότι εξέπεμπα ζωντάνια και παραστατικότητα.
Θα μου πείτε τι εννοείς όταν λες περνάς αόρατος. Εννοώ ότι πάντα ενώ φαινομενικά θα έλεγα ότι δεν υπάρχουν σημάδια αντιπάθειας από τα απέναντι πρόσωπα, ποτέ δεν πήρες κάποιος την πρωτοβουλία να με γνωρίσει παραπάνω ή να προτείνει κάτι παραπάνω σε μια έξοδο. Αυτό γινόταν πάντα με δική μου πρωτοβουλία. Ενώ λοιπόν ήμουν ένα άτομο με υψηλή αυτοπεποίθηση και τα είχα καλά με τον εαυτό μου, έχω προβληματιστεί πολύ τα τελευταία χρόνια πάνω σε αυτό γιατί στην ουσία δεν έχω αναπτύξει καμία κοινωνική σχέση με ουσία. Όλα μένουν στο τυπικό.
Λογικό είναι τέτοιες καταστάσεις να σε βάζουν υπό καθεστώς αμφισβήτησης του ίδιου σου του εαυτού. Έτσι, μετά από μια εσωτερική έρευνα, διαπίστωσα ότι εν μέρει είμαι κάπως ιδιόρρυθμος χαρακτήρας. Ναι το παραδέχομαι. Ωστόσο, δε νομίζω ότι αυτό θα έπρεπε να στέκεται εμπόδιο. Υπάρχουν πολύ χειρότερα χαρακτηριστικά σε κάποιον κατ εμέ. Τσιγκούνης δεν είμαι, αγενής δεν είμαι, ψεύτης δεν είμαι, εγωιστής δεν είμαι. Και αυτά σας τα λέω βάσει αναφορών από άτομα που ξέρω ότι μιλούν αντικειμενικά και δε φοβούνται να πουν κάτι επιλήψιμο. Όποτε πραγματικά τόσα χρόνια δεν ξέρω γιατί περνάω τόσο αδιάφορος ρε παιδί μου...Ενώ μου έχουν πει ότι έχω πολύ καλό χιούμορ, ότι είμαι ευγενικός (μιλάμε για αναφορές ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας, αφού το πρόβλημα εντοπίζεται στους συνομηλίκους), ότι προσφέρω ανιδιοτελως, δεν εκτιμάται από κανένα αυτό.
Όποτε καταλήγω στα εξής συμπεράσματα και θέλω να μου πείτε και εσείς τη γνώμη σας:
1) Ευθύνεται το γεγονός ότι είμαι κάπως ανένταχτος και μακριά από κοινωνικές νόρμες
2) Ευθύνεται το ότι δεν εκλυω θετικά vibes( που πραγματικά δεν ξέρω γιατί)